Τι ζήτησα η δόλια, η καψερή;;; Απλά, λιτά κι απέριττα πράγματα: Μια αιώρα, 2-3 φοίνικες και μια ατελείωτη θάλασσα (βολεύομαι και με ωκεανό αλλά και με πέλαγος, δεν κάνουμε διακρίσεις) και να ακούω στο repeat αυτόν τον ήχο! Ο χορός υπό αυτούς τους ήχους, θα συνεκτιμηθεί!
Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015
Cantoma - Pandajero
Τι ζήτησα η δόλια, η καψερή;;; Απλά, λιτά κι απέριττα πράγματα: Μια αιώρα, 2-3 φοίνικες και μια ατελείωτη θάλασσα (βολεύομαι και με ωκεανό αλλά και με πέλαγος, δεν κάνουμε διακρίσεις) και να ακούω στο repeat αυτόν τον ήχο! Ο χορός υπό αυτούς τους ήχους, θα συνεκτιμηθεί!
Απεχθάνομαι...
Όχι άλλο Μαυρογιαλούρο και "Θανασάκης ο Πολιτευόμενος"! Θα αρχίσω να έχω εφιάλτες! Έχω πάθει σε απλά ελληνικά...overdose! Δεν μιλάμε για cult ταινίες. Cult είναι το "Μάνα γιατί με γέννησες" (αλήθεια, απάντηση έλαβες στο ερώτημα;;;). Εδώ η κατάσταση τείνει να εξελιχθεί σε grand guignol. Πέρασαν και οι εποχές που τις έβλεπες κάθε τέσσερα χρόνια. Τουλάχιστον είχες και λίγα έτη αέρα για να τις ξεχάσεις. Τώρα προβάλλονται με ταχύτητες φωτός! Ο σκληρός δίσκος μου χρειάζεται επειγόντως format! Ένα πράγμα κρατάω μόνο...ότι ..."Θα μας εξαφανίσουνε"!!!
Λατρεύω...
....Τα βασανισμένα πρόσωπα των πρωταγωνιστών σε πολιτικές διαφημίσεις. Στις Tυχαίες Aπορίες μου (part 5), προβληματίστηκα ιδιαιτέρως με τις ουτοπικές έως εξωγήινες διαφημίσεις που δείχνουν ωραίους, ξεκούραστους, λαμπερούς γονείς και γενικώς πρωταγωνιστές με φιδίσια σώματα και πλούσια μαλλιά. Να, όμως, που τα προεκλογικά spot φρόντισαν να με βάλουν στην θέση μου και να μού δείξουν την αλήθεια κατάματα δίχως φόβο και πάθος!
Εδώ η κατάσταση δεν εξωραΐζεται. Ο άνθρωπος ο ταπεινός, του μόχθου, της διπλανής πόρτας, της τρίτης ηλικίας, παρουσιάζεται έτσι απλά. Χωρίς retouche και βαρύ make up. Χωρίς φανφάρες. Χωρίς καλλωπισμούς και φιοριτούρες. Κατάκοπος από τα βάσανα της ζωής και τα άγχη της καθημερινότητας.
Γιατί αυτή είναι τελικά η ζωή. Η ομορφιά είναι δύο ταχυτήτων. Σαν τις κοινωνίες. Διαφημίζεις αποσμητικό; Είσαι κούκλος. Διαφημίζεις το πρόγραμμα του τάδε κόμματος; Κλάφτα Χαράλαμπε. Διαφημίζεις δημητριάκά; Είσαι ψηλός, αδύνατος και εύρωστος. Διαφημίζεις τα αρνητικά του δείνα κόμματος;;; Είσαι αδιάφορα ντυμένος και ασουλούπωτος. Συμπέρασμα; Πρόσεχε τι διαφημίζεις! Θα σε στιγματίσει....
Υ.Γ. Μήπως η ζέστη του Σεπτεμβρίου με έχει κάψει εγκεφαλικά;;; Ή το γεγονός ότι το σχολείο στο οποίο ψηφίζω, το βλέπω πιο συχνά από το σπίτι μου;;; Ιδού το ερώτημα....
Συνέχισε με τα δημητριακά και την υγεία! Ού μπλέξεις με πολιτικα spot!
Κύριε! Εάν επιθυμείτε μια στροφή στην καριέρα σας, μπορείτε να έρθετε στην Ελλάδα και να ξεκινήσετε σαν ταλαιπωρημένο πρόσωπο προεκλογικής διαφήμισης. Εγγυημένο εισόδημα, μιας κι έχουμε πολύ συχνά εκλογές, με προοπτική εξέλιξης!
Εδώ η κατάσταση δεν εξωραΐζεται. Ο άνθρωπος ο ταπεινός, του μόχθου, της διπλανής πόρτας, της τρίτης ηλικίας, παρουσιάζεται έτσι απλά. Χωρίς retouche και βαρύ make up. Χωρίς φανφάρες. Χωρίς καλλωπισμούς και φιοριτούρες. Κατάκοπος από τα βάσανα της ζωής και τα άγχη της καθημερινότητας.
Γιατί αυτή είναι τελικά η ζωή. Η ομορφιά είναι δύο ταχυτήτων. Σαν τις κοινωνίες. Διαφημίζεις αποσμητικό; Είσαι κούκλος. Διαφημίζεις το πρόγραμμα του τάδε κόμματος; Κλάφτα Χαράλαμπε. Διαφημίζεις δημητριάκά; Είσαι ψηλός, αδύνατος και εύρωστος. Διαφημίζεις τα αρνητικά του δείνα κόμματος;;; Είσαι αδιάφορα ντυμένος και ασουλούπωτος. Συμπέρασμα; Πρόσεχε τι διαφημίζεις! Θα σε στιγματίσει....
Υ.Γ. Μήπως η ζέστη του Σεπτεμβρίου με έχει κάψει εγκεφαλικά;;; Ή το γεγονός ότι το σχολείο στο οποίο ψηφίζω, το βλέπω πιο συχνά από το σπίτι μου;;; Ιδού το ερώτημα....
Συνέχισε με τα δημητριακά και την υγεία! Ού μπλέξεις με πολιτικα spot!
Κύριε! Εάν επιθυμείτε μια στροφή στην καριέρα σας, μπορείτε να έρθετε στην Ελλάδα και να ξεκινήσετε σαν ταλαιπωρημένο πρόσωπο προεκλογικής διαφήμισης. Εγγυημένο εισόδημα, μιας κι έχουμε πολύ συχνά εκλογές, με προοπτική εξέλιξης!
Της παραλίας τα εννιάμερα...
....Και ο νοών νοείτω, για να μην πω και τίποτα άλλο που δεν μου το επιτρέπει η αγωγή μου (ναι, καλά...)!!! Ακόμα καλοκαίρι το λες αυτό που ζούμε, με ωραίο ήλιο, υψηλές θερμοκρασίες, οπότε οι παραλίες εξακολουθούν και ασφυκτιούν. Η παραλία σαν παραλία, ουδέν πρόβλημα έχει! Το πρόβλημα προκύπτει από το πώς "πρέπει" να εμφανίζεσαι σε αυτήν.
Κάθε χρόνο έχουμε το ίδιο 'βαρύ' σκηνικό της εμφάνισης στην παραλία, που τροφοδοτείται ανουσίως από εκπομπές και ιστοσελίδες και 'κοπιάρεται' ακρίτως από τον δέκτη. Δεν φτάνει απλά να εμφανίζεσαι για να λιαστείς και να πλατσουρίσεις. Πρέπει να κάνεις γδούπο! Πρέπει να γίνει αντιληπτή η άφιξή σου μέσω τεσσάρων άσκοπων διαύλων: Α) Το maillot της παραλίας, Β) Το παρεό, σαλβάρι, δίχτυ, κιμονό, ζουρλομανδύα της παραλίας, Γ) Το maquillage της παραλίας (ήμαρτον), Δ) Τα accessoires-bijoux της παραλίας (διπλό ήμαρτον)!!!
Στο μυαλό μου κάποιες έννοιες έχουν συγκεκριμένη ετυμολογία και δεν μπορώ να ξεφύγω πέραν της αυστηρής έννοιας και σημασίας τους. Διακοπές σημαίνει ΔΙΑΚΟΠΗ, έστω και προσωρινή, από κάθε τι που αποτελεί κανόνα τις υπόλοιπες μέρες του έτους. Και σίγουρα διακοπή από το άγχος, που προσπαθούν όλοι να σου εμφυσήσουν τεχνητά! Που πάει να πει, ότι επιθυμώ να διακόψω παρτίδες με το άγχος "πώς θα βγω στην plage" (όχι ότι έχω κάποια ιδιαίτερη πίεση τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου! Λόγια να ΄χαμε να λέμε)! Η κατσίκα, όμως, είτε δεν μασάει ταραμά είτε μασάει και φτύνει και τα κουκούτσια! Πάντως σίγουρα δεν θα υποκύψει (η κατσίκα λέμε), στο φτιαχτό άγχος που προσπαθούν να σου πλασάρουν...Επομένως έχουμε και στηλιτεύουμε:
Τεχνητό άγχος Νο 1: 'Οχι, maillot δεν φοράω τον χειμώνα (είμαι από τις φυσιολογικές κατσίκες) και δεν μπαίνω στην διαδικασία να το διαλέξω από τον Μάρτιο, επομένως μού είναι απλά αδύνατον να κάτσω να ασχοληθώ με τις ώρες για να διαλέξω κάτι που α) θα το φορέσω εξωφρενικά λίγες φορές και β) θα είναι εκ προοιμίου όμορφο και που απλά θα στραπατσαριστεί από το αλατόνερο και τα αντηλιακά. Δεν κατάλαβα ποτέ προς τι τόση φιλοσοφία, αφού τα χρώματα είναι υπέροχα, τα σχέδια επίσης και τα κοψίματα γίνονται όλο και πιο καλλιτεχνικά. Γιατί τόσο άγχος για το πώς θα δείχνει αυτό το δείγμα υφάσματος πάνω μου; Άπαξ κι αποφύγεις το λευκό (για ευνόητους λόγους), δεν έχεις να φοβάσαι για τίποτα. Εάν πάλι δεν φοβάσαι τίποτα, τότε διάλεξε λευκό και δεν θα χάσεις. Απλή εξίσωση...Και μην αφήνεις κανέναν να θίξει το maillot σου...Όλα δείχνουν υπέροχα!
Τεχνητό άγχος Νο 2: Δεν έχεις να ασχοληθείς μόνο με το ύφασμα κατάσαρκα, αλλά και με τι θα το καλύψεις, έως ότου φτάσει η στιγμή να το αποκαλύψεις! Συγγνώμη;;;!!! Κι αυτό ανάγεται στην σφαίρα του άγχους;;; Σιγά μην σκάσω, μιας και θα αφήσω στάμπες αλατόνερου επάνω! Πίστεψέ με, δείχνει πιο στυλάτο και sexy όταν είναι ελαφρώς βρεγμένο. Άρα ποιος ο λόγος να ξοδέψω πάνω από 5 λεπτά για να σκεφτώ με τι θα ντυθώ και γδυθώ, με τι θα αναχωρήσω και πώς θα καταλήξω;;;
Τεχνητό άγχος Νο 3: Μια κατσίκα που σέβεται τον εαυτό της, πρέπει να πάει με μπουκωμένους πόρους στην παραλία. Μα την αλήθεια, εάν το γυναικείο δέρμα είχε φωνή θα βροντοφώναζε "κάτω τα ξερά σου, εσύ και τα make up σου". Παστώνομαι ούτως ή άλλως πολλές φορές μέσα στο έτος. Να παστωθώ και όταν βγω βόλτα για ποτό μετά την παραλία, ναι-το δέχομαι! Είναι ανάγκη να ασφυκτιώ και μέσα στο νερό; Κάτω από τον ήλιο; Την ομπρέλα; Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να αγχώνομαι για το πώς θα πάθω δερματική ασφυξία. Ξυπνάει μέσα μου το αγωνιστικό πνεύμα, που επιτάσσει ίσα δικαιώματα σε όλες τις στοιβάδες του δέρματος. Ζήτω η Ελευθερία του Μούτρου!
Τεχνητό άγχος Νο 4: Εδώ νομίζω ότι ξεφεύγουμε από τα γήινα και αναχωρούμε για νέους πλανήτες και παράλληλα σύμπαντα. Εντάξει! Θέλω να εξομολογηθώ κάτι: Σιχαίνομαι να κολλάω από αντηλιακό και να κολλάει πάνω μου η άμμος! Είμαι από τις κατσίκες και δεν με ξετρελαίνει η αίσθηση της αλμύρας στο δέρμα μου, οπότε με την άμμο γίνομαι έξαλλη! Γιατί το αναφέρω αυτό;;; Για να καταλήξω στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει λόγος να κακοποιώ τα κοσμήματά μου στην παραλία, φλερτάροντας με την καταστροφή τους από τον ήλιο και το θαλασσινό νερό! Επιπλέον βαριέμαι να τα καθαρίζω αμέσως μετά κι ακόμα χειρότερα δεν μού είναι εγκεφαλικά ξεκάθαρο το εάν πρέπει να βουτάω με τα βραχιόλια μου και τα δαχτυλίδια μου (επικίνδυνο βίτσιο που ερωτοτροπεί με τον πάτο της θάλασσας και δεν έχω ανησυχίες επιπέδου Jacques-Yves Cousteau) ή να τα βγάζω, να βουτάω κι αμέσως μετά να τα ξαναφοράω. Ποιος είπε πως έχω όρεξη να παίζω με την κοσμηματοθήκη μου κατά την διάρκεια της 'διακοπής μου' από τα συνηθισμένα;
Εν τέλει, δεν μού επιτρέπω να αγχώνομαι για την διασκέδαση και χαλάρωσή μου....Alea jacta est: Κάποιες μέρες τον χρόνο, το μόνο που επιθυμώ είναι να διακόπτω τις επαφές μου με το πνεύμα της Madame Σουσού που επικρατεί μέσα μου! Έτσι για αλλαγή....
Υ.Γ. Νο 1: Άντε από του χρόνου πάλι....Γιατί τώρα...ΚΑΘΕ ΚΑΤΕΡΓΑΡΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΤΟΥ.......(Oh, mon Dieu)!!!!!!!
Υ.Γ. Νο 2: Το άγχος δεν είναι Ευ Ζην...
Είπαμε να ακινητοποιηθεί το Πνεύμα της Madame Σουσού, όχι να ξυπνήσει το Πνεύμα της Virginia Woolf....!!!! (Κατά τα άλλα το look αυτό με ξετρελαίνει)!
Κάθε χρόνο έχουμε το ίδιο 'βαρύ' σκηνικό της εμφάνισης στην παραλία, που τροφοδοτείται ανουσίως από εκπομπές και ιστοσελίδες και 'κοπιάρεται' ακρίτως από τον δέκτη. Δεν φτάνει απλά να εμφανίζεσαι για να λιαστείς και να πλατσουρίσεις. Πρέπει να κάνεις γδούπο! Πρέπει να γίνει αντιληπτή η άφιξή σου μέσω τεσσάρων άσκοπων διαύλων: Α) Το maillot της παραλίας, Β) Το παρεό, σαλβάρι, δίχτυ, κιμονό, ζουρλομανδύα της παραλίας, Γ) Το maquillage της παραλίας (ήμαρτον), Δ) Τα accessoires-bijoux της παραλίας (διπλό ήμαρτον)!!!
Στο μυαλό μου κάποιες έννοιες έχουν συγκεκριμένη ετυμολογία και δεν μπορώ να ξεφύγω πέραν της αυστηρής έννοιας και σημασίας τους. Διακοπές σημαίνει ΔΙΑΚΟΠΗ, έστω και προσωρινή, από κάθε τι που αποτελεί κανόνα τις υπόλοιπες μέρες του έτους. Και σίγουρα διακοπή από το άγχος, που προσπαθούν όλοι να σου εμφυσήσουν τεχνητά! Που πάει να πει, ότι επιθυμώ να διακόψω παρτίδες με το άγχος "πώς θα βγω στην plage" (όχι ότι έχω κάποια ιδιαίτερη πίεση τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου! Λόγια να ΄χαμε να λέμε)! Η κατσίκα, όμως, είτε δεν μασάει ταραμά είτε μασάει και φτύνει και τα κουκούτσια! Πάντως σίγουρα δεν θα υποκύψει (η κατσίκα λέμε), στο φτιαχτό άγχος που προσπαθούν να σου πλασάρουν...Επομένως έχουμε και στηλιτεύουμε:
Τεχνητό άγχος Νο 1: 'Οχι, maillot δεν φοράω τον χειμώνα (είμαι από τις φυσιολογικές κατσίκες) και δεν μπαίνω στην διαδικασία να το διαλέξω από τον Μάρτιο, επομένως μού είναι απλά αδύνατον να κάτσω να ασχοληθώ με τις ώρες για να διαλέξω κάτι που α) θα το φορέσω εξωφρενικά λίγες φορές και β) θα είναι εκ προοιμίου όμορφο και που απλά θα στραπατσαριστεί από το αλατόνερο και τα αντηλιακά. Δεν κατάλαβα ποτέ προς τι τόση φιλοσοφία, αφού τα χρώματα είναι υπέροχα, τα σχέδια επίσης και τα κοψίματα γίνονται όλο και πιο καλλιτεχνικά. Γιατί τόσο άγχος για το πώς θα δείχνει αυτό το δείγμα υφάσματος πάνω μου; Άπαξ κι αποφύγεις το λευκό (για ευνόητους λόγους), δεν έχεις να φοβάσαι για τίποτα. Εάν πάλι δεν φοβάσαι τίποτα, τότε διάλεξε λευκό και δεν θα χάσεις. Απλή εξίσωση...Και μην αφήνεις κανέναν να θίξει το maillot σου...Όλα δείχνουν υπέροχα!
Τεχνητό άγχος Νο 2: Δεν έχεις να ασχοληθείς μόνο με το ύφασμα κατάσαρκα, αλλά και με τι θα το καλύψεις, έως ότου φτάσει η στιγμή να το αποκαλύψεις! Συγγνώμη;;;!!! Κι αυτό ανάγεται στην σφαίρα του άγχους;;; Σιγά μην σκάσω, μιας και θα αφήσω στάμπες αλατόνερου επάνω! Πίστεψέ με, δείχνει πιο στυλάτο και sexy όταν είναι ελαφρώς βρεγμένο. Άρα ποιος ο λόγος να ξοδέψω πάνω από 5 λεπτά για να σκεφτώ με τι θα ντυθώ και γδυθώ, με τι θα αναχωρήσω και πώς θα καταλήξω;;;
Τεχνητό άγχος Νο 3: Μια κατσίκα που σέβεται τον εαυτό της, πρέπει να πάει με μπουκωμένους πόρους στην παραλία. Μα την αλήθεια, εάν το γυναικείο δέρμα είχε φωνή θα βροντοφώναζε "κάτω τα ξερά σου, εσύ και τα make up σου". Παστώνομαι ούτως ή άλλως πολλές φορές μέσα στο έτος. Να παστωθώ και όταν βγω βόλτα για ποτό μετά την παραλία, ναι-το δέχομαι! Είναι ανάγκη να ασφυκτιώ και μέσα στο νερό; Κάτω από τον ήλιο; Την ομπρέλα; Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να αγχώνομαι για το πώς θα πάθω δερματική ασφυξία. Ξυπνάει μέσα μου το αγωνιστικό πνεύμα, που επιτάσσει ίσα δικαιώματα σε όλες τις στοιβάδες του δέρματος. Ζήτω η Ελευθερία του Μούτρου!
Τεχνητό άγχος Νο 4: Εδώ νομίζω ότι ξεφεύγουμε από τα γήινα και αναχωρούμε για νέους πλανήτες και παράλληλα σύμπαντα. Εντάξει! Θέλω να εξομολογηθώ κάτι: Σιχαίνομαι να κολλάω από αντηλιακό και να κολλάει πάνω μου η άμμος! Είμαι από τις κατσίκες και δεν με ξετρελαίνει η αίσθηση της αλμύρας στο δέρμα μου, οπότε με την άμμο γίνομαι έξαλλη! Γιατί το αναφέρω αυτό;;; Για να καταλήξω στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει λόγος να κακοποιώ τα κοσμήματά μου στην παραλία, φλερτάροντας με την καταστροφή τους από τον ήλιο και το θαλασσινό νερό! Επιπλέον βαριέμαι να τα καθαρίζω αμέσως μετά κι ακόμα χειρότερα δεν μού είναι εγκεφαλικά ξεκάθαρο το εάν πρέπει να βουτάω με τα βραχιόλια μου και τα δαχτυλίδια μου (επικίνδυνο βίτσιο που ερωτοτροπεί με τον πάτο της θάλασσας και δεν έχω ανησυχίες επιπέδου Jacques-Yves Cousteau) ή να τα βγάζω, να βουτάω κι αμέσως μετά να τα ξαναφοράω. Ποιος είπε πως έχω όρεξη να παίζω με την κοσμηματοθήκη μου κατά την διάρκεια της 'διακοπής μου' από τα συνηθισμένα;
Εν τέλει, δεν μού επιτρέπω να αγχώνομαι για την διασκέδαση και χαλάρωσή μου....Alea jacta est: Κάποιες μέρες τον χρόνο, το μόνο που επιθυμώ είναι να διακόπτω τις επαφές μου με το πνεύμα της Madame Σουσού που επικρατεί μέσα μου! Έτσι για αλλαγή....
Υ.Γ. Νο 1: Άντε από του χρόνου πάλι....Γιατί τώρα...ΚΑΘΕ ΚΑΤΕΡΓΑΡΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΤΟΥ.......(Oh, mon Dieu)!!!!!!!
Υ.Γ. Νο 2: Το άγχος δεν είναι Ευ Ζην...
Είπαμε να ακινητοποιηθεί το Πνεύμα της Madame Σουσού, όχι να ξυπνήσει το Πνεύμα της Virginia Woolf....!!!! (Κατά τα άλλα το look αυτό με ξετρελαίνει)!
Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015
Απεχθάνομαι...
....Την έκφραση "Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του". Μια έκφραση που την άκουγα παραδοσιακά τέτοιες μέρες, προ αγιασμού των σχολείων και που στοίχειωσε την παιδική μου ηλικία. Κατ' αρχάς σαν πιο μικρή δεν μπορούσα να καταλάβω την έννοια του "κατεργάρη". Εν συνεχεία δεν μπορούσα να κατανοήσω γιατί με αποκαλούσαν οι μεγαλύτεροι έτσι και γιατί η τιμωρία μου ήταν να πάω σχολείο για να πάψω να είμαι "κατεργάρα"...! Τέλος δεν μπόρεσα ποτέ να ερμηνεύσω την έννοια του πάγκου και γιατί πρέπει να βρεθώ, πάνω, πίσω , εμπρός από αυτόν ή τέλοσπάντων παρέα μαζί του...! Κοινώς δεν έχω καταλάβει γιατί κυκλοφορεί αυτή η έκφραση και ακόμα χειρότερα γιατί να υποστώ το βασανιστήριο να την ακούω!
Σε καταλαβαίνω μικρή μου, αλλά κάθε κατεργάρης στον πάγκο του...
Σε καταλαβαίνω μικρή μου, αλλά κάθε κατεργάρης στον πάγκο του...
SADENESS ENIGMA
Οι Enigma δεν ήταν απλά ένα ακόμα συγκρότημα! Τάραξαν τα νερά σε πολλά επίπεδα. Γενικώς δεν σε προσκαλούν να τους ακούσεις απλά, αλλά να αφουγκραστείς τον ίδιο σου τον εαυτό σε σχέση με την ανωτερότητα της μουσικής τέχνης. Η μουσική τους σε ενώνει με το είναι σου, προκαλεί τις αισθήσεις, οπότε απαγορεύεται να προσπεράσεις έναν τέτοιον ήχο κι ένα τέτοιο μουσικό σχήμα!
Λατρεύω...
.....Τα χρώματα τις φύσης που έχουν αρχίσει εδώ και μέρες να αλλάζουν! Πιο κιτρινωπά, πιο θαμπά, πιο φθινοπωρινά, χωρίς να προκαλούν όμως, κάποια ασήκωτη κι ανείπωτη θλίψη, γιατί σε τελική ανάλυση η φύση και ο χρόνος κάνουν τους κύκλους τους για να επιστρέψουν στα ίδια. Κι εμείς, σαν άνθρωποι, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αλλάζουμε, να εξελισσόμαστε, να αναπτυσσούμε την σκέψη και την προσωπικότητά μας, για να συναντηθούμε εκ νέου με τους αέναους κύκλους του χρόνου...Πιο έτοιμοι και πιο συγκροτημένοι...
Καλό μήνα!
Σεπτέμβρης.....Ευτυχώς η μετάβαση δεν είναι απότομη, μιας και η ζέστη καλά κρατεί! Αυτό δεν σημαίνει πως δεν αρχίζει μια πανέμορφη εποχή του χρόνου, με την δική της γλύκα, τις δικές τις μυρωδιές, τα δικά της χρώματα και εικόνες! Αν και δεν έχουμε επισήμως φθινόπωρο, παρόλ' αυτά....καλό φθινόπωρο (αφού δεν τον γλιτώνουμε ούτως ή άλλως)!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)