Λατρεύω...

       Να που είπα να εγκαινιάσω και δύο νέες στήλες! Σύντομες, περιεκτικές και φυσικά αντιπροσωπευτικές ως προς τον εσώτερο κόσμο μου. Δεν θα μπορούσα φυσικά να μην ξεκινήσω από αυτά που λατρεύω!
        Σήμερα λοιπόν, 30 Οκτωβρίου 2014, θέλω να εκφράσω την απίστευτη λατρεία που νιώθω για τους μαέστρους. Το τεχνικό μέρος της μουσικής δεν το κατέχω. Το πώς μπορούν να συντονίζουν με αυτές τις κινήσεις ολόκληρες ορχήστρες, επίσης δεν το κατέχω. Το πώς ολόκληρη ορχήστρα καταλαβαίνει τις προαναφερθείσες κινήσεις, επίσης δεν μπορώ να το κατανοήσω, γιατί δεν γνωρίζω τίποτα επ' αυτού. Αυτό όμως που ξέρω, είναι πως λατρεύω το πάθος που διαγράφεται στο πρόσωπό τους (των μαέστρων, όχι των μελών της ορχήστρας), τις κινήσεις που από την μια είναι ήρεμες κι αμέσως μετά γίνονται έξαλλες, το ταρακούνημα του κεφαλιού που μου δίνει την εντύπωση πως η ανακοπή είναι προ των πυλών, πράγματα δηλαδή που είναι ανεπανάληπτα. Επίσης οι άντρες μαέστροι είναι εκπληκτικοί, γιατί είναι πολύ πιο εκφραστικοί και εκδηλωτικοί από τις γυναίκες (λόγω του φόβου των τελευταίων μην χαλάσουν παραπάνω την εικόνα τους). Ε, αυτό το πάθος δεν μπορώ παρά να το χειροκροτήσω! Και ναι, λατρεύω να τους βλέπω να διευθύνουν ορχήστρες, γιατί μου μεταδίδουν μια μαγεία που μπορεί να μην την καταλαβαίνω στο 100%, αλλά τουλάχιστον μου δίνουν το έναυσμα για να την υποψιαστώ!!!

Δώσε μαέστρο...(ε, το ξεφτίλισα)...