Απεχθάνομαι...

      Να αποχαιρετώ κόσμο στα αεροδρόμια. Τα αεροδρόμια έχουν κάτι glam και cosmopolitan. Δεν μού προκαλούν δυσφορία ή το αίσθημα της ξενιτιάς όπως τα τραίνα και τα πλοία. Γι'αυτό και δεν μπορώ να ξεπροβοδίζω κόσμο στο αεροδρόμιο. Δεν θέλω να είμαι αυτή που μένει πίσω. Θέλω να είμαι μέσα στο αεροπλάνο, να πηγαίνω σε ωραίους, καινούργιους προορισμούς, να πετάω για νέες συγκινήσεις. Γιατί να το βλέπω απλά να απογειώνεται τόσο μαγευτικά κι εγώ απλώς να κοιτώ συγκινημένη....;;;

Λατρεύω...

        Το κόκκινο ξηρό κρασί! Θέλω να το νιώθω στυφό, να μου μουδιάζει το στόμα. Θέλω να γεύομαι την πρώτη γουλιά και να ταξιδεύω σε αμπελώνες, θάλασσα και φως. Θέλω να νιώθω πως ο ήλιος καίει το πρόσωπό μου και ταυτόχρονα ένα απαλό αεράκι το χαϊδεύει, απαλύνοντας το κάψιμο. Λυπάμαι, αλλά το γλυκό, το ημίγλυκο ακόμα και το λευκό ή ροζέ δεν μπορούν να μου προκαλέσουν αυτά τα συναισθήματα! Πειράζει...;;;