Γενικώς, το μέλλον και η γνώση του πώς θα είναι και τι θα φέρει, ιντριγκάρει τον άνθρωπο! Χαρτομαντεία, όνειρα, φλυτζάνι κι ένα σωρό άλλα, δίνουν και παίρνουν. Προσωπικά δεν είχα ποτέ μου ιδιαίτερο καημό να ξέρω ή να φαντάζομαι το μέλλον (εκτός κι αν φαντάζομαι κάτι πολύ ευχάριστο), γιατί θα χάσω το τώρα. Κι άπαξ και χάσω το παρόν χωρίς να το κατανοήσω, δεν θα έχω προσωπική συνέχεια! Η σειρά παρελθόν, παρόν και μέλλον μού είναι απαραίτητη στην πορεία που ακολουθώ πάνω σε αυτήν την γη!
Τώρα θα αναρωτηθεί κάποιος "τι την έπιασε με την μελλοντολογία". Απολύτως τίποτα. Είναι, όμως, που με ιντρίγκαρε κι εμένα κάτι. Μια διαφήμιση. Με αποτέλεσμα να κάνω κάποιες σκέψεις. Η διαφήμιση είναι γνωστής ελληνικής τραπέζης, που όσες φορές κι αν την είδα δεν στάθηκα στο τί προβάλλει αλλά πώς το προβάλλει. Αυτό που προβάλλει, είναι μια οικογένεια του μέλλοντος που ζει μια καθημερινότητα του μέλλοντος και τέλος πάντων όλα είναι του μέλλοντος. Από το μπόλικο μέλλον, επήλθε ένα domino σκέψεων και αναδρομής σε ταινίες, καθώς και ανώμαλη προσγείωση στο παρόν. Τουτέστιν:
Domino No 1: Οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του ΄80, μιλούσαν για το 2020 ή 2030 που ναι μεν φάνταζε μακρινό τότε έλα δε που δεν είναι ακριβώς έτσι, τώρα που διανύουμε την νέα χιλιετία και είμαστε πιο κοντά από ποτέ σε αυτές τις χρονολογίες! Για παράδειγμα, βρισκόμαστε ήδη στο 2015 κι ακόμη τα αυτοκίνητα δεν πετάνε. Έτσι περνάω στο...
Domino No 2: Μια sci fi ταινία που σέβεται τον εαυτό της, πρέπει απαραιτήτως να δείχνει αυτοκίνητα που πετάνε. Άλλο πάλι και τούτο. Έδω στην γη δεν τα καταφέρνουμε, θα αλληλοσποαραχτούμε και στους αιθέρες; Δεν φτάνει και τόσο το μυαλό μου, ώστε να φανταστώ ένα απλό, εναέριο τροχαίο, με αυστηρά και μόνο υλικές ζημιές. Είναι πιο sci fi κι από sci fi! Από τον αέρα λοιπόν, έρχομαι στην γη με αποτέλεσμα να συμβεί το...
Domino No 3: Εάν συμβεί το αδιαχώρητο στους αιθέρες, ποιος θα μείνει στην γη και πού ακριβώς θα πάνε οι θάλασσες; Θα τις σηκώσουμε κι αυτές; Θα τις κάνουμε κάθετες για να ενώνουν γη με ουρανό και τούμπαλιν; Οι θάλασσες με απασχολούν, δεν σας το κρύβω. Σε τι διάταξη θα κολυμπάς; Πώς θα ταξιδεύει το πλοίο; Η αμμουδιά που θα στηριχτεί; Νομίζω ότι είμαι δέκα βήματα πιο μπροστά από τους σκηνοθέτες, όμως κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο, έρχομαι στο...
Domino No 4: Αφού είμαστε ήδη 5 χρονάκια πριν από το 2020 και αφού οι ταινίες φαντασίας προανήγγειλαν με τον δικό τους τρόπο, κοσμοϊστορικές αλλαγές στην καθημερινότητα μας, γιατί εγώ καίω ακόμη πετρέλαιο θέρμανσης και γιατί το πληρώνω ακριβά; Γιατί απέτυχε ο κινηματογράφος τόσο πολύ και με παραμύθιασε με ένα σωρό ψέμματα; Σκεφτείτε πως από την στιγμή που δεν έχω εναλλακτικούς τρόπους θέρμανσης, πώς θα φτάσει στο σημείο να πετάξει το καλό μου το αμαξάκι; Κι επειδή η εναέρια κυκλοφορία με έχει στοιχειώσει, κάνω πάσα στο...
Υ.Γ.1: Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου ως προς την υλοποίηση και το χρονικό περιθώριο πραγματοποίησης τέτοιων γεγονότων (ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι)!
Υ.Γ.2: Οικεία εικόνα επιστημονικής φαντασίας (και της εν λόγω διαφημήσεως βεβαίως, βεβαίως), είναι μια χαρούμενη νεαρά που σε ξυπνάει το πρωί και που προσωπικά με φρικάρει. Δεν επιθυμώ να με ξυπνάει κάποιος άγνωστος μέσα από μια οθόνη!
Υ.Γ. 3: Ο George Orwell, βιάστηκε ακόμα περισσότερο!
"Έχω και κότερο. Πάμε μια βόλτα;"
Δεν ξέρω κατά πόσο οι Έλληνες οδηγοί είναι έτοιμοι για τόσα γκάζια!
Τώρα θα αναρωτηθεί κάποιος "τι την έπιασε με την μελλοντολογία". Απολύτως τίποτα. Είναι, όμως, που με ιντρίγκαρε κι εμένα κάτι. Μια διαφήμιση. Με αποτέλεσμα να κάνω κάποιες σκέψεις. Η διαφήμιση είναι γνωστής ελληνικής τραπέζης, που όσες φορές κι αν την είδα δεν στάθηκα στο τί προβάλλει αλλά πώς το προβάλλει. Αυτό που προβάλλει, είναι μια οικογένεια του μέλλοντος που ζει μια καθημερινότητα του μέλλοντος και τέλος πάντων όλα είναι του μέλλοντος. Από το μπόλικο μέλλον, επήλθε ένα domino σκέψεων και αναδρομής σε ταινίες, καθώς και ανώμαλη προσγείωση στο παρόν. Τουτέστιν:
Domino No 1: Οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του ΄80, μιλούσαν για το 2020 ή 2030 που ναι μεν φάνταζε μακρινό τότε έλα δε που δεν είναι ακριβώς έτσι, τώρα που διανύουμε την νέα χιλιετία και είμαστε πιο κοντά από ποτέ σε αυτές τις χρονολογίες! Για παράδειγμα, βρισκόμαστε ήδη στο 2015 κι ακόμη τα αυτοκίνητα δεν πετάνε. Έτσι περνάω στο...
Domino No 2: Μια sci fi ταινία που σέβεται τον εαυτό της, πρέπει απαραιτήτως να δείχνει αυτοκίνητα που πετάνε. Άλλο πάλι και τούτο. Έδω στην γη δεν τα καταφέρνουμε, θα αλληλοσποαραχτούμε και στους αιθέρες; Δεν φτάνει και τόσο το μυαλό μου, ώστε να φανταστώ ένα απλό, εναέριο τροχαίο, με αυστηρά και μόνο υλικές ζημιές. Είναι πιο sci fi κι από sci fi! Από τον αέρα λοιπόν, έρχομαι στην γη με αποτέλεσμα να συμβεί το...
Domino No 3: Εάν συμβεί το αδιαχώρητο στους αιθέρες, ποιος θα μείνει στην γη και πού ακριβώς θα πάνε οι θάλασσες; Θα τις σηκώσουμε κι αυτές; Θα τις κάνουμε κάθετες για να ενώνουν γη με ουρανό και τούμπαλιν; Οι θάλασσες με απασχολούν, δεν σας το κρύβω. Σε τι διάταξη θα κολυμπάς; Πώς θα ταξιδεύει το πλοίο; Η αμμουδιά που θα στηριχτεί; Νομίζω ότι είμαι δέκα βήματα πιο μπροστά από τους σκηνοθέτες, όμως κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο, έρχομαι στο...
Domino No 4: Αφού είμαστε ήδη 5 χρονάκια πριν από το 2020 και αφού οι ταινίες φαντασίας προανήγγειλαν με τον δικό τους τρόπο, κοσμοϊστορικές αλλαγές στην καθημερινότητα μας, γιατί εγώ καίω ακόμη πετρέλαιο θέρμανσης και γιατί το πληρώνω ακριβά; Γιατί απέτυχε ο κινηματογράφος τόσο πολύ και με παραμύθιασε με ένα σωρό ψέμματα; Σκεφτείτε πως από την στιγμή που δεν έχω εναλλακτικούς τρόπους θέρμανσης, πώς θα φτάσει στο σημείο να πετάξει το καλό μου το αμαξάκι; Κι επειδή η εναέρια κυκλοφορία με έχει στοιχειώσει, κάνω πάσα στο...
Domino No 5: Είμαι περίεργη να δω πώς θα εφαρμοστεί στην Ελλάδα η οδήγηση αλά Top Gun, που έχει ένα από τα πιο κακοφτιαγμένα οδικά δίκτυα (στο έδαφος). Προσπαθώ να φανταστώ τι κακοτεχνίες μπορούν να συμβούν επί αέρος! Πάω επίσης στοίχημα, ότι σε ολόκληρο αέρα θα χτιστούν τρομακτικά στενοί εναέριοι διάδρομοι (ή και καθόλου διάδρομοι), ενώ ένθεν και ένθεν θα πήξουμε σε σταθμούς ανεφοδιασμού στους οποίους θα έχουν δοθεί αβέρτα άδειες λειτουργίας κι ακριβώς από πάνω θα χτιστούν πολυκατοικίες. Το σενάριο πως θα ασφυκτιά και ο ελληνικός ουρανός (με τόση άπλα), ακριβώς όπως το ελληνικό έδαφος, είναι το πιο ρεαλιστικό που θα μπορούσα να φανταστώ ever! Φαντάζομαι ακόμη και τα σύννεφα να χτίζονται..Θα στουπώσουμε στo beton arme (με accent και στα δύο e) εντός, εκτός κι επί τ' αυτά....!
Υ.Γ.1: Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου ως προς την υλοποίηση και το χρονικό περιθώριο πραγματοποίησης τέτοιων γεγονότων (ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι)!
Υ.Γ.2: Οικεία εικόνα επιστημονικής φαντασίας (και της εν λόγω διαφημήσεως βεβαίως, βεβαίως), είναι μια χαρούμενη νεαρά που σε ξυπνάει το πρωί και που προσωπικά με φρικάρει. Δεν επιθυμώ να με ξυπνάει κάποιος άγνωστος μέσα από μια οθόνη!
Υ.Γ. 3: Ο George Orwell, βιάστηκε ακόμα περισσότερο!
"Έχω και κότερο. Πάμε μια βόλτα;"
Δεν ξέρω κατά πόσο οι Έλληνες οδηγοί είναι έτοιμοι για τόσα γκάζια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου