....Την θέα ενός εγκαταλελειμμένου τραίνου, βαγονιών και σιδηροδρομικών στοιχείων γενικότερα. Ένα ναυάγιο είναι επίσης μελαγχολικό θέαμα, αλλά το τραίνο με οδηγεί στο pick των ζοφερών σκέψεων. Το τοπίο μπορεί να προσδώσει ένα (ή και δύο) επιπλέον σκαλιά συναισθημάτων μοναξιάς, αποχωρισμού, ξενιτιάς, πολέμου κτλ. Πεσμένα φύλλα, μουντός καιρός και έχω το τέλειο πακέτο κατάθλιψης. Και μετά παρατηρείς τα πουλιά να σχίζουν τους αιθέρες κι απλά συνέρχεσαι και αναφωνείς..."Η ζωή συνεχίζεται..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου