Σχόλιο επί του διαγωνισμού αυτού δεν είχα κάνει μέχρι στιγμής, αλλά ήγγικεν η ώρα να πω δυο λογάκια γιατί η αδικία με πνίγει!
Κατ'αρχάς να πάρω τα πράγματα από την αρχή, καθότι η υπόθεση Eurovision αποτελούσε μεγάλο γεγονός στο σπίτι μας πολύ πριν θεωρηθεί εθνικό ζήτημα και αποτελέσει βασική ενότητα σε κάθε πάλαι ποτέ κουτσομπολίστικη εκπομπή, γιατί δεν ξέρω πια τι έχει απομείνει στην ελληνική τηλεόραση (από άποψη τέτοιου είδους εκπομπών)!
Καθώς λοιπόν η μαμά μου ήταν τρελαμένη με τον διαγωνισμό, πολύ πριν αποκτήσει τέκνα, δεν θα μπορούσε μια τέτοια αγάπη να την παρατήσει εύκολα! Άλλωστε το λέει και η σοκολάτα! Μια αγάπη και παντοτινή! Έτσι λοιπόν κάθε Μάιο, είχαμε το σπουδαίο Σάββατο της Ευρωθέασης και Ευρωακουσμάτων και δυστυχώς όταν πήγαινα Δευτέρα στο σχολείο δεν είχα με ποιον να ανταλλάξω μουσικές απόψεις, αφού δεν το έβλεπε κανείς (τουλάχιστον στο Δημοτικό γιατί στο Γυμνάσιο κάτι ξεκίνησε να γίνεται)!
'Οπως κάθε τι, όμως, που θέλει να κρατηθεί στο πέρασμα των ετών, πρέπει να εξελιχθεί, να ανανεωθεί, να φάει τις τονωτικές ενεσούλες του ειδάλλως θα ξεφτίσει! Δεν θα ασχοληθώ με τις ευτράπελες παρουσίες γιατί σε μια σκηνή κι ένα θέαμα επιβάλλεται και η καρικατούρα και το grand guignol και grottesque. Παρόλ'αυτά το θεωρώ λίγο οξύμωρο να βλέπεις από την μια ένα ανάλαφρο αποτέλεσμα κι από την άλλη να ακούς έναν πολιτικοποιημένο στίχο. Θα μου πει, βέβαια, κάποιος πως είναι αδύνατον να τραγουδάς συνεχώς για την αγάπη, την φιλία, μπαλόνια, φρου φρου κι αρώματα κι από εκεί και πέρα να υποκρίνεσαι πως δεν συμβαίνει τίποτα άλλο!
Για τα δικά μου μάτια και αυτιά, όμως, η πολιτικοποίηση σε έναν διαγωνισμό τραγουδιού δεν με απασχολεί! Στην εποχή της άμεσης ενημέρωσης, άπαξ και θέλω πολιτικοποίηση θα στραφώ αλλού. Ούτε καν τις ειδήσεις δεν θα επιλέξω για πολιτικές αναλύσεις, πόσο μάλλον ένα διασκεδαστικό πρόγραμμα ή που τουλάχιστον προσπαθεί να γίνει διασκεδαστικό. Τα ευχολόγια είναι ουτοπικά: "Μακάρι να επικρατήσει ειρήνη σε όλο τον κόσμο!". Ειρήνη δεν πρόκειται να επικρατήσει εάν δεν το επιδιώκουν όλοι. Ακόμα κι αν στους 10, τα βρουν οι 9, θα επικρατήσει ο νόμος του ενός που είναι έτοιμος να ανακατέψει τους 9 γιατί απλά...έτσι το θέλει.
Και πες ότι από την καλή σου διάθεση προσπερνάς ή κλείνεις τα μάτια σε αυτήν την γλυκανάλατη, ετήσια ατοποευχολογία! Πώς να κλείσεις τα μάτια σε όλο και περισσότερες μη ευρωπαϊκές συμμετοχές; Το δίκιο μου έχει αρχίσει και με πνίγει. Ωραία, λοιπόν, να συμμετέχει και η Αυστραλία. Για ποιο λόγο να εκτοπίσουμε τις ΗΠΑ; Μόνο για τις νέες τεχνολογίες και το cinema της την θέλουμε; Τόσες Πολιτείες είναι, γιατί να μην μπουν όλες οι Πολιτείες ξεχωριστά; Δεν μου φτάνει μια συμμετοχή σαν ΗΠΑ! Θέλω και τις 51 Πολιτείες (ή όσες είναι τέλος πάντων). Ή θα γίνει σωστή δουλειά ή αλλιώς να πάνε όλοι σπίτι τους. (Δηλώνω από τώρα πως θα ψηφίζω Καλιφόρνια, γιατί της έχω μια αδυναμία!)
Κι επειδή δεν μου αρέσουν οι διακρίσεις, γιατί να αφήσουμε απ' έξω όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής; Τόσο ταπεραμέντο, salsa, bachata, kizomba, tango, swing, rumba, cha cha, θα το αφήσουμε να πάει χαμένο; Τόση αισθαντικότητα και να μην την εισπράξουμε δια τηλεοράσεως; Πού είναι οι χώρες της Αφρικής και της Ασίας; Προς τι τόσος ρατσισμός; Κι άμα η Ευρώπη δει νίκη στον αιώνα τον άπαντα εμένα να μου στείλετε τηλεγράφημα! Έχει να πέσει αλληλοψηφισμός που οι Σκανδιναβικές, Βαλτικές και Βαλκανικές χώρες θα θυμίζουν προσκοπάκια μπροστά τους. Για να μην υπάρχει και πικρία ότι η Ελλάδα δίνει 12άρι στην Κύπρο και η Κύπρος στην Ελλάδα (2 Χώρες είμαστε όλο κι όλο!)
Μόνον έτσι θα ησυχάσει η ταραγμένη συνείδησή μου. Σκεφτείτε πόσο αηδιαστικά χορταστικός θα γίνει αυτός ο διαγωνισμός! Να ξεκινάει Φεβρουάριο για να λήξει τον Μάιο...Έτσι μόνο θα παραδεχτώ τους ιθύνοντες! Κι επιτέλους θα αποκτήσει το αποπροσανατολισμένο νόημα της η Globalvision. Είδατε; Όλα τα έχω σκεφτεί. Ακόμα και το όνομα! Ή μήπως Babelvision; Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα;;;
Αυτά είχα να καταθέσω κι αν εισακουσθώ, εισακούσθηκα!
Υ.Γ. Ελπίζω την μεθεπόμενη χρονιά να συναντηθούν όλοι στο Γιαμουσσούκρο της Ακτής Ελεφαντοστού! Ή θα μιλάμε για κοσμοπολιτισμό ή θα κουρεύουμε το γρασίδι....
Η ψηφοφορία θα παρακαλούσα να είναι ολονύκτια! Ευχαριστώ!
Α, ναι μια φορά κι εμείς κερδίσαμε!
Κατ'αρχάς να πάρω τα πράγματα από την αρχή, καθότι η υπόθεση Eurovision αποτελούσε μεγάλο γεγονός στο σπίτι μας πολύ πριν θεωρηθεί εθνικό ζήτημα και αποτελέσει βασική ενότητα σε κάθε πάλαι ποτέ κουτσομπολίστικη εκπομπή, γιατί δεν ξέρω πια τι έχει απομείνει στην ελληνική τηλεόραση (από άποψη τέτοιου είδους εκπομπών)!
Καθώς λοιπόν η μαμά μου ήταν τρελαμένη με τον διαγωνισμό, πολύ πριν αποκτήσει τέκνα, δεν θα μπορούσε μια τέτοια αγάπη να την παρατήσει εύκολα! Άλλωστε το λέει και η σοκολάτα! Μια αγάπη και παντοτινή! Έτσι λοιπόν κάθε Μάιο, είχαμε το σπουδαίο Σάββατο της Ευρωθέασης και Ευρωακουσμάτων και δυστυχώς όταν πήγαινα Δευτέρα στο σχολείο δεν είχα με ποιον να ανταλλάξω μουσικές απόψεις, αφού δεν το έβλεπε κανείς (τουλάχιστον στο Δημοτικό γιατί στο Γυμνάσιο κάτι ξεκίνησε να γίνεται)!
'Οπως κάθε τι, όμως, που θέλει να κρατηθεί στο πέρασμα των ετών, πρέπει να εξελιχθεί, να ανανεωθεί, να φάει τις τονωτικές ενεσούλες του ειδάλλως θα ξεφτίσει! Δεν θα ασχοληθώ με τις ευτράπελες παρουσίες γιατί σε μια σκηνή κι ένα θέαμα επιβάλλεται και η καρικατούρα και το grand guignol και grottesque. Παρόλ'αυτά το θεωρώ λίγο οξύμωρο να βλέπεις από την μια ένα ανάλαφρο αποτέλεσμα κι από την άλλη να ακούς έναν πολιτικοποιημένο στίχο. Θα μου πει, βέβαια, κάποιος πως είναι αδύνατον να τραγουδάς συνεχώς για την αγάπη, την φιλία, μπαλόνια, φρου φρου κι αρώματα κι από εκεί και πέρα να υποκρίνεσαι πως δεν συμβαίνει τίποτα άλλο!
Για τα δικά μου μάτια και αυτιά, όμως, η πολιτικοποίηση σε έναν διαγωνισμό τραγουδιού δεν με απασχολεί! Στην εποχή της άμεσης ενημέρωσης, άπαξ και θέλω πολιτικοποίηση θα στραφώ αλλού. Ούτε καν τις ειδήσεις δεν θα επιλέξω για πολιτικές αναλύσεις, πόσο μάλλον ένα διασκεδαστικό πρόγραμμα ή που τουλάχιστον προσπαθεί να γίνει διασκεδαστικό. Τα ευχολόγια είναι ουτοπικά: "Μακάρι να επικρατήσει ειρήνη σε όλο τον κόσμο!". Ειρήνη δεν πρόκειται να επικρατήσει εάν δεν το επιδιώκουν όλοι. Ακόμα κι αν στους 10, τα βρουν οι 9, θα επικρατήσει ο νόμος του ενός που είναι έτοιμος να ανακατέψει τους 9 γιατί απλά...έτσι το θέλει.
Και πες ότι από την καλή σου διάθεση προσπερνάς ή κλείνεις τα μάτια σε αυτήν την γλυκανάλατη, ετήσια ατοποευχολογία! Πώς να κλείσεις τα μάτια σε όλο και περισσότερες μη ευρωπαϊκές συμμετοχές; Το δίκιο μου έχει αρχίσει και με πνίγει. Ωραία, λοιπόν, να συμμετέχει και η Αυστραλία. Για ποιο λόγο να εκτοπίσουμε τις ΗΠΑ; Μόνο για τις νέες τεχνολογίες και το cinema της την θέλουμε; Τόσες Πολιτείες είναι, γιατί να μην μπουν όλες οι Πολιτείες ξεχωριστά; Δεν μου φτάνει μια συμμετοχή σαν ΗΠΑ! Θέλω και τις 51 Πολιτείες (ή όσες είναι τέλος πάντων). Ή θα γίνει σωστή δουλειά ή αλλιώς να πάνε όλοι σπίτι τους. (Δηλώνω από τώρα πως θα ψηφίζω Καλιφόρνια, γιατί της έχω μια αδυναμία!)
Κι επειδή δεν μου αρέσουν οι διακρίσεις, γιατί να αφήσουμε απ' έξω όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής; Τόσο ταπεραμέντο, salsa, bachata, kizomba, tango, swing, rumba, cha cha, θα το αφήσουμε να πάει χαμένο; Τόση αισθαντικότητα και να μην την εισπράξουμε δια τηλεοράσεως; Πού είναι οι χώρες της Αφρικής και της Ασίας; Προς τι τόσος ρατσισμός; Κι άμα η Ευρώπη δει νίκη στον αιώνα τον άπαντα εμένα να μου στείλετε τηλεγράφημα! Έχει να πέσει αλληλοψηφισμός που οι Σκανδιναβικές, Βαλτικές και Βαλκανικές χώρες θα θυμίζουν προσκοπάκια μπροστά τους. Για να μην υπάρχει και πικρία ότι η Ελλάδα δίνει 12άρι στην Κύπρο και η Κύπρος στην Ελλάδα (2 Χώρες είμαστε όλο κι όλο!)
Μόνον έτσι θα ησυχάσει η ταραγμένη συνείδησή μου. Σκεφτείτε πόσο αηδιαστικά χορταστικός θα γίνει αυτός ο διαγωνισμός! Να ξεκινάει Φεβρουάριο για να λήξει τον Μάιο...Έτσι μόνο θα παραδεχτώ τους ιθύνοντες! Κι επιτέλους θα αποκτήσει το αποπροσανατολισμένο νόημα της η Globalvision. Είδατε; Όλα τα έχω σκεφτεί. Ακόμα και το όνομα! Ή μήπως Babelvision; Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα;;;
Αυτά είχα να καταθέσω κι αν εισακουσθώ, εισακούσθηκα!
Υ.Γ. Ελπίζω την μεθεπόμενη χρονιά να συναντηθούν όλοι στο Γιαμουσσούκρο της Ακτής Ελεφαντοστού! Ή θα μιλάμε για κοσμοπολιτισμό ή θα κουρεύουμε το γρασίδι....
Η ψηφοφορία θα παρακαλούσα να είναι ολονύκτια! Ευχαριστώ!
Α, ναι μια φορά κι εμείς κερδίσαμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου