28η σήμερα και ως συνήθως μέρα αγρανάπαυσης παρόλο που θα έπρεπε να είναι και περισυλλογής. Η αλήθεια είναι πως για την σημερινή μέρα μία είναι η απορία και η ίδια θα είναι και αύριο και μεθαύριο και του χρόνου αλλά δεν θα μού επιτρέψω να την εκφράσω γιατί εμπεριέχει και μια βωμολοχία. 'Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...Αυτό, όμως, δεν θα με περιορίσει να έχω άλλες απορίες, έτσι για να πειραζόμαστε λιγάκι!
Απορία Νο 1 (με παρακλάδια): Γιατί δεν νυχτώνει πια νωρίς; Σε μαθητικά χρόνια και συγκεκριμένα γυμνασιακά θυμόμουν στις 4.30 το απόγευμα, Νοέμβρη μήνα, να έχει πίσσα σκοτάδι! Λέτε λίγο η μόλυνση, λίγο οι τρύπες του όζοντος, λίγο τα φαινόμενα του θερμοκηπίου, el niniου και κάπου έπεσε το μάτι μου να αναγράφεται πως η Γη έχει μετακινηθεί ελαφρώς από τον άξονά της, ίσως να έχουν σαν αποτέλεσμα να μην σκοτεινιάζει όπως πρώτα; Ως εκ τούτου μήπως δεν ισχύει σε λίγα χρόνια η μεγαλύτερη νύχτα του έτους; Μήπως εξαφανιστεί εκείνη η μοναδική μέρα που είναι ίση η μέρα με την νύχτα; Μήπως θα έχουμε μόνο μέρα; Μήπως εκτοξευτούμε εντελώς από τον άξονά μας και περιπλανιόμαστε σαν τις άδικες κατάρες στο αχανές σύμπαν; Μήπως τελικά βαλσαμωθούμε κάπου στον Γαλαξία; Τελικά θα χτυπηθούμε ποτέ από κομήτη ή άδικα μας τρομάζουν όλοι; Κι αν ναι, πότε; Τελικά τι θα γίνει με την νύχτα (για να θυμηθώ από πού ξεκίνησα); Heeeeelp!
Απορία Νο 2: Γιατί έχει δαιμονοποιηθεί η Δευτέρα; Γιατί δεν προσπαθούμε να συνειδητοποιήσουμε το απλό, ότι δηλαδή και Τρίτη να ξεκινούσε η εβδομάδα πάλι το ίδιο βαρετά θα ένιωθαν όλοι; Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε πως με την άνεση που περνάνε οι Δευτέρες, θα περάσουν και οι Παρασκευές, τα Σάββατα και οι Κυριακές κι επομένως η ζωή μας όλη; Γιατί δεν αντέχω από ηλικίες 40+ την γκρίνια για την Δευτέρα; Καλέ μου άνθρωπε, έφτασες τα 40. Μέτρα πόσες Δευτέρες πέρασαν χωρίς να σε ρωτήσουν; Και πόσες ακόμη θα περάσουν; Είναι σαν τα καλοκαίρια...Είναι τόσο συνηθισμένο να έρθουν, να περάσουν για να ξαναέρθουν! Προς τι, λοιπόν, όλη η αναστάτωση;
Απορία Νο 3: Γιατί όταν ένας εργοδότης ή ιδιοκτήτης επιχείρησης είναι τσιγκούνης, διαποτίζεται όλη η ατμόσφαιρά; Γιατί προδίδουν τα πάντα με θλίψη το ποιόν του υπευθύνου; Γιατί κάθε τι μέσα στον χώρο που κινείται κι αναπνέει ο φέρων την κακομοιριά του Σκρουτζ, φωνάζει "μιζέρια"; Γιατί όλα θυμίζουν θλίψη και πτώση; Εδώ ξέρω την απάντηση, αλλά είπα να κλαψουρίσω κι εγώ λιγάκι, για να μην είμαι Flat στις αντιδράσεις μου! Κι έχω τόσες μνήμες από μίζερα περιβάλλοντα κι ανθρώπους....
Παιδιά κρατάτε γιατί θα πάμε μια βολτίτσα στο Άπειρο....!
Μην νομίζετε, είναι εξελιγμένο είδος ανθρώπου σε πακέτο καβουριού!
Απορία Νο 1 (με παρακλάδια): Γιατί δεν νυχτώνει πια νωρίς; Σε μαθητικά χρόνια και συγκεκριμένα γυμνασιακά θυμόμουν στις 4.30 το απόγευμα, Νοέμβρη μήνα, να έχει πίσσα σκοτάδι! Λέτε λίγο η μόλυνση, λίγο οι τρύπες του όζοντος, λίγο τα φαινόμενα του θερμοκηπίου, el niniου και κάπου έπεσε το μάτι μου να αναγράφεται πως η Γη έχει μετακινηθεί ελαφρώς από τον άξονά της, ίσως να έχουν σαν αποτέλεσμα να μην σκοτεινιάζει όπως πρώτα; Ως εκ τούτου μήπως δεν ισχύει σε λίγα χρόνια η μεγαλύτερη νύχτα του έτους; Μήπως εξαφανιστεί εκείνη η μοναδική μέρα που είναι ίση η μέρα με την νύχτα; Μήπως θα έχουμε μόνο μέρα; Μήπως εκτοξευτούμε εντελώς από τον άξονά μας και περιπλανιόμαστε σαν τις άδικες κατάρες στο αχανές σύμπαν; Μήπως τελικά βαλσαμωθούμε κάπου στον Γαλαξία; Τελικά θα χτυπηθούμε ποτέ από κομήτη ή άδικα μας τρομάζουν όλοι; Κι αν ναι, πότε; Τελικά τι θα γίνει με την νύχτα (για να θυμηθώ από πού ξεκίνησα); Heeeeelp!
Απορία Νο 2: Γιατί έχει δαιμονοποιηθεί η Δευτέρα; Γιατί δεν προσπαθούμε να συνειδητοποιήσουμε το απλό, ότι δηλαδή και Τρίτη να ξεκινούσε η εβδομάδα πάλι το ίδιο βαρετά θα ένιωθαν όλοι; Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε πως με την άνεση που περνάνε οι Δευτέρες, θα περάσουν και οι Παρασκευές, τα Σάββατα και οι Κυριακές κι επομένως η ζωή μας όλη; Γιατί δεν αντέχω από ηλικίες 40+ την γκρίνια για την Δευτέρα; Καλέ μου άνθρωπε, έφτασες τα 40. Μέτρα πόσες Δευτέρες πέρασαν χωρίς να σε ρωτήσουν; Και πόσες ακόμη θα περάσουν; Είναι σαν τα καλοκαίρια...Είναι τόσο συνηθισμένο να έρθουν, να περάσουν για να ξαναέρθουν! Προς τι, λοιπόν, όλη η αναστάτωση;
Απορία Νο 3: Γιατί όταν ένας εργοδότης ή ιδιοκτήτης επιχείρησης είναι τσιγκούνης, διαποτίζεται όλη η ατμόσφαιρά; Γιατί προδίδουν τα πάντα με θλίψη το ποιόν του υπευθύνου; Γιατί κάθε τι μέσα στον χώρο που κινείται κι αναπνέει ο φέρων την κακομοιριά του Σκρουτζ, φωνάζει "μιζέρια"; Γιατί όλα θυμίζουν θλίψη και πτώση; Εδώ ξέρω την απάντηση, αλλά είπα να κλαψουρίσω κι εγώ λιγάκι, για να μην είμαι Flat στις αντιδράσεις μου! Κι έχω τόσες μνήμες από μίζερα περιβάλλοντα κι ανθρώπους....
Παιδιά κρατάτε γιατί θα πάμε μια βολτίτσα στο Άπειρο....!
Μην νομίζετε, είναι εξελιγμένο είδος ανθρώπου σε πακέτο καβουριού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου