Απεχθάνομαι...

         Να έχει, πρωί πρωί, παράσιτα το ραδιόφωνο ενώ το προηγούμενο βράδυ έπαιζε μια χαρά! Μπορεί να γίνει ακόμα χειρότερο και μόλις περνάω από μπροστά ο ενοχλητικός ήχος να σταματάει κι επομένως να ακούγεται το τραγούδι πεντακάθαρα και μόλις απομακρυνθώ να ξαναδημιουργηθεί το έλα να δεις! Ευτυχώς υπάρχουν πάντα τα αγαπημένα μου cd για παν ενδεχόμενο!

Υ.Γ. Εάν μιλήσω για κασέτες θα ακουστώ παλαιολιθική;;; Μάλλον, ε;;;;

Εδώ μιλάμε για vintage καταστάσεις...

Λατρεύω...

          Τον ήχο του βιολιού και του πιάνου! Μπορεί να μην έμαθα ποτέ μου να παίζω κάποιο μουσικό όργανο, όμως εάν εξέφραζα την επιθυμία ή επεδίωκα να μάθω, σίγουρα θα διάλεγα ένα από τα δύο (δεν τολμώ να πω και τα δύο γιατί ακούγεται άθλος-έχω επίγνωση)! Ο ήχος και των δύο κρύβει μια υπέροχη μελαγχολία, που μπορεί συνάμα να σε ταξιδέψει και να σε βυθίσει σε υπέροχα γλυκιές εικόνες! Υπάρχει κάτι ποιο όμορφο από αυτό; (Υπάρχει αλλά όχι σε αυτόν τον τομέα!)

Blah,blah,blah....

        Για να ασχοληθούμε και με κάτι επίκαιρο! Ομολογουμένως δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από μια προεκλογική περίοδο (τουλάχιστον για εμένα που τρωω ατελείωτες φρίκες από διακαναλικές συνεντεύξεις, ατέρμονες συζητήσεις, τοποθετήσεις που εάν κάποιος κάτσει να τις αποκωδικοποιήσει, είναι εντελώς ίδιες και εκ προοιμίου γνωρίζεις πως τίποτα από αυτά που λένε δεν θα υλοποιηθεί)! Όπου και να στρέψεις το κεφάλι σου, θα πέσεις πάνω σε υποψήφιο, πολιτικό slogan, προεκλογική αφίσα, χειραψία (με υποχρεωτική ανταλλαγή μικροβίων), το κινητό σου θα αρχίσει να λαμβάνει μηνύματα από ανθρώπους που δεν γνωρίζεις, το νόημα, όμως, δεν παύει να παραμένει ίδιο. Όλοι θα αλλάξουν τα πάντα. Πάντα προς τα εμπρός. Η νίκη είναι σίγουρη. Όλοι βλέπουν με το βλέμμα στραμένο στο μέλλον. Όλοι θα μας εξασφαλίσουν καλύτερες μέρες. Όλοι θα μας αλλάξουν τις ζωές (αυτό είναι το πιο σίγουρο και πάντα προς το χειρότερο). Τόση αισιοδοξία και χαρά δεν την αντέχω! Διερωτώμαι, μάλιστα, γιατί δεν τα πραγματοποιούν όταν έχουν την ευκαιρία και κάθονται να με παραμυθιάσουν όταν πλησιάζουν οι εκλογές! Δεν βαριέσαι....Έτσι ήταν πάντα τα πράγματα κι έτσι θα παραμείνουν (δυστυχώς...). Είναι, βρε παιδάκι μου, όμως κάποιες τυποποιημένες εκφράσεις που ακούω κατά κόρον από πολιτικούς παντός είδους, που με κάνουν να χασμουριέμαι από βαρεμάρα και να η ευκαιρία να τις στηλιτεύσω!
          Χασμουρητό Νο 1: "Σκληρό rock". Δεν ξέρω γιατί έχουν ανακατέψει την ιερή αυτή μουσική σε ατάκα προς τάπωμα του πολιτικού αντιπάλου. Είναι με διαφορά, από τις χειρότερές μου ατάκες και σιγά τα ωα, θα τους γυρίσουν τα μάτια ανάποδα από το πολύ head banging. Σκληρό rock και πολιτική δεν πάνε πακέτο, σύμφωνα με τον δικό μου τρόπο σκέψης τουλάχιστον! Γι'αυτό δεν είναι καθόλου κακή ιδέα να το αφήσουν ήσυχο και να μην πουλάνε πνεύμα τύπου "θέλετε σκληρο rock, γιατί μπορώ κι εγώ να παίξω" (τι θέλει να πει ο ποιητής;;;;)
          Χασμουρητό Νο 2: "Η καυτή πατάτα". Και γιατί τόσος ρατσισμός εις βάρος άλλων αγαθών της μάνας γης; Μπορεί να είναι και καυτή μελιτζάνα ή τομάτα. Όταν ένα λαχανικό το βράζεις, ψήνεις, τηγανίζεις, καίει (αλήθεια λέω). Οι καυτές πατάτες πάντως δίνουν και παίρνουν στην πολιτική σκηνή της χώρας. Οι μισοί την πετάνε στους άλλους μισούς και ή που θα την πιάσουν ή που δεν θα την πιάσουν (οι άλλοι μισοί- ω,τι πρωτότυπο). Πάντως δεν μιλάμε πλέον περί πολιτικής αλλά περί  puree (με τόνο στο προτελευταίο e).
          Χασμουτητό Νο 3: "Η Δημοκρατία δεν δέχεται εκβιασμούς". Αυτό πάλι, τι επιχείρημα είναι δεν το έχω αποσαφηνίσει στον εγκέφαλό μου. Κατ'άρχας δεν το θεωρώ καν επιχείρημα. Όταν οιοσδήποτε βρει τα δύσκολα, πετάει ένα τέτοιο τσιτάτο και νομίζει πως καθάρισε! Πρώτ'απ'όλα, την Δημοκρατία την ρώτησε κανένας; Κι αν ναι, τι απάντηση πήρε; Γιατί το μόνο σκηνικό που βλέπω χρόοοοονια τώρα, είναι ατελείωτοι εκβιασμοί, από όλους προς όλους. Να ρωτήσω επίσης, σε μια Δημοκρατία, πρέπει να εκβιάζεται ο πολίτης; Επειδή είπαμε πως δε δέχεται εκβιασμούς, γι' αυτό!
          Χασμουρητό Νο 4: "Δημοκρατία έχουμε". Αυτό που όλοι την θυμούνται μόνον όταν τους συμφέρει, είναι αξιολύπητο. Το χειρότερο, δε, είναι να την θυμούνται όταν κινδυνεύουν τα ατομικά τους συμφέροντα!
          Ξεχώρισα τις πιο βαρετές εκφράσεις που ακούω κατ'εξακολούθηση και αναπόφευκτα, καθ'όλη την διάρκεια του έτους. Γιατί άπαξ και  κάτσει να δει κανείς τα πολιτικά slogan προ εκλογών, είναι ακριβώς τα ίδια τόσο μεταξύ τους, όσο και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση δεκαετίες τώρα, με έναν και βασικό άξονα: την ΑΛΛΑΓΗ! Όχι άλλη αλλαγή! Είμαι τόσο χορτάτη από αλλαγή που θέλω ένα διάλειμμα! Στασιμότητα, εδώ και τώρα!

The Waterboys-Don't Bang The Drum (This Is The Sea 1985)

      Αφού τους έχω μια αδυναμία, γιατί να κρυφτώ;;; Εξαιρετική εισαγωγή γιατί λατρεύω το σαξόφωνο (τα έχουμε πει αυτά)!

Πες μου το ζώδιό σου να σου πω ποιος είσαι...

          Γενικώς, τούτο το θέμα, έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου (ό,τι να 'ναι), που ήθελα να θίξω από καιρό και ιδού η αφορμή που προκύπτει σχεδόν κάθε μέρα, σε όποιο κανάλι και να γυρίσεις το κεφάλι σου, σε όποιον ραδιοφωνικό σταθμό και να συντονίζεσαι, σε όποιο περιοδικό παρεκτραπείς και πας αμέριμνος να ξεφυλλίσεις. Και το θέμα μας είναι...ΤΑ ΖΩΔΙΑ!
          Δεν μπορώ να πω, πως τα απορρίπτω τελείως ή ότι τα χλευάζω εντελώς και σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω πως δεν βασίζονται κάπου! Η μελέτη των άστρων αποτελεί μια αρχέγονη ενασχόληση ή έστω ανάγκη ενασχόλησης του ανθρώπου ώστε να βοηθηθεί ως προς την κατανόηση της φύσης και του κόσμου. Προφανώς ο κόσμος γύρω μας αποτελείται από ένα σωρό μαγνητικά πεδία που δεν μπορούμε να δούμε, αλλά σίγουρα μπορούμε να αισθανθούμε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ο πρώτος άνθρωπος (ε, όχι και πολύ πρώτος γιατί ήταν σε πιο ζωώδη κατάσταση και δεν γνωρίζουμε πώς αντιλαμβανόταν κάποια φυσικά φαινόμενα- ας πούμε τότε ο πιο μετέπειτα άνθρωπος), παρατηρούσε τον ουρανό για να προβλέψει φυσικά φαινόμενα, καιρικές συνθήκες κτλ.
           Η φύση, ο κόσμος, το σύμπαν έχουν τις δικές του νόρμες, τους δικούς τους τρόπους λειτουργίας και κάπως έτσι ξεκίνησε και ο συνδυασμός και η μελέτη της συσχέτισης ανάμεσα στην ημερομηνία γέννησης και τα άστρα. Η πτυχή που αποδέχομαι όσον αφορά την αστρολογία, είναι τα γενικά χαρακτηριστικά που μπορεί να διαθέτουν τα ζώδια, αν και πολλές φορές θα πέσουν έξω. Γιατί πάνω από όλα μετράει η προσωπικότητα, ο χαρακτήρας που είμαι βέβαιη πως κουβαλάει ήδη κάθε άνθρωπος από την στιγμή που γεννιέται (πώς είναι δυνατόν δύο αδέρφια από ίδιους γονείς, να διαθέτουν τόσο εξωφρενικά διαφορετικές προσωπικότητες, μολονότι είχαν τις ίδιες προσλαμβάνουσες;) και τα ερεθίσματα που λαμβάνει στα πρώτα χρόνια της διαμόρφωσης του Είναι του. Αλλά πες πως κάποια χαρακτηριστικά συμπίπτουν. Κι εδώ ακόμα στέκομαι σκεπτικιστικά, καθώς αναλογίζομαι πως στα τόσα εκατομμύρια ανθρώπων που φέρουν το ίδιο ζώδιο, λογικό είναι οι αστρολόγοι και οι περιβόητοι αστρολογικοί τους χάρτες, να "πέσουν μέσα" για κάποιους. Πάντως όχι για όλους.
           Εκεί, όμως, που πάντα θα γελάσω είναι όταν κάθε κανάλι σού λέει τελείως διαφορετικά πράγματα. Εάν είσαι συντονισμένος στο τάδε (κανάλι λέμε), οι Δίδυμοι πρέπει αυτήν την εβδομάδα να προσέχουν τις μετακινήσεις τους αλλά τα οικονομικά τους θα πάνε εξαιρετικά. Εφόσον όμως είσαι Δίδυμος και συντονισμένος στο δείνα κανάλι, τα οικονομικά σου θα πιάσουν πάτο αλλά μπορείς να μετακινείσαι άφοβα. Τελικά, εάν πιστεύεις τυφλά σε αυτά που σου λένε, τι πρέπει να κάνεις; Να πλαντάξεις στο κλάμα για τα οικονομικά σου ή να αποφεύγεις τις μετακινήσεις; Ή και τα δύο; Κι άμα δουλεύεις με κανένα τύραννο για εργοδότη, τι θα του πεις; "Α, εγώ δεν θα έρθω όλη την εβδομάδα στην δουλειά, γιατί το ζώδιό μου μού υπαγορεύει να προσέχω τις μετακινήσεις!;". Ο εργοδότης δεν χολοσκάει ιδιαιτέρως για το τομάρι σου και η γνωστή επωδός όλων είναι "Άμα δεν γουστάρεις εσύ, άλλοι πόσοι περιμένουν στη ουρά για την θέση σου!". Σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "ΑΠΟΛΥΕΣΑΙ". Τελικά όντως θα κλάψεις για τα οικονομικά σου, οπότε δικαιώθηκε το δείνα κι όχι το τάδε κανάλι!
            Παρομοίως, άνοιξε πέντε διαφορετικά περιοδικά (σε προκαλώ) και διάβασε το ζώδιό σου. Κανένα στοιχείο και καμιά πληροφορία, δεν θα ταιριάζουν μεταξύ τους από περιοδικό σε περιοδικό. Για να μην σχολιάσω τις ετήσιες προβλέψεις, που όλα τα παρουσιάζουν ανθηρά. Κάθισα από περιέργεια να δω αφιέρωμα στα οικονομικά κάθε ζωδίου για το 2015. Ούτε λίγο, ούτε πολύ η κατά τα άλλα συμπαθέστατη αστρολόγος, μάς περιέγραψε ότι όλοι θα τρώμε με χρυσά κουτάλια και η ανάκαμψη είναι ήδη μέσα στα πορτοφόλια και τις τσέπες μας. Τιιιιι...; Δεν βλέπεις ανάκαμψη; Τον κακό σου τον φλάρο! Είσαι υποχρεωμένος να βιώσεις την απόλυτη βελτίωση των οικονομικών σου! Αφού το είπε η αστρολόγος, έτσι θα είναι!
             Απλά θα ήθελα μια φορά να δω κι έναν αστρολόγο να λέει ότι όλα τα κακά της μοίρας μας θα προσγειωθούν κατά πάνω μας ανεξαιρέτως ζωδίου. Για να μην σχολιάσω το γεγονός πως εκ των υστέρων όλοι το έπαιξαν προφήτες χρησιμοποιώντας την πιασάρικη ατάκα "εμείς προβλέψαμε το στραπάτσο της χώρας". Πού και πότε έγινε αυτό ακριβώς;;; Κι αφού το είδες γιατί δεν πρότεινες καμιά λύση;
             Κι όμως, κυκλοφορούν ένα σωρό άνθρωποι εκεί έξω, που ακόμη σε ρωτάνε τι ζώδιο είσαι; Έλεος! Μπορώ μετά βεβαιότητος να σας ενημερώσω πως εργοδότης, έκανε ομάδες στις βάρδιες σύμφωνα με το ζώδιό τους (σας το λέω ΣΙΓΟΥΡΑ, μού συνέβη)! Μάλιστα έσπευσε να με ενημερώσει πως έχουμε το ίδιο ζώδιο (τι συγκινητικό- σνιφ, κλαψ, λυγμ)!!! Για ανήρ στο φύλο ήταν το απόλυτο ξενέρωμα! Συνήθως αυτές οι συζητήσεις, παραπέμπουν σε κυράτσες, κρεμασμένες από το ακουστικό του τηλεφώνου τους ολημερίς κι ολονυχτίς, με bigoudi στο κεφάλι και τσιγάρο ανά χείρας (προαιρετικά και κόκκινο βαμμένο νύχι). Ποιος λογικός άνθρωπος θα έπαιρνε τέτοιον τύπο στα σοβαρά;;;; Κι όμως υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας....
             Εν κατακλείδι;;;; Όχι πανικός! Ό,τι μπορούμε να ελέγξουμε το ελέγχουμε κι από 'κει κι έπειτα καλή διάθεση κι όλα θα φτιάξουν σιγά-σιγά (δεχόμαστε και το γρήγορα-γρήγορα)!

Υ.Γ.1. Επειδή αναγκάστηκα να ξεκατινιαστώ για τις ανάγκες του κειμένου και πάντα στα πλαίσια της έρευνας, παρακαλείσθε να μην μου μιλήσετε για ζώδια για τα επόμενα είκοσι χρόνια!
Υ.Γ.2. Επίσης, έχω καταλάβει πως δεν χρειάζεται να βγάλεις κάποια συγκεκριμένη σχολή για να αποκαλείσαι αστρολόγος, οπότε στην άλλη μου ζωή θα πουλάω φύκια για μεταξωτές κορδέλες...
         

Το Κολοσσαίο ζει...

           ...Και για την ακρίβεια ποτέ δεν θα πεθάνει! Άλλωστε τα πλήθη τι χρειάζονται για να είναι ευτυχισμένα; Άρτους και θεάματα! Εάν υπάρχει και λίγο παραπάνω αίμα, βία, θρήνος και σπαραγμός, τότε ακόμη καλύτερα. Ποιος είπε ότι οι ορδές είναι άμοιρες ευθυνών; Ανθρώπινο ον, προικισμένο με λογική κι επομένως έλλογο ον, δεν είναι δυνατόν να μην μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι ωραίο και τι όχι;! Τι είναι δίκαιο και τι άδικο;! Τι τέρπει και τι αποτρέπει;!
               Η γκιλοτίνα, για παράδειγμα, ο θάνατος δια της πυρράς, ο δημόσιος απαγχονισμός, η κατακρεούργηση αθώων από λιοντάρια και πολλά ακόμη 'όμορφα' θεάματα, είχαν διασκεδαστικό χαρακτήρα. Για την ακρίβεια ήταν το talk of the town, η οικογενειακή έξοδος, καθότι και διότι αποτελούσαν θεάματα για όλη την οικογένεια. Οποία φρίκη, θα έλεγα...Δηλαδή, πες, πως μια οικογένεια αντί να πάει για ένα Κυριακάτικο picnic, κανόνιζε να δει έναν αποκεφαλισμό. Αυτές ήταν οι glam καταστάσεις της εποχής...
               Τα χρόνια και οι αιώνες πέρασαν, ο άνθρωπος εξελίχθηκε, όμως ο βασικός πυρήνας του με βασικά συστατικά την δίψα για αίμα και θάνατο, δεν άλλαξε ούτε στο ελάχιστο. Τα κοπάδια εξάλλου δεν έχουν και πολλές απαιτήσεις από την ζωή τους. Μόνο μια αρένα...
               Οι αρένες είναι πολλών ειδών. Μια πρώτης τάξεως αρένα, βρίσκεται σε κάθε σπίτι και σε κάθε σαλόνι ή κραβατοκάμαρα (ή ακόμα χειρότερα και στα δύο). Η τηλεόραση. Αυτή, μπορεί να σου τα προσφέρει όλα και με style. Δεν χρειάζεται πια να βγεις στην κεντρική πλατεία της πόλης ή του χωριού για να "θαυμάσεις" την αποτρόπαιη τιμωρία. Κάτσε αναπαυτικά στον καναπέ σου, με την ανθρώπινη περιέργεια και συνάμα ανακούφιση πως βρίσκεσαι ασφαλής στο σπίτι σου, έχοντας την πολυτέλεια του χρόνου να συμπονέσεις τα θύματα που κατασπαράσσονται καθημερινά από 'λιοντάρια'.
               Από την άλλη ο αθλητισμός είναι γεμάτος από αρένες. Το σκηνικό είναι παρόμοιο. Ένα γήπεδο σε ελλειπτικό σχήμα, άφθονες θέσεις για τον εσμό, ρίχνεις μια μπάλα και δυο ομάδες κι άσε τα πλήθη να καταχειροκροτούν και να διασκεδάζουν με τις σκληρές κλωτσιές και σπρωξιές που ανταλάσσουν. Άμα πλακωθούν και οι θεατές μεταξύ τους ακόμα καλύτερα...Περισσότερο αίμα. Παρομοίως ρίξε δυο boxers στο ring και θα είναι σίγουρο το παραλήρημα του κοινού. Θα απολαύσει ξύλο με την σέσουλα, θα ρίξει τα στοιχήματά του και μπορεί να βγει και κερδισμένο. Μ' ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια...
               Η αρένα υπάρχει μέσα μας και δεν θα εξαιρέσω εαυτόν. Από όλον αυτόν τον όλεθρο, ο μόνος που εξαγνίζεται είναι το θύμα. Ούτε οι Νέρωνες, ούτε τα αλαλάζοντα πλήθη θα εξαγνιστούν. Τι θα γίνει, όμως, όταν την επόμενη μέρα από πλήθος, μεταφερθείς στην αρένα σαν μονομάχος προσπαθώντας να σώσεις την ζωή σου; Τώρα δεν φαντάζει το θέαμα το ίδιο γοητευτικό όπως πριν!
               Τελικά που θα οδηγήσει όλο αυτό το ξέσκισμα της σάρκας; Είμαστε τόσο τραγικά πεπερασμένοι, που ούτε ρουθούνι δεν θα μείνει στον κόσμο τούτο. Κανείς δεν θα μείνει, να θυμάται κανέναν...Αυτό είναι...Χειροκτοτήστε και πέφτει η αυλαία....Και οι αρένες θα είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ...Ποιος, όμως, θα μπει στην διαδικασία να το αναλογιστεί;!...Ακόμα χειρότερα να το διδαχθεί;!

Το Κολοσσαίο ζούσε, ζει και θα ζει, όσο ζουν κι αναπνέουν άνθρωποι επί της γης...

Strangers in the night -Frank Sinatra.

   Καλησπέρα, φίλες και φίλοι μου και ο καιρός μού έφερε κάτι σε Sinatra. Δεν φταίω εγώ! Οι συνειρμοί του μυαλού μου! Αυτό το "Strangers in the Night", θέλει κάτι σε βροχή, μουντάδα, καταχνιά....και σε Νέα Υόρκη. Όλα τα έχω εύκαιρα αυτήν την στιγμή, εκτός από την Νέα Υόρκη! Δεν πειράζει, είμαι τύπος που μπορεί και νοητά να ταξιδέψει!

Απεχθάνομαι...

          Να με θυμάται κάποιος και να μπαίνει στον κόπο να με πάρει τηλέφωνο, μόνο και μόνο για να μου ανακοινώσει κάτι δυσάρεστο. Καλέ μου άνθρωπε, μια φορά δεν μπήκες στον 'πειρασμό' να σηκώσεις το ακουστικό για να μάθεις τι κάνω κι αν αναπνέω! Πώς και τόσο ξαφνικά θυμήθηκες την παρουσία μου κι αυτό όχι για ευχάριστο σκοπό! Μα τι είναι αυτή η λαγνεία μερικών, να διαδίδουν τις άσχημες ειδήσεις σε χρόνους Flash Gordon; Να θυμήσω ότι μπορώ να "αντέξω" και τα ευχάριστα μαντάτα! Τα προτιμώ.....!

Θα είναι για καλό, δεν θα είναι... Θα είναι, δεν θα είναι....

Λατρεύω...

       Να έχει μεν κρύο, αλλά όχι χιόνι. Το χιόνι είχε νόημα όταν ήμαστε παιδιά. Τώρα πια σαν μεγάλοι, δεν υπάρχει λόγος να γλιστράμε και να πέφτουμε, να εμφανίζεται μεγάλη υγρασία και μούχλα σε κάποιον τοίχο, να πρέπει να καθαρίσεις το αμάξι ή να μετακινηθείς με αυτό, να βουτάς σε λάσπες (γιατί είναι αισχρό όταν λιώνει και λασπώνει) ή ακόμη χειρότερα να γίνεται πάγος. Οπότε τι πιο ωραίο και βολικό να έχει όσο κρύο θέλει (που κι αυτό δεν υποφέρεται), αλλά με λιακάδα! Η αλήθεια είναι πως για "Λατρεύω..." ξεκίνησα, αλλά λίγο σε "Απεχθάνομαι.." μου βγήκε.....Lo siento!

Φρίκη...

Passion Tango - Roxanne

           Τώρα ένας λογικός άνθρωπος θα αναρωτηθεί, "μα,τι έπαθε αυτή με το tango στο καταχείμωνο;". Το tango δεν έχει εποχή και το πάθος που εκπέμπει είναι παντός καιρού. Πόσο μου αρέσουν τα κορμιά αυτά, η έκφραση της κίνησης και του προσώπου, η ευλιγισία τους....Ονειρό μου κάποια στιγμή ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να μάθω πέντε βήματα σωστά και να τα εκτελώ με άνεση! (Πού θα πάει θα το καταφέρω κι αυτό)....

Στον Απόηχο των Χριστουγέννων

          Και να που, επιτέλους, οι γιορτές τελείωσαν γιατί είναι σπάσιμο όταν βγαίνεις από τα νερά σου και το πρόγραμμά σου. Χρειάζεται μεν με ελάχιστες δόσεις δε. Τα Χριστούγεννα, όμως, αναγκάζεσαι να βγεις πολλές φορές από τους ρυθμούς και την κανονική ροή της καθημερινότητας, καθώς είναι τέτοιες οι μέρες που σε εκτροχιάζουν υποχρεωτικώς! Παρόλ'αυτά βρισκόμαστε εδώ για να αποτυπώσουμε, προς τι όλος ο πανικός και ποια η γεύση που μας άφησαν αι εορταί, για πολλοστή φορά....
           1α) Η Μελαγχολία των Χριστουγέννων: Δεν είναι δυνατόν να μην ξεκινήσω από το γνωστό σε όλους μας άσχημο συναίσθημα, μολονότι προσωπικώς για εμένα το ζήτημα λύθηκε από μόνο του σε ηλικία 18 ετών (ξέρετε...να μην τα ξαναλέω...λόγω σχολείου)...Και πώς να μην πέσεις σε μελαγχολία! Πού ακούστηκε μια γιορτή να εορτάζεται 2 με 2,5 μήνες νωρίτερα κι όχι έτσι απλά στα λόγια αλλά με πράξεις και έργα. Με τόσο λαμπιόνι και glitter, τόσα στολίδια, τόσο εξοπλισμό, είναι λογικό να μην σου πάει η καρδιά να ξεστολίσεις (βάλε και τον κόπο που κατέβαλες για να στολίσεις...). Είναι η απλή μέθοδος των τριών. Άμα το μάτι συνηθίσει σε κάτι, μόλις το υποχρεώσεις να ξεσυνηθίσει, καταρρέει το κακόμοιρο (το μάτι αλλά και όλο το πνευματικό οικοδόμημα). Είδα κι έπαθα να συνηθίσω στα λαμπάκια, τις πέρλες και τις πούλιες, στην νύχτα που γίνεται μέρα και τώρα ξανά πίσω στο σκοτάδι; Δεν παίζω!
            1β) Η Μελαγχολία έχει και sequel, μιας και κατάφερες για μια ακόμη φορά να μείνεις πανί με πανί, τουτέστιν μόνο με ένα χαρτομάντιλο στην τσέπη, για τις δύσκολες ώρες. Λίγο κανένα βαφτιστικό που θα σου υπενθυμίσει ότι την έκανες την 'πατάτα' την ώρα που δεχόσουν να πεις το "ναι-θα το βαφτίσω" στους γονείς του (εννοείται πως δεν χρωστάει τίποτα το άμοιρο ευθυνών παιδάκι), λίγο το ένα δώρο, λίγο η άλλη υποχρέωση, να η έξοδος, να και η άλλη έξοδος, να τα κάλαντα εις διπλούν και σε αρκετές περιοχές εις τριπλούν, τι κάθεσαι κι αναρωτιέσαι τώρα; Φάε την μελαγχολία κι άραξε στα κυβικά σου!
            2) Ο Άγιος Βασίλης: Στην Ελλάδα πάντως, χώρα της υπερβολής, έρχεται δύο φορές. Μία τα Χριστούγεννα και μία την Πρωτοχρονιά. Εμάς, πάντως, μας επισκεπτόταν παραδοσιακά Παραμονές Χριστουγέννων, για να έχουμε το χρόνο να απολαύσουμε το παιχνίδι, το βιβλίο, το ρούχο, λίγο παραπάνω. Άλλωστε η Πρωτοχρονιά βρίσκεται τραγικά κοντά στην επιστροφή των σχολείων, οπότε η ψυχολογία δύσκολα φτιάχνει, ακόμα και με όλα τα παιχνίδια και δώρα του κόσμου!
            3) Η Χρυσόσκονη: Όπως έγραψα κατά το πρόσφατο παρελθόν, η χρυσόσκονη, glitter κατά το διεθνές, καραδοκεί κι οπλοφορεί. Φήμες αναφέρουν πως πλέον οι βασιλόπιτες, τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες και λοιπά παραδοσιακά γλυκά της περίστασης, πρέπει απαραιτήτως μαζί με όλα τα υλικά να διαθέτουν και μια κούπα χρυσόσκονη κατά την παρασκευή τους, γιατί πρέπει να είναι κι αυτά 'λαμπερά' και 'χλιδάτα', αλλιώς κανείς δεν θα τα ακουμπήσει! Αναμένουμε κάποιες νέες πατέντες που δεν θα πέφτουν βαριές στο στομάχι και θα εξέρχονται από τον οργανισμό κατά την απαραίτητη ανάγκη του ξαλαφρώματος, οπότε δεν θα παραμένει κάτι τοξικό μέσα μας όπως και να έχει!
           4) Η Σχετικότητα της Πρωτοχρονιάς: Ο χρόνος είναι τόσο σχετικός από ρολόι σε ρολόι κι από κανάλι σε κανάλι, που άμα βρεθείς στο σπίτι ή γενικά σε ένα οιοδήποτε σπίτι και είσαι συντονισμένος σε κάποιο κανάλι, θα δεις πως σίγουρα υπάρχει μια διαφορά δευτερολέπτων, ανάμεσα στους τηλεοπτικούς σταθμούς. Εάν είσαι πληθωρικός τύπος και καταχαρείς που μπήκε ο νέος χρόνος στο τάδε κανάλι, προλαβαίνεις να φιληθείς με τους οικείους και να το γυρίσεις σε άλλο κανάλι, για να ξαναζήσεις την 'μαγεία' της στιγμής και να ξαναφιληθείς με όλο σου το σόι. Μέσα σε 5 δευτερόλεπτα μπορείς να γιορτάσεις δυο φορές (ή και τρεις, όπως μού συνέβη) το συγκλονιστικό αυτό γεγονός...Είναι, αυτό που λέμε, χαρά σε επανάληψη!
            5) Τα υποχρεωτικά τραπεζώματα: Ο αστικός μύθος επιβάλλει πως ντε και καλά πρέπει να τραπεζώνεις κόσμο και ντουνιά κατά το 15θήμερο, αλλά και λίγο νωρίτερα. Αυτό σημαίνει πως μια νοικοκυρά πρέπει να σπάσει τις φλέβες των ποδιών της και τα νεύρα της, για να ευχαριστήσει κόσμο. Η αλήθεια είναι πως δεν γνωρίζω από ποιον κρετίνο καθιερώθηκε αυτή η βλακεία (άμα τον πιάσω στα χέρια μου!!), αλλά το μόνο σίγουρο είναι, πως καμιά οικοδέσποινα δεν πεθαίνει από χαρά να τραπεζώνει κόσμο (ειδάλλως να το κοιτάξει)! Κατά βάση όλοι ψάχνουν να βρουν το κορόιδο της παρέας για να του φορτωθούν και να φάνε και να πιούνε στην υγειά του και να του κάνουν το σπίτι άστα να πάνε. Πάντως τα τραπέζια βλέπω ότι με τα χρόνια μειώνονται και ουδείς έχει την όρεξη του άλλου ή την όρεξη να καθαρίζει τα βομβαρδισμένα πιάτα και σπίτια...
            6) Τα κιλά: Από την 1η Δεκεμβρίου άρχισαν τα χαζοαφιερώματα, "πώς να χάσετε 5 κιλά μέχρι τις γιορτές". Να οι δίαιτες από εδώ, να οι συμβουλές από εκεί, να τα μυστικά, μπλα, μπλα, μπλα...Τώρα αρχίσαμε πάλι "Πώς να χάσετε τα κιλά των εορτών". Ε, να μην τα πάρω στο κρανίο; Αφού, ρε φίλε, θα τα πάρω που θα τα πάρω, γιατί να παιδεύομαι και πριν και μετά; Ας κάνω την θυσία μια και καλή να πιάσει και τόπο! Η περίπτωση του να προσέχω κατά την διάρκεια όλου του έτους, ώστε και το κάτι παραπάνω να φάω, να μην μου φαίνεται κι επομένως να μην μπαίνω σε διαδικασίες αποτοξίνωσης του οργανισμού και δίαιτες, δεν θα πέσει στο τραπέζι για συζήτηση;;;;;

Είθε του χρόνου κάποιος να με περιποιείται σε κάποιο chalet της Ελβετίας!


Κοίτα, με το ξεστόλισμα κι εγώ πέφτω σε μελαγχολία, μην νομίζεις....


Ποιος είπε πως στις γιορτές πρέπει να τρως δίχως αύριο;;!!

KADEBOSTANY - Castle in the Snow (Official Video)

         Να πω ότι αυτό το τραγούδι είναι η τελευταία εμμονή μου; Είναι! Να πω πόσο καλλιτεχνικό κι όμορφο βρήκα το video clip; Να το πω! Δεν έχω τίποτα άλλο να πω...Μόνο να το ακούω!

Happy New Year

         Καλή Χρονιά σε όλους και αν όχι εντελώς ευτυχισμένο (γιατί είναι λίγο ουτοπική ευχή), τότε σίγουρα πιο ευτυχισμένο να είναι το 2015, από προηγούμενες χρονιές! Με υγεία ψυχική, πνευματική, σωματική και λιγότερες ταλαιπωρίες! Επίσης καλό μήνα να ευχηθώ, γιατί αυτός ο ταλαίπωρος ο Ιανουάριος, 'καπελώνεται' πάντα από την αλλαγή του Έτους!