Λατρεύω...

         ...Το γεγονός ότι ανήκω σε εκείνες τις γενιές που έζησαν την θεματική τηλεόραση. 'Ηξερες ότι ήρθαν τα Χριστούγεννα γιατί θα απολάμβανες την "Mary Poppins", την "Μελωδία της Ευτυχίας", ακόμα και το "Όσα παίρνει ο Άνεμος" που πολύ σπάνια προβαλόταν Πάσχα. Έτσι λοιπόν, το Πάσχα με την σειρά του, έπαιρνε χρώμα γιατί ξέραμε ότι θα δούμε τον "Σπάρτακο", το "Ο Χιτών", οτιδήποτε είχε μέσα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, με εξαίρεση το "Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ" που κατατάσσεται σε vintage επίπεδα πλέον. Έστω και "Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας" κάτι ήταν! Φέτος, όμως, πήξαμε στην ελληνική ταινία τύπου "Κυλισμένη στον Βούρκο" (ό,τι να 'ναι) που ουδέν Πασχαλινό στοιχείο φέρει. Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι φευ,φευ,ωϊμέ....



Ήμασταν από τους τυχερούς που είχαμε πρωτίστως το βιβλίο!