Ο άνθρωπος είχε ανέκαθεν μια σχέση με τα ζώα καθοδηγούμενη είτε από αγάπη, είτε από βίτσιο, είτε από μίσος. Γιατί, ναι κυρίες και κύριοι, υπάρχει και το μίσος. Το βίτσιο το ανακαλύπτω σε περιπτώσεις σχέσεων με άγρια ζώα (και όχι μόνο). Την αγάπη, σαφώς και δεν θα μπω στην διαδικασία να την αναλύσω. Είναι αυτονόητη, θαρρώ.
Τα ζωντανά δεν μου φταίνε σε τίποτα. Άλλωστε ο άνθρωπος είναι αυτός που εισέβαλε από πολύ νωρίς στον χώρο τους και τoν τρόπο ζωής τους. Είναι σαν να λέμε, ότι ο καρχαρίας φταίει που ήταν η ώρα του να φάει κι όχι ο άνθρωπος, που παρόλη την επίγνωσή του, πως δεκάδες καρχαρίες κόβουν βόλτες στην τάδε θάλασσα ή τον τάδε ωκεανό, επιμένει να παριστάνει τον λουόμενο ή τον surfer.
Το ζώο, είναι ζώο γιατί δεν είναι έλλογο, με την αυστηρή έννοια του όρου και σαφέστατα δεν έχει την ικανότητα να ομιλεί, άρα δεν μπορεί να εκφράζεται και να επιβιώνει, παρά μόνο στηριζόμενο στο ένστικτό του. Όσο και να 'χτυπιέται' ο άνθρωπος και όσο κι αν φαντάζεται πως έχει εξημερώσει ένα λιοντάρι, έναν ουρακοτάγκο ή ένα γεράκι, κανένα από αυτά τα δύστυχα δεν θα γίνει 'φίλος' του. Γιατί γεννήθηκαν με συγκεκριμένα ένστικτα και σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα. Κι όσο κι αν υπάρχει μια λίγο πιο οικεία σχέση, το ένστικτο, είναι ένστικτο και θα βγει στην επιφάνεια. Γιατί δεν μπορεί να καταπιεστεί, ούτε να αλλάξει η φύση του ζώου, πολύ περισσότερο με το ζόρι.
Είναι κρίμα, να βγαίνουν ειδήσεις πως ουρακοτάγκος επιτέθηκε στην εκπαιδεύτριά του, μολονότι είχαν αποκτήσει μια φιλικότατη σχέση εδώ και χρόνια και τίποτα δεν προμήνυε μια τέτοια επίθεση. Είναι ΟΥΡΑΚΟΤΑΓΚΟΣ ο καημένος, όμως! Πώς απαιτείς να τον κάνεις φίλο σου; Δεν σημαίνει ότι ξέχασε την άγρια πλευρά του. Την έβαλε στην άκρη. Δεν την εξαφάνισε...Τι εγωιστικό εκ μέρους του ανθρώπου να προσπαθεί όλα να τα φέρνει στα μέτρα του με το έτσι θέλω... Άλλωστε από τα παμπάλαια χρόνια, τα ζώα χωρίστηκαν σε κατηγορίες. Οικόσιτα, άγρια, σαρκοφάγα, φυτοφάγα, θηλαστικά κ.ά. Για να έχουν καταταχθεί κάποια στην κατηγορία των οικόσιτων, ο λόγος είναι πως το έδαφος ωφελεί την συνύπαρξη του ανθρώπου με ένα από αυτά ή και με όλα αυτά. Όλα οικόσιτα με το ζόρι να τα κάνουμε;;;;
Και έχεις από την άλλη έναν κυνηγό, που κάποτε είχε νόημα να κυνηγάει, γιατί έπρεπε να τραφεί. Στις δεκαετίες που διανύουμε, με την τόση υπερπαραγωγή και την αφθονία στις εκτροφές, πώς μπορούν μερικοί να δηλώνουν πως κυνηγούν από hobby; Η φρίκη είναι διττή. Κυνηγούν από την μία και το κάνουν κι από ευχαρίστηση από την άλλη. Θέλεις hobby, ρε παιδί μου; Ξεκίνα μοντελισμό, ταξίδια, bungee jumping, άθληση, μαγειρική, μερεμέτια στο σπίτι, κηπουρική, τραγούδι, θέατρο, kung fu, ξιφασκία (αφού θέλεις να εξασκηθείς σε ένα όπλο), βελάκια, φωτογραφία, ζωγραφική, πόσα ακόμη να απαριθμήσω η δόλια.... Πόσο βάρβαρα κι αρχέγονα ένστικτα συμπιέζουν μέσα τους οι κυνηγοί....!
Τελικά ας μην ξεχνάμε πως ο άνθρωπος εκ φύσεως και πεποιθήσεως εγωιστής, λατρεύει τα ζώα ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΛΟΓΟ! Είναι σίγουρα μια υπέροχη συντροφιά, που όμως ποτέ δεν θα του αντιμιλήσει, ποτέ δεν θα τσακωθεί μαζί του, παρά μόνον θα τον κοιτάζει και θα τον υπακούει. Άλλωστε το όνειρο κάθε ανθρώπου, είναι να τον υπακούει κάποιος. Λίγοι είναι αυτοί που μιλάνε και φέρονται δεσποτικά στα σκυλιά/γατιά τους;
Τι ωραία θα ήταν αν κάποια στιγμή μπορούσαν να μιλήσουν κι αυτά... Κι ακόμη καλύτερα εάν έπαιρναν τα όπλα και κυνηγούσαν τους κυνηγούς με την σειρά τους....
Ουδέν σχόλιο...
Τα ζωντανά δεν μου φταίνε σε τίποτα. Άλλωστε ο άνθρωπος είναι αυτός που εισέβαλε από πολύ νωρίς στον χώρο τους και τoν τρόπο ζωής τους. Είναι σαν να λέμε, ότι ο καρχαρίας φταίει που ήταν η ώρα του να φάει κι όχι ο άνθρωπος, που παρόλη την επίγνωσή του, πως δεκάδες καρχαρίες κόβουν βόλτες στην τάδε θάλασσα ή τον τάδε ωκεανό, επιμένει να παριστάνει τον λουόμενο ή τον surfer.
Το ζώο, είναι ζώο γιατί δεν είναι έλλογο, με την αυστηρή έννοια του όρου και σαφέστατα δεν έχει την ικανότητα να ομιλεί, άρα δεν μπορεί να εκφράζεται και να επιβιώνει, παρά μόνο στηριζόμενο στο ένστικτό του. Όσο και να 'χτυπιέται' ο άνθρωπος και όσο κι αν φαντάζεται πως έχει εξημερώσει ένα λιοντάρι, έναν ουρακοτάγκο ή ένα γεράκι, κανένα από αυτά τα δύστυχα δεν θα γίνει 'φίλος' του. Γιατί γεννήθηκαν με συγκεκριμένα ένστικτα και σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα. Κι όσο κι αν υπάρχει μια λίγο πιο οικεία σχέση, το ένστικτο, είναι ένστικτο και θα βγει στην επιφάνεια. Γιατί δεν μπορεί να καταπιεστεί, ούτε να αλλάξει η φύση του ζώου, πολύ περισσότερο με το ζόρι.
Είναι κρίμα, να βγαίνουν ειδήσεις πως ουρακοτάγκος επιτέθηκε στην εκπαιδεύτριά του, μολονότι είχαν αποκτήσει μια φιλικότατη σχέση εδώ και χρόνια και τίποτα δεν προμήνυε μια τέτοια επίθεση. Είναι ΟΥΡΑΚΟΤΑΓΚΟΣ ο καημένος, όμως! Πώς απαιτείς να τον κάνεις φίλο σου; Δεν σημαίνει ότι ξέχασε την άγρια πλευρά του. Την έβαλε στην άκρη. Δεν την εξαφάνισε...Τι εγωιστικό εκ μέρους του ανθρώπου να προσπαθεί όλα να τα φέρνει στα μέτρα του με το έτσι θέλω... Άλλωστε από τα παμπάλαια χρόνια, τα ζώα χωρίστηκαν σε κατηγορίες. Οικόσιτα, άγρια, σαρκοφάγα, φυτοφάγα, θηλαστικά κ.ά. Για να έχουν καταταχθεί κάποια στην κατηγορία των οικόσιτων, ο λόγος είναι πως το έδαφος ωφελεί την συνύπαρξη του ανθρώπου με ένα από αυτά ή και με όλα αυτά. Όλα οικόσιτα με το ζόρι να τα κάνουμε;;;;
Και έχεις από την άλλη έναν κυνηγό, που κάποτε είχε νόημα να κυνηγάει, γιατί έπρεπε να τραφεί. Στις δεκαετίες που διανύουμε, με την τόση υπερπαραγωγή και την αφθονία στις εκτροφές, πώς μπορούν μερικοί να δηλώνουν πως κυνηγούν από hobby; Η φρίκη είναι διττή. Κυνηγούν από την μία και το κάνουν κι από ευχαρίστηση από την άλλη. Θέλεις hobby, ρε παιδί μου; Ξεκίνα μοντελισμό, ταξίδια, bungee jumping, άθληση, μαγειρική, μερεμέτια στο σπίτι, κηπουρική, τραγούδι, θέατρο, kung fu, ξιφασκία (αφού θέλεις να εξασκηθείς σε ένα όπλο), βελάκια, φωτογραφία, ζωγραφική, πόσα ακόμη να απαριθμήσω η δόλια.... Πόσο βάρβαρα κι αρχέγονα ένστικτα συμπιέζουν μέσα τους οι κυνηγοί....!
Τελικά ας μην ξεχνάμε πως ο άνθρωπος εκ φύσεως και πεποιθήσεως εγωιστής, λατρεύει τα ζώα ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΛΟΓΟ! Είναι σίγουρα μια υπέροχη συντροφιά, που όμως ποτέ δεν θα του αντιμιλήσει, ποτέ δεν θα τσακωθεί μαζί του, παρά μόνον θα τον κοιτάζει και θα τον υπακούει. Άλλωστε το όνειρο κάθε ανθρώπου, είναι να τον υπακούει κάποιος. Λίγοι είναι αυτοί που μιλάνε και φέρονται δεσποτικά στα σκυλιά/γατιά τους;
Τι ωραία θα ήταν αν κάποια στιγμή μπορούσαν να μιλήσουν κι αυτά... Κι ακόμη καλύτερα εάν έπαιρναν τα όπλα και κυνηγούσαν τους κυνηγούς με την σειρά τους....
Ουδέν σχόλιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου