Απεχθάνομαι...

         Την ασυνέπεια και τσαπατσουλιά των μαστόρων! Να πεις ότι άργησε αλλά ήρθε, κάνεις κόμπο το στομάχι και την καρδιά σου πέτρα και δίνεις τόπο στην οργή. Το να μην έρθει καθόλου ή να μην σηκώνει καν τηλέφωνο, πώς να το συγχωρήσεις; Μού συνέβη τρεις φορές και ήταν το ίδιο εξοργιστικό κάθε φορά. Η χειρότερη δε, ήταν όταν υδραυλικός ήρθε να κάνει αυτοψία του επίμαχου θέματος σε σπίτι που νοικιάζαμε, μια μέρα πριν (κουνιόταν η λεκάνη όλη με αποτέλεσμα να υπάρχει διαρροή πίσω στο σωλήνα). Μιλάμε για μια δουλειά που χρειάζεται στέγνωμα για 8 ολόκληρες ώρες. Τι πιο λογικό να επιθυμείς να έρθει πρωινή ώρα για να βολοδέρνεις έπειτα άνετα στους δρόμους μπας και ξοδέψεις το 8ωρο;! Εν τέλει συμβιβάστηκα με την ανακοίνωση "Θα έρθω 3 το μεσημέρι και μην με πάρετε τηλέφωνο, θα έρθω". Πάνω που χάρηκα ότι υπάρχουν κι εντάξει τεχνίτες, όχι μόνο δεν εμφανίστηκε μέχρι τις 8 τα απόγευμα, αλλά ενοχλήθηκε που τον πήραμε τηλέφωνο γιατί είχε πολλές επιδιορθώσεις πλυντηρίων κι εμείς δεν ήμαστε κάτι τόσο σπουδαίο για να τον απασχολούμε. Εννοείται ότι δεν τον ξαναεπέλεξα, δεν επέλεξα ποτέ κάποιον που με κρέμασε τόσο ανελέητα, ούτε επέλεξα κάποιον που πάτησε και άγγιξε στα πιο απίθανα σημεία, χωρίς να έχει λόγο να το κάνει, προσφέροντάς μου ατελείωτες ώρες απολύμανσης. Συγνώμη κιόλας αν θέλω να καθαρίζω την βρώμα, τα μικρόβια και τις μαυρίλες που αφήνουν τόσο απλόχερα σαν αποχαιρετιστήριο δώρο, αλλά δεν μπορώ να κοιμάμαι ήσυχη κι ανέμελη πριν και μετά την επίσκεψη οποιουδήποτε μάστορα-τεχνίτη, σκεπτόμενη όλη την ταλαιπωρία του καθαρίσματος.
         Λυπάμαι ειλικρινά που δεν πήρα μαθήματα ηλεκτρολογίας και υδραυλικής για να μπορώ να αυτοεξυπηρετούμαι όποτε υπάρχει ανάγκη. Κάποια στιγμή το οφείλω στον εαυτό μου ένα τέτοιο Θείο Δώρο...


Και κούκλος να είναι και μουράτος και τυπάς, δεν ξεχνώ, δεν συγχωρώ...