Απεχθάνομαι...

           Να ψάχνω το φλουρί σε Πρωτοχρονιάτικη βασιλόπιτα, αγορασμένη από έξω και τελικά άνθρακας ο θησαυρός! Δεν είναι το φλουρί αυτό καθεαυτό, αλλά η χαρά της όλης διαδικασίας. Τώρα όμως που το σκέφτομαι, καλύτερα. Από το να εκνευριστείς που ποτέ δεν σου πέφτει το φλουρί (δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις), καλύτερα να μείνουν όλοι με ένα ερωτηματικό. Η καλή διάθεση είναι διάχυτη. Στην εκτέλεση είναι, που το πράγμα χάλασε. Κι όταν μιλάμε για εξωγενή παράγοντα, που ευθύνεται για την ανατροπή του αποτελέσματος, τότε ούτε γάτα, ούτε ζημιά...

Μεταξύ μας, με τέτοια βασιλόπιτα, ποιος σκάει για το φλουρί.....