Απεχθάνομαι...

         Την επανάληψη! Κάτι μπορεί να το αναφέρεις από μια έως τρεις φορές. Δεκτόν! Το να επαναλαμβάνεις κάτι ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά, πρώτον: είναι βαρετό, δεύτερον: καταντάει αηδία, τρίτον: μπορεί να είναι κοινωνική αμετροέπεια (εξαρτάται την περίσταση και τι είναι αυτό που επαναλαμβάνεται συνεχώς στα μούτρα σου) και τελικά να οδηγήσει σε έκρηξη κι όποιον πάρει ο Χάρος. Και πιστέψτε με, δεν φταίει ποτέ το ηφαίστειο όταν εκρήγνυται. Άλλωστε ηφαίστειο είναι και για εκρήξεις προορίζεται! Η επανάληψη υπάρχει συνεχώς στην ζωή μας, από τις επαναλήψεις στην τηλεόραση, μέχρι την ανακύκλωση των ιδίων προσώπων που προβάλλονται σε αυτήν, από την επαναληπτική καθημερινότητά μας, από τις επαναλήψεις στο σχολείο (κάπως, κάπου, κάποτε-τώρα επαναλαμβάνομαι κι εγώ), από της επαναλαμβανόμενες συζητήσεις που κάνουμε ή ακούμε, ακόμα και από τις επαναλαμβανόμενες συμβουλές της μαμάς που δεν γλιτώνεις ούτε σε 20 ή 30 χρόνια! Να τονίσω πως κυρίως στις συμβουλές της μαμάς, ή που θα εκραγείς ή που θα εξασκηθείς να κρατάς πνευματική νηφαλιότητα ώστε να επιτευχθεί η νηνεμία της ημέρας!

Προτιμώ να εκραγώ σαν ηφαίστειο παρά να χαζεύω το ηφαίστειο! Υπάρχει τεράστια διαφορά!