Οι απορίες μου τελειωμό δεν έχουν, αλλά τι σημασία έχει! Μια απορία, όσο φαιδρή κι αν είναι, έχει πάντα την βάση και το νόημά της..Έχει και ζέστη, οπότε λίγο "κάψιμο" εγκεφαλικών κυτάρων δεν είναι παρεξηγήσιμο.Μάλλον θα έλεγα ότι επιβάλλεται κιόλας! Για σήμερα πρέπει να καταγγείλω όλες τις παραπλανητικές πληροφορίες που δέχομαι από νήπιο...
Απορία Νο 1: Γιατί "Το μικρό σπίτι στο λιβάδι" με παραπλάνησε; Τι να κάνω κι εγώ η δόλια η καψερή, μεγάλωσα βλέποντας αυτήν την θρυλική σειρά. Μεγαλώσαμε μαζί της, όπως και οι ίδιοι οι ηθοποιοί της σειράς, ενηλικιώθηκαν ή γέρασαν στα plateaux. Παιδάκι ήμουν, όμως, και κατάλαβα λάθος κάποια πράγματα...Για παράδειγμα, κάθε φορά που έπιανε πυρκαγιά σε κάποιο επεισόδιο, έπιανε με μαθηματική ακρίβεια και βροχή. Σημασία δεν είχε η στιγμή. Μπορεί να έπιανε η βροχή κατά την διάρκεια της πυρκαγιάς, πράγμα που σημαίνει πως προλάβαινε την καταστροφή ή ακριβώς μετά την καταστροφή. Πολύ αργά μεν εκεί πάντα δε! Κοινώς, πυροσβεστικό δεν υπήρχε ούτε για δείγμα. Μόνον η συμπονετική φύση. Τι να κάνω κι εγώ;; Το πίστεψα. Οπότε συνδύασα την φωτιά με την βροχή. Μόνη μου έπρεπε να κάνω format τον σκληρό δίσκο, για να αποθηκεύσω εκ νέου στα εγκεφαλικά κύταρα, πως η φωτιά ουδεμία σχέση έχει με την βροχή κι ότι οι φωτιές δεν σβήνουν ως δια μαγείας. Πολύ σκληρό..Αναλογιστείτε την απογοήτευσή μου μόλις το συνειδητοποίησα....
Απορία Νο 2: Γιατί οι διαφημίσεις επιμένουν να με παραπλανούν δείχνοντάς μου άψογες οικογένειες; Συνήθως η μαμά είναι περιποιημένη, με άψογο κορμί, ανησυχητικά ξεκούραστη και χαμογελαστή, εκπληκτική μαγείρισσα και άψογη στην απολύμανση και την καθαριότητα, καθώς ο χώρος γύρω της λαμποκοπά και δεν νευριάζει ποτέ με την ζημία του παιδιού της, παρά μόνον χαμογελά (για ακόμη μια φορά). Ο πατήρ από την άλλη, είναι κούκλος, με χαμόγελό Tom Cruise και Take my breath away περιτύλιγμα, με μαλλί δάσος Αμαζονίου σε πυκνότητα (συμβιβαζόμαστε και με Βουλώνης), εκτιμάται ιδιαιτέρως και λίγο σφιχτό μπρατσάκι για να αποπνέει τον αέρα "στιβαρή παρουσία-βασίσου πάνω μου", που σου αφήνει περιθώριο να φανταστείς και τους κοιλιακούς κάτω από την μπλούζα. Τα δε παιδιά είναι γελαστά, καλόβολα, τρώνε το φαγητό τους, δεν έχουν ορμόνες και εφηβικά νευράκια στα ύψη κι επίσης απολαμβάνουν να τρώνε με τους γονείς στο μεσημεριανό ή βραδινό τραπέζι καθώς είναι super οικογένεια και δεν υπάρχει περίπτωση να μαλώσουν, να διαπληκτιστούν ή να φύγει ο καθείς στο δωμάτιό του μέσα στην τσατίλα! Είπαμε...Όχι κι έτσι!
Απορία Νο 3: Γιατί στα βιβλία και στις ταινίες το ερωτευμένο ζευγάρι ξυπνάει ορεξάτο, πανέμορφο, πεντακάθαρο και πιο ερωτευμένο από ποτέ; Γιατί δεν έχουν μάτι κουνουπίδι, γιατί δεν πάνε να βουρτσίσουν πρωτίστως κανένα δόντι, γιατί δεν κατουριούνται και γιατί δεν υπάρχει σίελος στο μαξιλάρι τους;;; Τι παίρνουν και δεν μας δίνουν; Τι γονίδια είναι αυτά; Μεταγγίζονται; Πωλούνται στα φαρμακεία ή στις υπαίθριες αγορές; Nα πάμε να τα πάρουμε; Μήπως είμαστε πολύ banal, καθημερινοί άνθρωποι και δεν κάνει;;; Θέλω να γίνω ηρωίδα βιβλίου ή ταινίας ΤΩΡΑ!
Μπα...Δεν θα πιάσει βροχή! Δεν φλέγεται κάτι στο background!
???????
Απορία Νο 1: Γιατί "Το μικρό σπίτι στο λιβάδι" με παραπλάνησε; Τι να κάνω κι εγώ η δόλια η καψερή, μεγάλωσα βλέποντας αυτήν την θρυλική σειρά. Μεγαλώσαμε μαζί της, όπως και οι ίδιοι οι ηθοποιοί της σειράς, ενηλικιώθηκαν ή γέρασαν στα plateaux. Παιδάκι ήμουν, όμως, και κατάλαβα λάθος κάποια πράγματα...Για παράδειγμα, κάθε φορά που έπιανε πυρκαγιά σε κάποιο επεισόδιο, έπιανε με μαθηματική ακρίβεια και βροχή. Σημασία δεν είχε η στιγμή. Μπορεί να έπιανε η βροχή κατά την διάρκεια της πυρκαγιάς, πράγμα που σημαίνει πως προλάβαινε την καταστροφή ή ακριβώς μετά την καταστροφή. Πολύ αργά μεν εκεί πάντα δε! Κοινώς, πυροσβεστικό δεν υπήρχε ούτε για δείγμα. Μόνον η συμπονετική φύση. Τι να κάνω κι εγώ;; Το πίστεψα. Οπότε συνδύασα την φωτιά με την βροχή. Μόνη μου έπρεπε να κάνω format τον σκληρό δίσκο, για να αποθηκεύσω εκ νέου στα εγκεφαλικά κύταρα, πως η φωτιά ουδεμία σχέση έχει με την βροχή κι ότι οι φωτιές δεν σβήνουν ως δια μαγείας. Πολύ σκληρό..Αναλογιστείτε την απογοήτευσή μου μόλις το συνειδητοποίησα....
Απορία Νο 2: Γιατί οι διαφημίσεις επιμένουν να με παραπλανούν δείχνοντάς μου άψογες οικογένειες; Συνήθως η μαμά είναι περιποιημένη, με άψογο κορμί, ανησυχητικά ξεκούραστη και χαμογελαστή, εκπληκτική μαγείρισσα και άψογη στην απολύμανση και την καθαριότητα, καθώς ο χώρος γύρω της λαμποκοπά και δεν νευριάζει ποτέ με την ζημία του παιδιού της, παρά μόνον χαμογελά (για ακόμη μια φορά). Ο πατήρ από την άλλη, είναι κούκλος, με χαμόγελό Tom Cruise και Take my breath away περιτύλιγμα, με μαλλί δάσος Αμαζονίου σε πυκνότητα (συμβιβαζόμαστε και με Βουλώνης), εκτιμάται ιδιαιτέρως και λίγο σφιχτό μπρατσάκι για να αποπνέει τον αέρα "στιβαρή παρουσία-βασίσου πάνω μου", που σου αφήνει περιθώριο να φανταστείς και τους κοιλιακούς κάτω από την μπλούζα. Τα δε παιδιά είναι γελαστά, καλόβολα, τρώνε το φαγητό τους, δεν έχουν ορμόνες και εφηβικά νευράκια στα ύψη κι επίσης απολαμβάνουν να τρώνε με τους γονείς στο μεσημεριανό ή βραδινό τραπέζι καθώς είναι super οικογένεια και δεν υπάρχει περίπτωση να μαλώσουν, να διαπληκτιστούν ή να φύγει ο καθείς στο δωμάτιό του μέσα στην τσατίλα! Είπαμε...Όχι κι έτσι!
Απορία Νο 3: Γιατί στα βιβλία και στις ταινίες το ερωτευμένο ζευγάρι ξυπνάει ορεξάτο, πανέμορφο, πεντακάθαρο και πιο ερωτευμένο από ποτέ; Γιατί δεν έχουν μάτι κουνουπίδι, γιατί δεν πάνε να βουρτσίσουν πρωτίστως κανένα δόντι, γιατί δεν κατουριούνται και γιατί δεν υπάρχει σίελος στο μαξιλάρι τους;;; Τι παίρνουν και δεν μας δίνουν; Τι γονίδια είναι αυτά; Μεταγγίζονται; Πωλούνται στα φαρμακεία ή στις υπαίθριες αγορές; Nα πάμε να τα πάρουμε; Μήπως είμαστε πολύ banal, καθημερινοί άνθρωποι και δεν κάνει;;; Θέλω να γίνω ηρωίδα βιβλίου ή ταινίας ΤΩΡΑ!
Μπα...Δεν θα πιάσει βροχή! Δεν φλέγεται κάτι στο background!
???????
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου