Βρισκόμστε παραμονές της πιο άκυρης (ή έστω μιας από τις πιο άκυρες) γιορτής του χρόνου, που δεν είναι άλλη από αυτήν του Αγίου Βαλεντίνου. Δεν τα πήγα ποτέ καλά μαζί της και όπως υπαγορεύει η λογική, δεν θα τα βρούμε ποτέ οι δυο μας (εγώ κι ο Άγιος Βαλεντίνος εννοώ) για κάποιους συγκεκριμένους λόγους που θα παραθέσω subito.
Κατ'αρχάς, θα ήθελα να διαχωρίσω το γεγονός αυτό καθεαυτό, από την διάσταση που παίρνει. Φυσικά και θεωρώ λογικότατη την εμπορική διάσταση του όλου ζητήματος, μιας και είναι θετικό να κινείται η αγορά, είτε πρόκειται για καταστήματα ρούχων και εσωρούχων, είτε για ανθοπωλεία, είτε για ζαχαροπλαστεία και γενικώς για οιοδήποτε κατάστημα που μπορεί να σε ωθήσει να αγοράσεις κάτι, αφού έχει εξοπλιστεί καταλλήλως για τούτη την μέρα. Τέτοιες μέρες ψάχνουν τα καταστήματα, οπότε τι πιο ωραίο από το να δουλέψουν παραπάνω.
Δεν τα έχω βρει, όμως, με την ξιπασιά πολλών γύρω μου, που σε θεωρούν basse classe άμα δεν "γιορτάσεις" ή που θα κρίνουν το κοινωνικό σου status εάν αποφασίσεις να κάνεις κάτι αλλά που δεν περιέχει χλιδή. Πρακτικώς και θεωρητικώς, είσαι ένα τίποτα άπαξ και δεν έχεις κλείσει κάποιο χλιδάτο ξενοδοχείο με satin σεντόνια ή δεν έχεις αγοράσει κάποιο sexy set εσωρούχων στην κοπέλα σου. Ναι, η αλήθεια είναι πως ο κοινωνικός σχολιασμός θα πλήξει ως επί των πλείστων τα αγόρια/τους άντρες, γιατί αυτοί είναι που πρέπει να φάνε το χοντρό πακέτο και για να είμαι πιο ακριβής να ξοδέψουν το χοντρό πακέτο, ώστε να διοργανώσουν μια luxurious κι αξέχαστη βραδιά για την λεγάμενη ή την σύζυγο.
Για την σύζυγο δεν θα μιλήσω, γιατί μια αλλαγή στην ρουτίνα της καθημερινότητας δεν είναι καθόλου κατακριτέα. Αυτό που είναι κατακριτέο, είναι να περιμένεις να σπάσεις την μονοτονία στις 14 Φεβρουαρίου. Δηλαδή οι υπόλοιπες μέρες χολεριασμένες είναι; Άμα περιμένουμε να εκφράσουμε την αγάπη μας μια φορά τον χρόνο, έχουμε αποτύχει σαν ανθρώπινο είδος στον μάταιο τούτο κόσμο. Και μόνο που υπάρχει μια γιορτή για να γιορτάζεται ο έρωτας, ακυρώνεται αυτομάτως η έννοια, η σπουδαιότητα και η σημασία του όρου. Γιατί ουσιαστικά προσπαθεί να μας υπενθυμίσει ότι πρέπει να υπάρχει στην ζωή μας κάτι που ξεχνάμε όλο το υπόλοιπο έτος. Θλιβερό...
Από την άλλη, για τις λεγάμενες και τους λεγάμενους που δεν διάγουν συζυγικό βίο, έχω να πω πως τα πολλά φρου φρου κι αρώματα έχουν άδοξα τέλη. Οι όμορφες σχέσεις, όμορφα καίγονται, όπως συνηθίζω να λέω. Ζευγαράκια που είναι χεράκι-χεράκι, που δεν μπορούν να κρύψουν το άσβεστο πάθος τους όπου βρεθούν κι όπου σταθούν και που πρέπει απαραιτήτως να "γιορτάσουν" χαζοχαρουμένως, το μόνο σίγουρο είναι πως θα λήξουν άδοξα μέχρι τον επόμενο χρόνο την σχέση τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί μια bimbo και ένας himbo, πριν κάποια χρόνια, όταν σαν μεγάλη παρέα, πήγαμε να παρακολουθήσουμε cinema λίγες μέρες μετά τον 'εορτασμό' αυτής της 'φανταστικής' ημέρας. Δεν το ήθελα! Ωτακουστής δεν είμαι! Έχε χάρη που η τσούπρα το είπε δυνατά στον καλό της και το ακούσαμε όλοι θέλοντας και μη! Παίρνοντας το πιο ναζιάρικο ύφος και την πιο ναζιάρικη χροιά φωνής με λίγη δόση παραπόνου, είπε: "Ναι, αλλά δωράκι του Αγίου Βαλεντίνου δεν μου πήρες"! Εκείνη την στιγμή μου ήρθε ένας ακατανίκητος πειρασμός να μπατσίσω τόσο αυτήν όσο και το έτερον ήμισυ, που έσπευσε να της εξηγήσει τα αυτονόητα, αλλά κι αυτός όλο στα δωράκια την είχε συνηθίσει...Ας πρόσεχε! Γεγονός είναι πως χώρισαν λίγους μήνες αργότερα! Και δεν είναι το μόνο παράδειγμα που γνωρίζω...
Εν τέλει πολλή φασαρία για το τίποτα...Δεν χρειάζεται διαφήμιση για ό,τι νιώθεις και εννοείται δεν χρειάζονται κατευθυντήριες για το πότε και το πώς να εκφραστείς. Εγώ πάντως λέω να το "γιορτάσω" σε δύο μήνες από τώρα! Έτσι μου ήρθε, ρε παιδί μου!
Υ.Γ.1 Δεν έχω καταλάβει ακόμη, γιατί κυκλοφορούν ειδικά προϊόντα καλλυντικών για αυτήν την εποχή! Οι αποχρώσεις του κόκκινου είναι για όλο το έτος, ποιος ο λόγος ειδικού make up για αυτήν την μέρα;;;; Βοηθήστε παρακαλώ!
Υ.Γ.2 Τελικά αφιέρωσα παραπάνω σειρές από όσες είχα υπολογίσει....Δεν το περίμενα από τον εαυτό μου...
Όποιος δεν έχει δυσανεξία στην ζάχαρη (καλή ώρα), σίγουρα θα βρει το τέλειο άλλοθι για να κατασπαράξει τέτοια κομψοτεχνήματα !!!!!!!
Κατ'αρχάς, θα ήθελα να διαχωρίσω το γεγονός αυτό καθεαυτό, από την διάσταση που παίρνει. Φυσικά και θεωρώ λογικότατη την εμπορική διάσταση του όλου ζητήματος, μιας και είναι θετικό να κινείται η αγορά, είτε πρόκειται για καταστήματα ρούχων και εσωρούχων, είτε για ανθοπωλεία, είτε για ζαχαροπλαστεία και γενικώς για οιοδήποτε κατάστημα που μπορεί να σε ωθήσει να αγοράσεις κάτι, αφού έχει εξοπλιστεί καταλλήλως για τούτη την μέρα. Τέτοιες μέρες ψάχνουν τα καταστήματα, οπότε τι πιο ωραίο από το να δουλέψουν παραπάνω.
Δεν τα έχω βρει, όμως, με την ξιπασιά πολλών γύρω μου, που σε θεωρούν basse classe άμα δεν "γιορτάσεις" ή που θα κρίνουν το κοινωνικό σου status εάν αποφασίσεις να κάνεις κάτι αλλά που δεν περιέχει χλιδή. Πρακτικώς και θεωρητικώς, είσαι ένα τίποτα άπαξ και δεν έχεις κλείσει κάποιο χλιδάτο ξενοδοχείο με satin σεντόνια ή δεν έχεις αγοράσει κάποιο sexy set εσωρούχων στην κοπέλα σου. Ναι, η αλήθεια είναι πως ο κοινωνικός σχολιασμός θα πλήξει ως επί των πλείστων τα αγόρια/τους άντρες, γιατί αυτοί είναι που πρέπει να φάνε το χοντρό πακέτο και για να είμαι πιο ακριβής να ξοδέψουν το χοντρό πακέτο, ώστε να διοργανώσουν μια luxurious κι αξέχαστη βραδιά για την λεγάμενη ή την σύζυγο.
Για την σύζυγο δεν θα μιλήσω, γιατί μια αλλαγή στην ρουτίνα της καθημερινότητας δεν είναι καθόλου κατακριτέα. Αυτό που είναι κατακριτέο, είναι να περιμένεις να σπάσεις την μονοτονία στις 14 Φεβρουαρίου. Δηλαδή οι υπόλοιπες μέρες χολεριασμένες είναι; Άμα περιμένουμε να εκφράσουμε την αγάπη μας μια φορά τον χρόνο, έχουμε αποτύχει σαν ανθρώπινο είδος στον μάταιο τούτο κόσμο. Και μόνο που υπάρχει μια γιορτή για να γιορτάζεται ο έρωτας, ακυρώνεται αυτομάτως η έννοια, η σπουδαιότητα και η σημασία του όρου. Γιατί ουσιαστικά προσπαθεί να μας υπενθυμίσει ότι πρέπει να υπάρχει στην ζωή μας κάτι που ξεχνάμε όλο το υπόλοιπο έτος. Θλιβερό...
Από την άλλη, για τις λεγάμενες και τους λεγάμενους που δεν διάγουν συζυγικό βίο, έχω να πω πως τα πολλά φρου φρου κι αρώματα έχουν άδοξα τέλη. Οι όμορφες σχέσεις, όμορφα καίγονται, όπως συνηθίζω να λέω. Ζευγαράκια που είναι χεράκι-χεράκι, που δεν μπορούν να κρύψουν το άσβεστο πάθος τους όπου βρεθούν κι όπου σταθούν και που πρέπει απαραιτήτως να "γιορτάσουν" χαζοχαρουμένως, το μόνο σίγουρο είναι πως θα λήξουν άδοξα μέχρι τον επόμενο χρόνο την σχέση τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί μια bimbo και ένας himbo, πριν κάποια χρόνια, όταν σαν μεγάλη παρέα, πήγαμε να παρακολουθήσουμε cinema λίγες μέρες μετά τον 'εορτασμό' αυτής της 'φανταστικής' ημέρας. Δεν το ήθελα! Ωτακουστής δεν είμαι! Έχε χάρη που η τσούπρα το είπε δυνατά στον καλό της και το ακούσαμε όλοι θέλοντας και μη! Παίρνοντας το πιο ναζιάρικο ύφος και την πιο ναζιάρικη χροιά φωνής με λίγη δόση παραπόνου, είπε: "Ναι, αλλά δωράκι του Αγίου Βαλεντίνου δεν μου πήρες"! Εκείνη την στιγμή μου ήρθε ένας ακατανίκητος πειρασμός να μπατσίσω τόσο αυτήν όσο και το έτερον ήμισυ, που έσπευσε να της εξηγήσει τα αυτονόητα, αλλά κι αυτός όλο στα δωράκια την είχε συνηθίσει...Ας πρόσεχε! Γεγονός είναι πως χώρισαν λίγους μήνες αργότερα! Και δεν είναι το μόνο παράδειγμα που γνωρίζω...
Εν τέλει πολλή φασαρία για το τίποτα...Δεν χρειάζεται διαφήμιση για ό,τι νιώθεις και εννοείται δεν χρειάζονται κατευθυντήριες για το πότε και το πώς να εκφραστείς. Εγώ πάντως λέω να το "γιορτάσω" σε δύο μήνες από τώρα! Έτσι μου ήρθε, ρε παιδί μου!
Υ.Γ.1 Δεν έχω καταλάβει ακόμη, γιατί κυκλοφορούν ειδικά προϊόντα καλλυντικών για αυτήν την εποχή! Οι αποχρώσεις του κόκκινου είναι για όλο το έτος, ποιος ο λόγος ειδικού make up για αυτήν την μέρα;;;; Βοηθήστε παρακαλώ!
Υ.Γ.2 Τελικά αφιέρωσα παραπάνω σειρές από όσες είχα υπολογίσει....Δεν το περίμενα από τον εαυτό μου...
Όποιος δεν έχει δυσανεξία στην ζάχαρη (καλή ώρα), σίγουρα θα βρει το τέλειο άλλοθι για να κατασπαράξει τέτοια κομψοτεχνήματα !!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου