Απεχθάνομαι...

         Να βρίσκομαι με παρέα έξω και ξάφνου να μου πειράξουν τα μαλλιά χωρίς λόγο! Τι βίτσιο είναι κι αυτό; Ρε άνθρωπε, έχεις πιάσει πόμολα, χρήματα και δεν ξέρω τι άλλο. Γιατί ξαφνικά να πας να βάλεις το χέρι σου στα μαλλιά μου; Εγώ σε ενοχλώ; Πάω να βάλω τα βρωμόχερά μου στην κεφάλα σου; Η ανόητη αυτή συνήθεια δεν κάνει διακρίσεις. Την έχουν αγόρια-κορίτσια και μπορεί να μου τσακίσει τα νεύρα. Κοντά τα χέρια όλων μας. Το τριχωτό της κεφαλής του άλλου δεν χρωστάει κάτι...

Εγώ μπορώ να τα πιάνω. Ουδείς άλλος επιτρέπεται να τα αγγίζει (εξαιρώ τους κομμωτές)!