Πάει, πέρασε και για φέτος το μεγάλο κακό. Όπου μεγάλο κακό, βλέπε "Καρναβάλι". Το νόημα της "εορτής" αυτής, πασχίζω ξανά και ξανά να το ανακαλύψω, ανεπιτυχώς έως τώρα. Για την ακρίβεια, μόνο τα παιδάκια μπορούν να χαίρονται και να απολαμβάνουν τις μεταμφιέσεις, τους σχολικούς χορούς, τις σερπαντίνες, γιατί για τα παιδάκια είναι και άντε για τους εικοσιτριάχρονους ( δίνω έναν ηλικιακό αέρα, για πιο βαριά περιστατικά κολλήματος με αυτήν την μορφή διασκέδασης).
Δύο είναι τα καρναβάλια που αποδέχομαι: Της Βραζιλίας και της Βενετίας. Η μεν πρώτη έχει να παρουσιάσει ένα εξαγώγιμο προϊόν, τουτέστιν την samba, οπότε έχουν χορευτικά να δείξουν κάτι, η δε δεύτερη συμπίπτει αισθητικά με τα γούστα μου γιατί έχει κάτι που λείπει από την πρώτη και είναι το κιμπαριλίκι, το grande, το όμορφο, ήρεμο και χάρμα οφθαλμών. Από εκεί και πέρα κακοφτιαγμένα άρματα που πηγαινοέρχονται και χορευτικά άρτζι μπούρτζι, πασπαλισμένα με την κοπαδίσια ψυχολογία του 'όλοι είμαστε χαρούμενοι και ξεφαντώνουμε', δεν μου λένε και πολλά.
Συγκεκριμένα δεν μου αρέσει το μήνυμα που θέλουν όλοι να περάσουν, χρησιμοποιώντας την Καρναβαλική περίοδο σαν άλλοθι: "Καιρός για ξεφάντωμα". Προσπάθησα να το αναλύσω τα προηγούμενα έτη, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως 350 μέρες του χρόνου, όλοι γύρω μου υποκρίνονται, είναι άκρως καταπιεσμένοι, φορώντας την 'μάσκα' της καθημερινότητας και τις 15 (χοντρικά) της Καρναβαλοπεριόδου, είναι ο πραγματικός εαυτός τους. Αντιφατικό, εάν σκεφτούμε πως οι Καρναβαλιστές φοράνε, τελικά, μια μάσκα για να βγει ο πραγματικός εαυτός τους!!!!!
Κανείς δεν είπε να μην διασκεδάσεις. Η διασκέδαση από την γελοιοποίηση και την σαχλαμάρα, όμως, απέχουν παρασάγγας. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από νεαρές δεκαεξάχρονες να ξερνοβολάνε επειδή ήπιαν παραπάνω από όσο αντέχουν (στα πλαίσια πάντα του 'πρέπει να ξεφαντώσουμε') και από νεαρά αγόρια που επίσης γελοιοποιούνται επειδή κι αυτά δεν αντέχουν το ποτό (παρόλο που οι άρρενες γελοιοποιούνται σε όλες τις ηλικίες, κάτι τέτοιες μέρες). Είναι το άλλοθι για να διαπραχθούν άπειρες ανοησίες, που πολλές φορές στοιχίζουν. Επομένως για ποιον ακριβώς λόγο, τόση φασαρία και δήθεν ξεφάντωμα, δεν το έχω εξακριβώσει ακόμη...
Εκτός από τις ανοησίες στις συμπεριφορές, σιχαίνομαι στην ατμόσφαιρα την μυρωδιά από τα δυναμιτάκια, τα μπουζιά, τις στρακαστρούκες και λοιπά μέσα που κάνουν άσκοπο θόρυβο, βρωμοκοπάνε και μπορούν να σε τρομάξουν ανά πάσα ώρα και στιγμή. Πόσοι και πόσοι έχουν στερηθεί μέλη του σώματός τους από λάθος χειρισμούς και ατυχείς εκρήξεις....(είπαμε πως κάποιες ανοησίες στοιχίζουν)! Επομένως για ποιον ακριβώς λόγο να στερηθείς την αρτιμέλειά σου, δεν το έχω εξακριβώσει ακόμη...
Είναι κι αυτές οι κακοφτιαγμένες στολές από φθηνά υλικά, που μπορούν να γίνουν παρανάλωμα του πυρός οιαδήποτε στιγμή. Άλλωστε για ποιον λόγο να είναι καλοφτιαγμένα; (αυτό το έχω εξακριβώσει)! Θα φορεθούν δυο-τρεις φορές και μετά του χρόνου θα έχουμε εκ νέου κατανάλωση. Είναι αυτή η απαίσια, επίσης, μυρωδιά από τις πλαστικές μάσκες που μόνον αναγούλα μπορεί να φέρει. Ποιος να ασχοληθεί με καλοραμμένες στολές, όμορφες αισθητικά στο μάτι...Εδώ θέλουμε ασχήμια και χοντράδες! It's official...Για να μην ξεχάσω να αναφέρω πως είναι τόσο λεπτές στην υφή (οι στολές, λέμε), που έτσι κρυουλιάρα που είμαι, το συναχάκι με τον πυρετούλι, θα τα είχα κάθε χρόνο στο τσεπάκι (άπαξ και ντυνόμουν)!
Έχεις και την κάθε ραχούλα και το κάθε κατσάβραχο να σου ξεβράζει και ένα "παραδοσιακό" έθιμο που έχει τις ρίζες του από την εποχή της Ατλαντίδας (α, ναι από το 9560 π.Χ. γιόρταζαν τα Καρναβάλια στην Ατλαντίδα) και που η ασχήμια δίνει και παίρνει: Κουδούνια, φαλλοί, άνθρωποι ντυμένοι ζώα (συμπεριφερόμενοι και σαν ζώα), γιαουρτώματα, αλευροπόλεμοι και λοιπές αιτίες για να θέλεις να μετακομίσεις σε νέους πλανήτες και να κάνεις παρέα με νέα είδη, δίνουν και παίρνουν. Ε, ναι είμαι στραβόξυλο! Δεν θέλω να έρθει να με λερώσει κανείς με spray, γιαούρτι, αλεύρι , μουστάρδα, μαγιονέζα ή λαδόξυδο. Δεν διανοούμαι ότι κάποιος άγνωστος σε εμέ, θα έρθει να μου καταστρέψει το ρούχο ή το πανωφόρι μου. Φιλαράκια από τα χθες δεν είμαστε κι επίσης δεν θεωρώ ότι αυτό είναι ξεφάντωμα ή καλογουστιά!
Άλλωστε δεν νομίζω πως σαν έθνος μας λείπει το ξεφάντωμα. Όλο και θα ανακαλύψουμε λόγους για γλέντια, αλκοόλ, φαγητό, χορούς και τραγούδια...
Παρόλ'αυτά....ζήτω η Βενετία και η χάρη που αποπνέει! (Δεν τα ισοπεδώνω όλα-Το καλό να λέγεται)!
Μούγκα στην στρούγκα...Να μην ακούω 'κιχ'! Πόσο ανάγκη το έχω....
Δύο είναι τα καρναβάλια που αποδέχομαι: Της Βραζιλίας και της Βενετίας. Η μεν πρώτη έχει να παρουσιάσει ένα εξαγώγιμο προϊόν, τουτέστιν την samba, οπότε έχουν χορευτικά να δείξουν κάτι, η δε δεύτερη συμπίπτει αισθητικά με τα γούστα μου γιατί έχει κάτι που λείπει από την πρώτη και είναι το κιμπαριλίκι, το grande, το όμορφο, ήρεμο και χάρμα οφθαλμών. Από εκεί και πέρα κακοφτιαγμένα άρματα που πηγαινοέρχονται και χορευτικά άρτζι μπούρτζι, πασπαλισμένα με την κοπαδίσια ψυχολογία του 'όλοι είμαστε χαρούμενοι και ξεφαντώνουμε', δεν μου λένε και πολλά.
Συγκεκριμένα δεν μου αρέσει το μήνυμα που θέλουν όλοι να περάσουν, χρησιμοποιώντας την Καρναβαλική περίοδο σαν άλλοθι: "Καιρός για ξεφάντωμα". Προσπάθησα να το αναλύσω τα προηγούμενα έτη, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως 350 μέρες του χρόνου, όλοι γύρω μου υποκρίνονται, είναι άκρως καταπιεσμένοι, φορώντας την 'μάσκα' της καθημερινότητας και τις 15 (χοντρικά) της Καρναβαλοπεριόδου, είναι ο πραγματικός εαυτός τους. Αντιφατικό, εάν σκεφτούμε πως οι Καρναβαλιστές φοράνε, τελικά, μια μάσκα για να βγει ο πραγματικός εαυτός τους!!!!!
Κανείς δεν είπε να μην διασκεδάσεις. Η διασκέδαση από την γελοιοποίηση και την σαχλαμάρα, όμως, απέχουν παρασάγγας. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από νεαρές δεκαεξάχρονες να ξερνοβολάνε επειδή ήπιαν παραπάνω από όσο αντέχουν (στα πλαίσια πάντα του 'πρέπει να ξεφαντώσουμε') και από νεαρά αγόρια που επίσης γελοιοποιούνται επειδή κι αυτά δεν αντέχουν το ποτό (παρόλο που οι άρρενες γελοιοποιούνται σε όλες τις ηλικίες, κάτι τέτοιες μέρες). Είναι το άλλοθι για να διαπραχθούν άπειρες ανοησίες, που πολλές φορές στοιχίζουν. Επομένως για ποιον ακριβώς λόγο, τόση φασαρία και δήθεν ξεφάντωμα, δεν το έχω εξακριβώσει ακόμη...
Εκτός από τις ανοησίες στις συμπεριφορές, σιχαίνομαι στην ατμόσφαιρα την μυρωδιά από τα δυναμιτάκια, τα μπουζιά, τις στρακαστρούκες και λοιπά μέσα που κάνουν άσκοπο θόρυβο, βρωμοκοπάνε και μπορούν να σε τρομάξουν ανά πάσα ώρα και στιγμή. Πόσοι και πόσοι έχουν στερηθεί μέλη του σώματός τους από λάθος χειρισμούς και ατυχείς εκρήξεις....(είπαμε πως κάποιες ανοησίες στοιχίζουν)! Επομένως για ποιον ακριβώς λόγο να στερηθείς την αρτιμέλειά σου, δεν το έχω εξακριβώσει ακόμη...
Είναι κι αυτές οι κακοφτιαγμένες στολές από φθηνά υλικά, που μπορούν να γίνουν παρανάλωμα του πυρός οιαδήποτε στιγμή. Άλλωστε για ποιον λόγο να είναι καλοφτιαγμένα; (αυτό το έχω εξακριβώσει)! Θα φορεθούν δυο-τρεις φορές και μετά του χρόνου θα έχουμε εκ νέου κατανάλωση. Είναι αυτή η απαίσια, επίσης, μυρωδιά από τις πλαστικές μάσκες που μόνον αναγούλα μπορεί να φέρει. Ποιος να ασχοληθεί με καλοραμμένες στολές, όμορφες αισθητικά στο μάτι...Εδώ θέλουμε ασχήμια και χοντράδες! It's official...Για να μην ξεχάσω να αναφέρω πως είναι τόσο λεπτές στην υφή (οι στολές, λέμε), που έτσι κρυουλιάρα που είμαι, το συναχάκι με τον πυρετούλι, θα τα είχα κάθε χρόνο στο τσεπάκι (άπαξ και ντυνόμουν)!
Έχεις και την κάθε ραχούλα και το κάθε κατσάβραχο να σου ξεβράζει και ένα "παραδοσιακό" έθιμο που έχει τις ρίζες του από την εποχή της Ατλαντίδας (α, ναι από το 9560 π.Χ. γιόρταζαν τα Καρναβάλια στην Ατλαντίδα) και που η ασχήμια δίνει και παίρνει: Κουδούνια, φαλλοί, άνθρωποι ντυμένοι ζώα (συμπεριφερόμενοι και σαν ζώα), γιαουρτώματα, αλευροπόλεμοι και λοιπές αιτίες για να θέλεις να μετακομίσεις σε νέους πλανήτες και να κάνεις παρέα με νέα είδη, δίνουν και παίρνουν. Ε, ναι είμαι στραβόξυλο! Δεν θέλω να έρθει να με λερώσει κανείς με spray, γιαούρτι, αλεύρι , μουστάρδα, μαγιονέζα ή λαδόξυδο. Δεν διανοούμαι ότι κάποιος άγνωστος σε εμέ, θα έρθει να μου καταστρέψει το ρούχο ή το πανωφόρι μου. Φιλαράκια από τα χθες δεν είμαστε κι επίσης δεν θεωρώ ότι αυτό είναι ξεφάντωμα ή καλογουστιά!
Άλλωστε δεν νομίζω πως σαν έθνος μας λείπει το ξεφάντωμα. Όλο και θα ανακαλύψουμε λόγους για γλέντια, αλκοόλ, φαγητό, χορούς και τραγούδια...
Παρόλ'αυτά....ζήτω η Βενετία και η χάρη που αποπνέει! (Δεν τα ισοπεδώνω όλα-Το καλό να λέγεται)!
Μούγκα στην στρούγκα...Να μην ακούω 'κιχ'! Πόσο ανάγκη το έχω....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου