Έτσι μεταφράστηκε ο τίτλος του σημερινού μας βιβλίου, που στο πρωτότυπο λέγεται "The Shells Seekers", γραμμένο από την Rosamunde Pilcher, γεννηθείσα στην Κορνουάλη το 1924 και αποθανούσα το 2000. Αυτό το βιβλίο το λάτρεψα για δύο λόγους.
Πρώτον, γιατί σε μαγεύουν και ταυτοχρόνως σε συνεπαίρνουν οι υπέροχες περιγραφές μιας Κορνουάλης με την θάλασσα, τα πολύπαθα βράχια της, τους δυνατούς, κρύους ανέμους της. Νόμιζα, καθώς το διάβαζα, ότι βρίσκομαι εκεί. Ότι ζούσα εκεί. Άλλωστε πιο κατάλληλο πρόσωπο από την ίδια που γεννήθηκε εκεί και την έζησε, δεν θα μπορούσε να την περιγράψει (την Κορνουάλη λέμε).
Δεύτερον, γιατί δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα, από μια ανεκπλήρωτη αγάπη, έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, μια ανεκπλήρωτη ζωή. Το βιβλίο αυτό, ασχολείται με την αναδρομή στην ζωή της ηρωίδας Πενέλοπε, που βρίσκεται πλέον σε μεγάλη ηλικία και αναλογίζεται όλα αυτά που έκανε, που δεν έκανε, τι θα έπρεπε να κάνει, αλλά είναι λίγο αργά. Βίωσε τον πόλεμο, την αγάπη και πολλές ατυχίες και τραγωδίες.
Οι απόψεις για αυτό το βιβλίο διίστανται. Ή που θα το λατρέψεις ή που θα το μισήσεις. Προσωπικά μου συνέβη το πρώτο και θεωρώ ότι αυτό είναι από τα καλύτερα βιβλία της, με καθόλου κουραστικές περιγραφές, έξυπνους διαλόγους και αλήθειες που βγαίνουν στο φως, πράγμα που μου αρέσει ιδιαιτέρως.
Από εκεί κι έπειτα, ο καθένας το εισπράττει αναλόγως της οπτικής του, της διάθεσης και της στιγμής στην οποία βρίσκεται. Κλείνοντας, αναφέρω τα λόγια της ίδιας της συγγραφέως, που είπε: "Αν οι ιστορίες μου δεν έχουν ευτυχισμένο τέλος, έχουν πάντα ένα ελπιδοφόρο τέλος. Η ζωή είναι μια σειρά από προβλήματα και αποφάσεις και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να το καταλάβουμε καλά αυτό".
Πρώτον, γιατί σε μαγεύουν και ταυτοχρόνως σε συνεπαίρνουν οι υπέροχες περιγραφές μιας Κορνουάλης με την θάλασσα, τα πολύπαθα βράχια της, τους δυνατούς, κρύους ανέμους της. Νόμιζα, καθώς το διάβαζα, ότι βρίσκομαι εκεί. Ότι ζούσα εκεί. Άλλωστε πιο κατάλληλο πρόσωπο από την ίδια που γεννήθηκε εκεί και την έζησε, δεν θα μπορούσε να την περιγράψει (την Κορνουάλη λέμε).
Δεύτερον, γιατί δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα, από μια ανεκπλήρωτη αγάπη, έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, μια ανεκπλήρωτη ζωή. Το βιβλίο αυτό, ασχολείται με την αναδρομή στην ζωή της ηρωίδας Πενέλοπε, που βρίσκεται πλέον σε μεγάλη ηλικία και αναλογίζεται όλα αυτά που έκανε, που δεν έκανε, τι θα έπρεπε να κάνει, αλλά είναι λίγο αργά. Βίωσε τον πόλεμο, την αγάπη και πολλές ατυχίες και τραγωδίες.
Οι απόψεις για αυτό το βιβλίο διίστανται. Ή που θα το λατρέψεις ή που θα το μισήσεις. Προσωπικά μου συνέβη το πρώτο και θεωρώ ότι αυτό είναι από τα καλύτερα βιβλία της, με καθόλου κουραστικές περιγραφές, έξυπνους διαλόγους και αλήθειες που βγαίνουν στο φως, πράγμα που μου αρέσει ιδιαιτέρως.
Από εκεί κι έπειτα, ο καθένας το εισπράττει αναλόγως της οπτικής του, της διάθεσης και της στιγμής στην οποία βρίσκεται. Κλείνοντας, αναφέρω τα λόγια της ίδιας της συγγραφέως, που είπε: "Αν οι ιστορίες μου δεν έχουν ευτυχισμένο τέλος, έχουν πάντα ένα ελπιδοφόρο τέλος. Η ζωή είναι μια σειρά από προβλήματα και αποφάσεις και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να το καταλάβουμε καλά αυτό".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου