Translate

Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Ξανά μανά και φέτος...

        Βαριέμαι! Βαριέμαι αφόρητα! Κάθε φορά, κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, ακούω δυστυχώς τα ίδια κοινότοπα πράγματα, όσον αφορά τις βάσεις, τις σχολές, τα μόρια μπλα, μπλα, μπλα, μπλα και μη χειρότερα! Είναι όμως και οι ακριβώς πανομοιότυπα άχρηστες πληροφορίες, που ερεθίζουν προκλητικά, τα ήδη εξαντλημένα εγκεφαλικά μου κύτταρα, που απλώς δεν μπορώ να τις επεξεργαστώ περαιτέρω (τις πληροφορίες λέμε), γιατί ο εγκέφαλος θα εκραγεί! Πιο συγκεκριμένα:
         Άχρηστη Πληροφορία Νο 1 : Οι πρώτοι των πρώτων. Με μαθηματική ακρίβεια, όταν έχουμε να κάνουμε με κατατάξεις, μόρια, βαθμολογίες, είναι λογικό να υπάρχει μια σειρά με αρχή, μέση και τέλος. Που πάει να πει, ότι κάποιος θα βρεθεί πρώτος, κάποιος δεύτερος, μέσος ή τελευταίος. Σαφέστατα και τα παιδιά που έκαναν έναν μεγάλο αγώνα, νιώθουν δικαιωμένα για την επιτυχία τους. Άλλωστε, για κάποιον που τον απασχολεί, είναι πολύ σημαντική χρονιά η τελευταία, με αφόρητο άγχος και τεράστιο κόπο. Το θέμα όμως 'πρώτοι των πρώτων', είναι τόσο σίγουρα ανέμπνευστο, όσο και η πληροφορία ότι η μίξη κόκκινου με μπλε μας δίνει μωβ (ουάου). Μακάρι τα παιδιά, να εξακολουθήσουν να είναι πρώτα σε όλη τους τη ζωή, γιατί εκεί έξω δεν είναι η παπαγαλία, αυτή που μετράει.
          Άχρηστη Πληροφορία Νο 2: Οι νικητές, χωρίς φροντιστήριο. Τα γνωστά και μη εξαιρετέα, ότι δηλαδή ένα σωρό παιδιά, δεν έδωσαν φράγκο, σε φροντιστήρια, ιδιαίτερα κτλ., και τα πήγαν περίφημα. Μπράβο και εύγε, αλλά είναι πολύ λιγότερα από όσα μας λένε, δηλαδή η εξαίρεση, της εξαίρεσης. Επίσης να σημειώσω, ότι υπάρχουν και οι γονείς που έστειλαν τα παιδιά τους φροντιστήριο, αλλά έχουν αφήσει 'φέσι'. Να τα κατατάξω στην ίδια κατηγορία, γιατί το ίδιο μου ακούγεται; (Μιλάω από προσωπική εμπειρία, γιατί τα έζησα η ίδια, στην διάρκεια της καθηγητικής πορείας μου).
          Άχρηστη Πληροφορία Νο 3: Η άνοδος των βάσεων. Και μάλιστα στις πιο τετριμμένες σχολές. Ναι το έχω ξαναπεί. Όλοι σε αυτή την χώρα είναι δικηγόροι, γιατροί, πολιτικοί μηχανικοί. Είναι τόσο σίγουρο ότι ανέβηκαν οι βάσεις στην Νομική Κομοτηνής, όσο κι ότι στις 25 Δεκεμβρίου, γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα! Οπότε ουδέν νεότερον από το Δυτικό Μέτωπο!
           Άχρηστη Πληροφορία Νο 4: Ο αγώνας των γονιών. Ναι, ο γονιός κάνει έναν εξαιρετικό αγώνα, από την στιγμή που θα αποκτήσει παιδιά μέχρι το άπειρο (άρα αυτός δεν είναι ο μόνος αγώνας). Ναι, ξοδεύει ένα σωρό λεφτά για να αποκτήσει το παιδί του μια θέση στον ήλιο. Το να κάθεται μαζί με το παιδί όμως, περνώντας όλο το 'λούκι' παρέα, είναι κάτι που δεν το χωράει ο νους μου, πόσο μάλλον να κρέμεται έξω από τα σχολικά κάγκελα, σαν τσαμπί σταφύλι, κάθε Μάιο-Ιούνιο,στις Πανελλήνιες. Με το pardon δηλαδή, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν θα το συνηθίσει ποτέ το μάτι μου. Εμείς δηλαδή τι πάθαμε, που δεν περνούσε ούτε για δείγμα γονιός απ' έξω;
            Πληροφορία που σε αφήνει ξερό: Τέτοιου είδους πληροφορίες, δεν βγαίνουν στις ειδήσεις, αλλά τις έχουμε βιώσει όλοι και θα τις βιώνουν όλοι κάθε χρόνο και κυρίως μέσα σε πιο μικρές κοινωνίες. Είναι ο αέρας της σιγουριάς. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που νιώθουν τρομακτικά σίγουροι για τον εαυτό τους κι έχουν πάει από Ιούλιο μήνα, να νοικιάσουν σπίτι στην πόλη που θα έχει την τύχη να φιλοξενήσει την αφεντιά του σίγουρου μέλλοντα φοιτητή. Το έχει διαδώσει κιόλας η οικογένεια στους κάμπους, τα βουνά και τα κατσάβραχα, για να έρθει η σκληρή αλήθεια που θα αποκαλύψει ότι ο 'φωστήρ' πέρασε αλλού ντ' αλλού! Τζάμπα και η προκαταβολή και η εγγύηση!
            Εγώ πάντως έμεινα ξερή με αυτό που μου συνέβη, όταν πλησίαζε ο καιρός να βγουν τα αποτελέσματα. Με έπιασε που λέτε, μια κοπέλα, να μου ζητήσει να συγκατοικήσουμε στην Θεσσαλονίκη. Ρώτησα κι εγώ η καημένη, εάν το έχει σίγουρο ότι κατ' αρχάς θα μπει σε σχολή. Με διαβεβαίωσε ότι περνάει μόνο σε ΑΕΙ, γιατί μόνο Ανώτατες Σχολές δήλωσε. Τότε συνέχισα κι εγώ με την άκρως εύλογη απορία μου, του κατά πόσο σίγουρη είναι ότι περνάει Θεσ/νίκη. "Καλά πλάκα μου κάνεις" μου απαντάει. "Αφού μόνο Θεσ/νίκη δήλωσα, τι ερώτηση είναι αυτή". Επειδή δεν εμπιστεύθηκα την τόση σιγουριά της και προφανώς δεν με έπεισε για συγκάτοικο, είπα απλά πως δεν ενδιαφερόμουν. Αλλά από αγνή κι ανόθευτη περιέργεια, είπα να μάθω πού πέρασε, καλή ώρα τέτοια εποχή. Τελικά πέρασε στο ΤΕΙ Λογιστικής στις Σέρρες. Το προαναφερθέν 'έμεινα ξερή', είναι πολύ λίγο, μπροστά σε αυτό που ένιωσα. Τα μάτια μου και τα αυτιά μου, εκτοξεύθηκαν στο διάστημα. Τόσο σίγουρη ήταν και για το ΑΕΙ και για την Θεσσαλονίκη......!
             Αυτά λοιπόν, ως προς το ανούσιο του θέματος, αλλά από εδώ και πέρα εύχομαι καλή επιτυχία στον αγώνα για την εύρεση σπιτιού, γιατί είναι ένα τεράστιο ζήτημα και φυσικά ΚΑΛΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ στους επιτυχόντες!


Ούτε σαν παραμυθάκι δεν θέλω να τα θυμάμαι....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου