Α, εχθές σας έταξα το θέμα 'Καθαριότητα' και πάντα όταν δίνω μια υπόσχεση την κρατώ! Εχθές απλά το ενέταξα μαζί με του Άψογους στην κατηγορία της Ομορφιάς-Μόδας- και Ευ ζην γιατί, πάντα σύμφωνα με τη δική μου οπτική, είναι το προσωπικό μου μέτρο ομορφιάς και ήρεμης- ευ ζην- ζωής. Σήμερα όμως, το θέμα αυτό καθεαυτό, το τοποθέτησα στους Προβληματισμούς γιατί πάντα διερωτώμαι ακριβώς τα ίδια πράγματα και με αφορμή τα ίδια πάντα περιστατικά!
Ήδη προανέφερα τη madame ή κορασίδα "κοιτάξτε με γιατί είμαι καλύτερή σας" που όμως ποτέ δε θα πλύνει τα χέρια της μετά τη ρευστή ανάγκη της (για τη στερεή ούτε που θέλω να το φανταστώ), σε ένα δημόσιο WC, αλλά αυτό δεν την αποτρέπει από το να πιάσει τα μαλλιά της αλογοουρά, ή να τα τινάξει και μετά να βάλει και lip gloss γιατί μπορεί να είναι βρωμύλα αλλά δεν παύει να θέλει να κρατά αναλλοίωτο το style. Φυσικά δεν μπορώ να εξαιρέσω και τους άρρενες βρωμύλους που επίσης θα "εξωτερικεύσουν" τον εσωτερικό τους κόσμο, όμως δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουν τον καιρό τους με λίγο σαπούνι και νερό προς καθαρισμό των άνω άκρων.
Κι αφού έχουν σκουπίσει τους εαυτούς τους στο κάτω ημισφαίριο, θα πάνε να βάλουν τα βρωμοδάχτυλά τους στο μπολάκι με τους ξηρούς καρπούς, αν είναι βραδάκι, και στα βουτήματα που δεν είναι σφραγισμένα, αν είναι πρωί με τον καφέ και φυσικά θα έχουν τη χαρά να φάνε και τα μικρόβια όλων των προηγούμενων που τα ανακάτεψαν πριν από αυτούς, μιας και οι προηγούμενοι είναι της ίδιας συνομοταξίας, γιατί το κατάστημα είναι βέβαιο ότι δε θα πετάξει τα μισοφαγωμένα πατατάκια ή ξηροκάρπια, αλλά απλούστατα θα τα ανακατέψει με τη νέα σοδειά και θα στο προσφέρει λαχταριστό κι γεμάτο σε εσένα που θέλεις να τσιμπήσεις κάτι με τον καφεδάκο ή το κρασάκι σου. Εξάλλου μου το έχουν αναφέρει ουκ ολίγοι- "Γιατί να τους τα χαρίζω; Αφού πληρώνω που πληρώνω, υποχρεωμένοι είναι να μου βγάζουν το κάτι παραπάνω! Άλλωστε πεινάω"! Ε,πάρε λοιπόν το κατιτίς παραπάνω να χορτάσεις πλήρως, αφού βγήκες για καφέ και θες να χλαπακώσεις!
Τι γίνεται όμως, όταν έχεις πιάσει τον υπάλληλο που θα σου σερβίρει ή τον άνθρωπο- κλειδί που φτιάχνει τα λαχταριστά ροφήματα κι εδέσματα πολλές φορές, να πηγαίνει τουαλέτα και αμέσως να τρέχει πίσω στο πόστο του χωρίς να 'εξαγνιστεί'. Και με τις χερούκλες του να βάζει και παγάκια στο ρόφημά σου, γιατί ακόμη δεν έχει ενημερωθεί για την ευρεία κυκλοφορία, ενός απαραίτητου σε τέτοια μέρη εργαλείου, ονομαζόμενου "τσιμπίδα"; Να πεις ότι διαφέρουν και τα εστιατόρια...αμ, δε! Τι κι αν αυτοαποκαλείται gourmet ή 'κλασάτο'. Τα ιχνοστοιχεία δίνουν και παίρνουν. Ένα κουτούκι μπορεί να είναι πιο προσεκτικό σε θέματα υγειονομικής φύσεως, παρά το high class.
Να θυμηθώ και το παράδειγμα με μια απογευματινή μου έξοδο για καφέ όπου πετυχαίνω μια φίλη που είχε πιάσει δουλειά στην καφετέρια πολύ προσφάτως και ήρθε να πάρει παραγγελία μυρίζοντας τα χέρια της. " Μμμμμμ, μυρίζει τέλεια" μου λέει. Τι ακριβώς μύριζε τέλεια; Μα φυσικά η νέα κρέμα σώματος που άπλωσε πάνω της πριν έρθει στη δουλειά. Εύλογα κι εγώ τη ρώτησα αν έπλυνε τα χεράκια της πριν έρθει και μου απάντησε..."Εννοείται πως όχι. Αφού δεν κολλάει". Ωραία, ας πούμε ότι δεν κολλάει άρα δε νιώθεις καμία ανάγκη να αποδιώξεις την αίσθηση. Μη μου πεις όμως ότι την άπλωσες και στα μπούτια σου και αμέσως μετά θα πιάσεις το ποτήρι μου, σε έχω κρεμάσει ανάποδα!!!!!
Από την άλλη έχεις τους βρωμύλους οιασδήποτε ηλικίας που θα σε κάνουν να λιποθυμήσεις, όχι από την essence του αρώματός τους, αλλά από την essence της μπόχας τους. Αυτοί κυκλοφορούν παντού αλλά ως επί των πλείστων στα αστικά και τα γυμναστήρια. Επιμένω! Τέτοια δυσοσμία δε βγαίνει μόνο αν ίδρωσες εκείνη την ώρα αλλά μόνον αν έχει συσσωρευτεί πολύ πράγμα εδώ και μέρες (και εβδομάδες ή μήνες μη σας πω!) Αναρωτιέμαι πάντα το ίδιο πράγμα! "Μα καλά, η μάνα του δεν τον μυρίζει"; ( όταν μιλάμε για νεαρές ηλικίες) ή "μα καλά η γυναίκα του δεν τον μυρίζει"; (όταν μιλάμε για μεγαλύτερους). Χωρίς να το θέλεις το μυαλό ταξιδεύει στο πώς μπορεί να είναι αυτή η μάνα ή η γυναίκα, εάν μυρίζουν και οι ίδιες τόσο άσχημα και κατά πόσο μπορεί να είναι μέσα στη γλίτσα τα σπίτια τους.
Μμμμμ, να φας και φαγάκι από τα χεράκια τους, να πέσεις ξερός! Κυκλοφορούν ουκ ολίγες κυρίες με βρωμιές μέσα στα νύχια τους, οπότε μπορείς να μαντέψεις τι φαγητό είχαν στο σπίτι! Ο κιμάς κάνει μπαμ... άρα κάτι σε κεφτεδάκι, σουτζουκάκι κτλ. Έχεις όμως και τον άντρα που αποφάσισε να βγάλει τις κάλτσες το καλοκαίρι, για να αεριστεί το ποδαράκι το καημένο κι όλοι εμείς γύρω να πέσουμε κάτω από την "ομορφιά" της θέας του νυχιού, μάκρους ενάμιση μήνα γεμιστό με πουρί! Καλά βρε άνθρωπε, τα βγάζεις που τα βγάζεις, εμένα δε με λυπάσαι; Τι σου φταίω κι εγώ που χαζεύω απροετοίμαστη γύρω μου κι όλως τυχαίως πέφτει το μάτι πάνω στο στην μπίχλα του ποδαρίσιου νυχιού σου. Καθάρισέ τα και λίγο!
Έχεις κι από πάνω, τις περιπτώσεις που η οικογένεια κάνει μπάνιο μια φορά την εβδομάδα, στο ίδιο νερό, για να ανάψουν μια φορά θερμοσίφωνα γιατί το να είσαι καθαρός έχει και κάποιο κόστος! Σε αυτή την περίπτωση το παιδί της οικογένειας, δε θέλεις σε καμία περίπτωση να το έχεις συμμαθητή κι ακόμα χειρότερα να κάθεσαι ακριβώς στο ίδιο θρανίο μαζί του. Καλό είναι να μην βρίσκεσαι ούτε καν σε απόσταση τριών τετραγωνικών μέτρων γιατί θα είναι αδύνατον από τη μυρωδιά, να συγκεντρωθείς στο μάθημα.
Ιδανικό, επίσης, είναι να μην έχεις για δάσκαλο τον αρχηγό μιας τέτοιας οικογένειας γιατί η κάθε σχολική μέρα θα είναι ένας άθλος. Το να πηγαίνει στο σχολείο και με στάμπες στο πίσω μέρος του παντελονιού, που προδίδει τη μάχη του με την τουαλέτα, καθιστά άθλο και τη συνεργασία με τους υπόλοιπους συναδέλφους του. Οι γονείς, επιπλέον, ενδείκνυται να είναι ενήμεροι ώστε να μην κάνουν καμιά χειραψία σε περίπτωση που συναντιούνται μαζί του για πρώτη φορά στους βαθμούς, γιατί μπορεί η γενετική μετάλλαξη να είναι και επιτόπια!
Οπότε μου έδωσα πάσα να περάσω στις χειραψίες, που πραγματικά δεν είναι καθόλου απαραίτητες και καλό είναι να πραγματοποιούνται, άπαξ και δεν μπορούν να αποφευχθούν, σε χειμερινές περιόδους που μπορεί να φοράς και γάντια. Τώρα αν ζεις σε θερμά κλίματα πάντα μπορείς να βρεις μια δικαιολογία. Ευτυχώς δεν κυκλοφόρησα στις ημέρες υψηλού κινδύνου και μιλάω για τις μέρες του πρόσφατου προεκλογικού 'αγώνα' (όνομα και πράγμα με τόσες χαιρετούρες και φιλάκια) που έδωσαν με κίνδυνο μετάλλαξης, επίσης, πολλοί υποψήφιοι. Αλλά άμα θέλεις μια θέση στο πολιτικό γίγνεσθαι πρέπει να κάνεις και κάποιες θυσίες. Επειδή όμως εγώ δεν έχω καμιά όρεξη να ανταλλάξω μικροοργανισμούς με υποψηφίους που ούτε τους ξέρω ούτε με ξέρουν, προτιμώ τις αποστάσεις ασφαλείας.
Ας μην ξεχάσουμε βεβαίως να αναφέρουμε και τη χαρά που σου φεύγει σε δευτερόλεπτα, όταν πας να αγοράσεις ψωμί και ο φούρναρης ή η γυναίκα αυτού ή κάποιος υπάλληλος, σαλιώνει τα δάχτυλά του για να πάρει χαρτί με το οποίο θα τυλίξει το φανταστικό ψωμάκι που ήθελες κι εσύ ο αμέριμνος να πάρεις. Το θρίλερ θα συνεχιστεί και στο μανάβη, μέχρι και στο κατάστημα φωτοτυπιών που έκανες το λάθος να προτιμήσεις για να βγάλεις κάποια επίσημα έγγραφα και που σκέφτεσαι "Να του κάνω την παρατήρηση, ή όχι"! (Σε αυτό το θέμα είχα μια συμφοιτήτρια που όταν έπεφτε στην αντίληψή της κάτι τέτοιο ισοπέδωνε χωρίς δεύτερη σκέψη. Σε περίπτωση δε, πάγου που έχει μπει στον καφέ της με γυμνά χέρια, τους υποχρέωνε αμέσως να τον πετάξουν και να της φτιάξουν άλλον. Εύγε! ).
Το θέμα, τελικώς, είναι ανεξάντλητο, απλά σήμερα κάναμε μια αρχή. Το ερώτημά μου παραμένει αναπάντητο: "Πώς μπορούν και νιώθουν τόσο άνετα". Φυσικά ο ανθρώπινος οργανισμός είναι φτιαγμένος έτσι ώστε να είναι ανθεκτικός σε τέτοιου είδους καταστάσεις, γιατί σαφέστατα και είναι ακατόρθωτο να μην πηγαίνεις ποτέ, πουθενά. Όταν ζεις, εργάζεσαι κι αναπνέεις ανάμεσα σε κόσμο, μαθαίνεις να ζεις και με αυτά που δεν φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού. Το να κρατάει όμως ο καθένας μας τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής είναι ένα χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τον άνθρωπο που παρήγαγε πολιτισμό από τον πρώτο άνθρωπο των σπηλαίων που ακόμα ούτε ήξερε τα βασικά, ούτε είχε βρει τους τρόπους να μάθει!
Υ.Γ. 1 Δυστυχώς αυτά που ειπώθηκαν είναι εμπνευσμένα από αληθινές καταστάσεις και πρόσωπα. Άλλωστε όλα αυτά που καταγράφω στο ταπεινό αυτό blog, είναι βιωματικά κι όχι πράγματα που μου μετέφεραν κάποιοι άλλοι.
Υ.Γ. 2 Το παρόν κατάστημα ουδεμία ευθύνη φέρει, άμα ξύπνησε αηδιαστικές μνήμες από τα μαθητικά χρόνια κάποιου αναγνώστη, ή γενικώς οιαδήποτε άλλη σιχαμερή μνήμη! Ευχαριστώ!
Ε, όχι ευχαριστώ! Έχω αλλεργία στις χειραψίες!
Ελπίζω να μην άπλωσε κρέμα σώματος δίχως να πλυθεί, πριν πάει στη δουλειά!
Ήδη προανέφερα τη madame ή κορασίδα "κοιτάξτε με γιατί είμαι καλύτερή σας" που όμως ποτέ δε θα πλύνει τα χέρια της μετά τη ρευστή ανάγκη της (για τη στερεή ούτε που θέλω να το φανταστώ), σε ένα δημόσιο WC, αλλά αυτό δεν την αποτρέπει από το να πιάσει τα μαλλιά της αλογοουρά, ή να τα τινάξει και μετά να βάλει και lip gloss γιατί μπορεί να είναι βρωμύλα αλλά δεν παύει να θέλει να κρατά αναλλοίωτο το style. Φυσικά δεν μπορώ να εξαιρέσω και τους άρρενες βρωμύλους που επίσης θα "εξωτερικεύσουν" τον εσωτερικό τους κόσμο, όμως δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουν τον καιρό τους με λίγο σαπούνι και νερό προς καθαρισμό των άνω άκρων.
Κι αφού έχουν σκουπίσει τους εαυτούς τους στο κάτω ημισφαίριο, θα πάνε να βάλουν τα βρωμοδάχτυλά τους στο μπολάκι με τους ξηρούς καρπούς, αν είναι βραδάκι, και στα βουτήματα που δεν είναι σφραγισμένα, αν είναι πρωί με τον καφέ και φυσικά θα έχουν τη χαρά να φάνε και τα μικρόβια όλων των προηγούμενων που τα ανακάτεψαν πριν από αυτούς, μιας και οι προηγούμενοι είναι της ίδιας συνομοταξίας, γιατί το κατάστημα είναι βέβαιο ότι δε θα πετάξει τα μισοφαγωμένα πατατάκια ή ξηροκάρπια, αλλά απλούστατα θα τα ανακατέψει με τη νέα σοδειά και θα στο προσφέρει λαχταριστό κι γεμάτο σε εσένα που θέλεις να τσιμπήσεις κάτι με τον καφεδάκο ή το κρασάκι σου. Εξάλλου μου το έχουν αναφέρει ουκ ολίγοι- "Γιατί να τους τα χαρίζω; Αφού πληρώνω που πληρώνω, υποχρεωμένοι είναι να μου βγάζουν το κάτι παραπάνω! Άλλωστε πεινάω"! Ε,πάρε λοιπόν το κατιτίς παραπάνω να χορτάσεις πλήρως, αφού βγήκες για καφέ και θες να χλαπακώσεις!
Τι γίνεται όμως, όταν έχεις πιάσει τον υπάλληλο που θα σου σερβίρει ή τον άνθρωπο- κλειδί που φτιάχνει τα λαχταριστά ροφήματα κι εδέσματα πολλές φορές, να πηγαίνει τουαλέτα και αμέσως να τρέχει πίσω στο πόστο του χωρίς να 'εξαγνιστεί'. Και με τις χερούκλες του να βάζει και παγάκια στο ρόφημά σου, γιατί ακόμη δεν έχει ενημερωθεί για την ευρεία κυκλοφορία, ενός απαραίτητου σε τέτοια μέρη εργαλείου, ονομαζόμενου "τσιμπίδα"; Να πεις ότι διαφέρουν και τα εστιατόρια...αμ, δε! Τι κι αν αυτοαποκαλείται gourmet ή 'κλασάτο'. Τα ιχνοστοιχεία δίνουν και παίρνουν. Ένα κουτούκι μπορεί να είναι πιο προσεκτικό σε θέματα υγειονομικής φύσεως, παρά το high class.
Να θυμηθώ και το παράδειγμα με μια απογευματινή μου έξοδο για καφέ όπου πετυχαίνω μια φίλη που είχε πιάσει δουλειά στην καφετέρια πολύ προσφάτως και ήρθε να πάρει παραγγελία μυρίζοντας τα χέρια της. " Μμμμμμ, μυρίζει τέλεια" μου λέει. Τι ακριβώς μύριζε τέλεια; Μα φυσικά η νέα κρέμα σώματος που άπλωσε πάνω της πριν έρθει στη δουλειά. Εύλογα κι εγώ τη ρώτησα αν έπλυνε τα χεράκια της πριν έρθει και μου απάντησε..."Εννοείται πως όχι. Αφού δεν κολλάει". Ωραία, ας πούμε ότι δεν κολλάει άρα δε νιώθεις καμία ανάγκη να αποδιώξεις την αίσθηση. Μη μου πεις όμως ότι την άπλωσες και στα μπούτια σου και αμέσως μετά θα πιάσεις το ποτήρι μου, σε έχω κρεμάσει ανάποδα!!!!!
Από την άλλη έχεις τους βρωμύλους οιασδήποτε ηλικίας που θα σε κάνουν να λιποθυμήσεις, όχι από την essence του αρώματός τους, αλλά από την essence της μπόχας τους. Αυτοί κυκλοφορούν παντού αλλά ως επί των πλείστων στα αστικά και τα γυμναστήρια. Επιμένω! Τέτοια δυσοσμία δε βγαίνει μόνο αν ίδρωσες εκείνη την ώρα αλλά μόνον αν έχει συσσωρευτεί πολύ πράγμα εδώ και μέρες (και εβδομάδες ή μήνες μη σας πω!) Αναρωτιέμαι πάντα το ίδιο πράγμα! "Μα καλά, η μάνα του δεν τον μυρίζει"; ( όταν μιλάμε για νεαρές ηλικίες) ή "μα καλά η γυναίκα του δεν τον μυρίζει"; (όταν μιλάμε για μεγαλύτερους). Χωρίς να το θέλεις το μυαλό ταξιδεύει στο πώς μπορεί να είναι αυτή η μάνα ή η γυναίκα, εάν μυρίζουν και οι ίδιες τόσο άσχημα και κατά πόσο μπορεί να είναι μέσα στη γλίτσα τα σπίτια τους.
Μμμμμ, να φας και φαγάκι από τα χεράκια τους, να πέσεις ξερός! Κυκλοφορούν ουκ ολίγες κυρίες με βρωμιές μέσα στα νύχια τους, οπότε μπορείς να μαντέψεις τι φαγητό είχαν στο σπίτι! Ο κιμάς κάνει μπαμ... άρα κάτι σε κεφτεδάκι, σουτζουκάκι κτλ. Έχεις όμως και τον άντρα που αποφάσισε να βγάλει τις κάλτσες το καλοκαίρι, για να αεριστεί το ποδαράκι το καημένο κι όλοι εμείς γύρω να πέσουμε κάτω από την "ομορφιά" της θέας του νυχιού, μάκρους ενάμιση μήνα γεμιστό με πουρί! Καλά βρε άνθρωπε, τα βγάζεις που τα βγάζεις, εμένα δε με λυπάσαι; Τι σου φταίω κι εγώ που χαζεύω απροετοίμαστη γύρω μου κι όλως τυχαίως πέφτει το μάτι πάνω στο στην μπίχλα του ποδαρίσιου νυχιού σου. Καθάρισέ τα και λίγο!
Έχεις κι από πάνω, τις περιπτώσεις που η οικογένεια κάνει μπάνιο μια φορά την εβδομάδα, στο ίδιο νερό, για να ανάψουν μια φορά θερμοσίφωνα γιατί το να είσαι καθαρός έχει και κάποιο κόστος! Σε αυτή την περίπτωση το παιδί της οικογένειας, δε θέλεις σε καμία περίπτωση να το έχεις συμμαθητή κι ακόμα χειρότερα να κάθεσαι ακριβώς στο ίδιο θρανίο μαζί του. Καλό είναι να μην βρίσκεσαι ούτε καν σε απόσταση τριών τετραγωνικών μέτρων γιατί θα είναι αδύνατον από τη μυρωδιά, να συγκεντρωθείς στο μάθημα.
Ιδανικό, επίσης, είναι να μην έχεις για δάσκαλο τον αρχηγό μιας τέτοιας οικογένειας γιατί η κάθε σχολική μέρα θα είναι ένας άθλος. Το να πηγαίνει στο σχολείο και με στάμπες στο πίσω μέρος του παντελονιού, που προδίδει τη μάχη του με την τουαλέτα, καθιστά άθλο και τη συνεργασία με τους υπόλοιπους συναδέλφους του. Οι γονείς, επιπλέον, ενδείκνυται να είναι ενήμεροι ώστε να μην κάνουν καμιά χειραψία σε περίπτωση που συναντιούνται μαζί του για πρώτη φορά στους βαθμούς, γιατί μπορεί η γενετική μετάλλαξη να είναι και επιτόπια!
Οπότε μου έδωσα πάσα να περάσω στις χειραψίες, που πραγματικά δεν είναι καθόλου απαραίτητες και καλό είναι να πραγματοποιούνται, άπαξ και δεν μπορούν να αποφευχθούν, σε χειμερινές περιόδους που μπορεί να φοράς και γάντια. Τώρα αν ζεις σε θερμά κλίματα πάντα μπορείς να βρεις μια δικαιολογία. Ευτυχώς δεν κυκλοφόρησα στις ημέρες υψηλού κινδύνου και μιλάω για τις μέρες του πρόσφατου προεκλογικού 'αγώνα' (όνομα και πράγμα με τόσες χαιρετούρες και φιλάκια) που έδωσαν με κίνδυνο μετάλλαξης, επίσης, πολλοί υποψήφιοι. Αλλά άμα θέλεις μια θέση στο πολιτικό γίγνεσθαι πρέπει να κάνεις και κάποιες θυσίες. Επειδή όμως εγώ δεν έχω καμιά όρεξη να ανταλλάξω μικροοργανισμούς με υποψηφίους που ούτε τους ξέρω ούτε με ξέρουν, προτιμώ τις αποστάσεις ασφαλείας.
Ας μην ξεχάσουμε βεβαίως να αναφέρουμε και τη χαρά που σου φεύγει σε δευτερόλεπτα, όταν πας να αγοράσεις ψωμί και ο φούρναρης ή η γυναίκα αυτού ή κάποιος υπάλληλος, σαλιώνει τα δάχτυλά του για να πάρει χαρτί με το οποίο θα τυλίξει το φανταστικό ψωμάκι που ήθελες κι εσύ ο αμέριμνος να πάρεις. Το θρίλερ θα συνεχιστεί και στο μανάβη, μέχρι και στο κατάστημα φωτοτυπιών που έκανες το λάθος να προτιμήσεις για να βγάλεις κάποια επίσημα έγγραφα και που σκέφτεσαι "Να του κάνω την παρατήρηση, ή όχι"! (Σε αυτό το θέμα είχα μια συμφοιτήτρια που όταν έπεφτε στην αντίληψή της κάτι τέτοιο ισοπέδωνε χωρίς δεύτερη σκέψη. Σε περίπτωση δε, πάγου που έχει μπει στον καφέ της με γυμνά χέρια, τους υποχρέωνε αμέσως να τον πετάξουν και να της φτιάξουν άλλον. Εύγε! ).
Το θέμα, τελικώς, είναι ανεξάντλητο, απλά σήμερα κάναμε μια αρχή. Το ερώτημά μου παραμένει αναπάντητο: "Πώς μπορούν και νιώθουν τόσο άνετα". Φυσικά ο ανθρώπινος οργανισμός είναι φτιαγμένος έτσι ώστε να είναι ανθεκτικός σε τέτοιου είδους καταστάσεις, γιατί σαφέστατα και είναι ακατόρθωτο να μην πηγαίνεις ποτέ, πουθενά. Όταν ζεις, εργάζεσαι κι αναπνέεις ανάμεσα σε κόσμο, μαθαίνεις να ζεις και με αυτά που δεν φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού. Το να κρατάει όμως ο καθένας μας τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής είναι ένα χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τον άνθρωπο που παρήγαγε πολιτισμό από τον πρώτο άνθρωπο των σπηλαίων που ακόμα ούτε ήξερε τα βασικά, ούτε είχε βρει τους τρόπους να μάθει!
Υ.Γ. 1 Δυστυχώς αυτά που ειπώθηκαν είναι εμπνευσμένα από αληθινές καταστάσεις και πρόσωπα. Άλλωστε όλα αυτά που καταγράφω στο ταπεινό αυτό blog, είναι βιωματικά κι όχι πράγματα που μου μετέφεραν κάποιοι άλλοι.
Υ.Γ. 2 Το παρόν κατάστημα ουδεμία ευθύνη φέρει, άμα ξύπνησε αηδιαστικές μνήμες από τα μαθητικά χρόνια κάποιου αναγνώστη, ή γενικώς οιαδήποτε άλλη σιχαμερή μνήμη! Ευχαριστώ!
Ε, όχι ευχαριστώ! Έχω αλλεργία στις χειραψίες!
Ελπίζω να μην άπλωσε κρέμα σώματος δίχως να πλυθεί, πριν πάει στη δουλειά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου