Translate

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

o tempora ο...μάγειρες

    Μαγειρική! Το απόλυτο χάος! Πριν κάποιες εβδομάδες έπαθα μαγειρικό break down- στην κυριολεξία. Ήταν ένα ευχάριστο Κυριακάτικο απόγευμα και είπα η δύσμοιρη να κάτσω να δω τι παίζει στην τηλεόραση. Τι το ήθελα τρομάρα μου! Άλλαζα κανάλι από εδώ- μαγειρική. Πήγαινα στο επόμενο- μαγειρική. Προχωρούσα, προχωρούσα, προχωρούσα και... τσουπ μαγειρική. Πατούσα το πλήκτρο guide να δω τι έπεται και μαντέψτε.....ΜΑΓΕΙΡΙΚΉ!!!!!!!!!!
     Ο απόλυτος τηλεοπτικός όλεθρος, η απόλυτη ένδεια των τηλεοπτικών προγραμμάτων πασπαλισμένη με τρούφα και κρέμα γάλακτος. Το απόλυτο τίποτα. Κενό.The end. Δηλαδή αυτές ήταν οι εναλλακτικές μου; Να διαλέξω ανάμεσα στην α) μαγειρική, β) μαγειρική, γ) μαγειρική ή δ) όλα τα παραπάνω; Α, τώρα θυμήθηκα γιατί δεν βλέπω και πολύ τηλεόραση. Μάλιστα τους 15 μήνες που διέμενα στη Ρόδο δεν είχαμε καθόλου τηλεόραση και, μα την αλήθεια, δεν μου έλειψε καθόλου. Ούτε καν να νιώσω την απουσία της. Με το internet είσαι συνδεδεμένος με όλο τον κόσμο ανά πάσα ώρα και στιγμή. Για ποιο λόγο να κάνω άσκοπα zapping και να πέφτω μάλιστα πάνω σε μαγειρικές!
     Προφανώς είναι μια φθηνή παραγωγή, ειδάλλως θα ήταν προνόμιο ενός και μόνο καναλιού,αυτού που θα τα έσκαγε περισσότερο για να αγοράσει την 'ιδέα'. Χορηγοί, μια κουζίνα και φύγαμε. Εντάξει το νόημα το έπιασα, παντρεύεις ό,τι υλικό σου έρθει στο κεφάλι με ένα άλλο που σου ψιλοαρέσει, τα γυρνάς από εδώ, τα βράζεις από εκεί, τα γυροφέρνεις στο τηγάνι, τα πιλατεύεις στο φούρνο, τα εκσφενδονίζεις στο μίξερ, τα προσγειώνεις στο κεφάλι σου και Καλή σας Όρεξη.
     Διατηρώ πάντως βάσιμες επιφυλάξεις για τη φιλαλήθεια αυτών που τα δοκιμάζουν κι ακούγονται κάτι 'μμμμμμμμμμμ.....μα τι τέλειο', 'μμμμμμμμμμμ..το πιο νόστιμο ριζότο που έχω φάει' κτλ.κτλ. Ιδίως σε μη μαγνητοσκοπημένες εκπομπές όπου όλα πρέπει να γίνουν σε πραγματικό και περιορισμένο χρόνο, πόσο εύκολα μπορεί να έχει ψηθεί ένα μοσχάρι ή χοιρινό; Ναι, έκανα κι εγώ το λάθος να δοκιμάσω να βάλω δυόσμο στις πατάτες. Το έγραψε ο chef, άρα εγγύηση η επιτυχία. Επιτυχία;;;;; Αποτυχία μεγατόνων. Καταστράφηκε η πατάτα, η γεύση. Τζάμπα ο κόπος μου. Τέρμα! Ο δυόσμος μπαίνει μόνο στην τσίχλα σε κανένα άλλο φαγητό. Δεν τα βρίσκει με τον ουρανίσκο μου βρε παιδάκι μου.
       Το χειρότερο δε, όταν αναλύουν τις γεύσεις. Δε λέω, επαγγελματίες είναι οι άνθρωποι. Ποια είμαι εγώ που θα κάνω κριτική! Για αυτούς όμως είναι επάγγελμα και τρόπος ζωής. Για εμένα τον απλό καταναλωτή δεν έχει καμιά σημασία. Ο ουρανίσκος μου δεν είναι και τόσο δύσκολο να ικανοποιηθεί αλλά επειδή δεν είχα την τύχη;;!! να ζω στους Αρχαίους και Ρωμαϊκούς  Χρόνους και να επιδίδομαι σε ατελείωτα φαγοπότια, ουδόλως με απασχολεί αυτή καθεαυτή η γεύση αλλά το πλύσιμο που με περιμένει μετά. Καλά και τα 15 λεπτά βρώσης αλλά επισκιάζονται από τα 10 περίπου λεπτά να στρώσεις το τραπέζι, 10 για να το ξεστρώσεις, 20 λεπτά στο νερό (και λίγα λέω) να βάλεις τάξη, να πλύνεις, να συμμαζέψεις, βάλε και τις ώρες που μαγείρεψες και παράλληλα έπλυνες 10 φορές τα χέρια σου, συμμάζεψες και ξανασυμμάζεψες την κουζίνα σου εεεεεε, καλή χρυσή η μαγειρική αλλά έχει και το τίμημά της.
        Γι'αυτό είχα πάντα σε μεγάλη υπόληψη τους ανθρώπους σε κουζίνες εστιατορίων, ταβερνίων, ξενοδοχείων. Τα έχουν που τα έχουν όλα πρέπει να ικανοποιήσουν και την παραξενιά κάθε αγνώστου. Πολύ δύσκολο και εύγε στους ανθρώπους.
         Θα μου πεις τώρα 'ε,τι να κάνω να μπαίνω στο διαδίκτυο να ψάχνω συνταγές; Αφού η τηλεόραση μου έρχεται πιο εύκολη' ή και το άλλο 'και η καημένη η γιαγιά που δεν μπορεί να σερφάρει και να διαβάσει τι να κάνει'; Πρώτον, βεβαίως και η τηλεόραση είναι η εύκολη λύση αλλά δεν είναι ανάγκη να υποστούμε το μαρτύριο 20 εκπομπών. Και με τις 3 θα βολευτούμε. Όσο για την καημένη τη γιαγιούλα όταν έχει στο πετσί της μια παγιωμένη παραδοσιακή  Ελληνική κουζίνα αρκετά δύσκολα θα αλλάξει. Άντε λίγο κάτι να προσθέσει κάτι να αφαιρέσει. Άσε που δε βγάζεις κι άκρη μαζί τους γιατί όλα τα ξέρουν, όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν. Για κριτική στην κουζίνα τους; Ούτε για αστείο. Δε θα ξεχάσω όταν παρακολούθησα ένα διήμερο σεμινάριο αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής στη Ρόδο, καθόταν δίπλα μου μια κυρία γύρω στα 70 και πολύ δραστήρια. Δεν υπήρχε πρόταση που να διατυπώνουν οι δάσκαλοί μας, που είναι και χρόνια στο επάγγελμα και με άφθονη πείρα, που να μην μουρμουράει. " Ναι,σιγά! Αυτό δεν ισχύει"- "Απαπα, αυτό δεν πετυχαίνει. Ο δικός μου τρόπος είναι ο καλύτερος"- "Μα τι λένε τώρα, αποτυχία θα βγει". Βρε χρυσή μου, υποθέτω ότι ήρθες για να ακούσεις το κάτι παραπάνω ή διαφορετικό, κάτσε σπιτάκι σου κι άσε μας κι εμάς να ακούσουμε που δεν το κατέχουμε ακόμη το ζήτημα. Οπότε οι κυρίες προχωρημένης ηλικίας τα ξέρουν καλύτερα από τον καθένα άρα πάλι δεν χρειάζονται φροντιστήριο.
        Εν κατακλείδι, μετά από εκείνο το απόγευμα που 'στοιχειώθηκα' έχω απαγορέψει δια ροπάλου να με ρωτάνε τι θα μαγειρέψω- άλλωστε είναι μια ερώτηση που δεν έκανα ποτέ στη ζωή μου γιατί κατά μία έννοια εισβάλλεις και στην τσέπη του άλλου, πόσο μάλλον τώρα που μπορεί να φέρεις κάποιον και σε δύσκολη θέση-, δεν υπάρχει περίπτωση να σπαταλήσω δευτερόλεπτο σε εκπομπή μαγειρικής, απαγορεύω να μου λένε "αχ,σήμερα ξέρεις έφτιαξα αυτό,με εκείνα τα υλικά και έτσι τα έψησα μπλα μπλα μπλα μπλα" και γενικώς είπα να απέχω από συζητήσεις μέχρι να νιώσω ότι επανέρχομαι,σε φυσιολογικά πάντα πλαίσια. Μέχρι τότε.....με το τηλεκοντρόλ ανά χείρας!!!!!!!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου