Στου Κουτρούλη το γάμο (Μέρος Β')

    Και να που ξημέρωσε αισίως και τούτη η μέρα κι ο Πλανήτης Γη είναι στη θέση του και ήρθε η ώρα να συνεχίσουμε το θέμα μας 'Γάμος' γιατί έχει ψωμί η υπόθεση.
    Καθώς είμαστε στα πριν του Μυστηρίου, δε θα μπορούσα να αφήσω απ' έξω το στρώσιμο του κρεβατιού. Το έθιμο αυτό είναι παμπάλαιο μεν, εξυπηρετούσε ένα σκοπό δε. Ο κύριος λόγος ήταν να δείξουν τα προικιά της νύφης και φυσικά να αφήσουν χρήματα στο ζευγάρι για το νέο δύσκολο ξεκίνημα γιατί ,κακά τα ψέματα, εν αρχή ην το χρήμα και πάντα ήταν, είναι και θα είναι η αρχή παντός, μετά τον πόλεμο βέβαια που είναι πατήρ πάντων όπως το έθεσε ορθώς ο Ηράκλειτος (απλά ήθελα να το πω).
     Οπότε τώρα πιάνουμε την κατηγορία 'προεόρτιες ανοησίες' καθώς πρώτον, οι καιροί αλλάζουν και θέλω να πιστεύω ότι ουδείς νέος άνθρωπος που έχει σώας τας φρένας μιλάει ακόμη για προικιά και πόσο μάλλον να τα δείχνει. Ακόμη καλύτερα, ελπίζω να μην είναι σεμεδάκια αλλά πιο πρακτικά πράγματα, γιατί η ζωή εξελίσσεται. Δεύτερον, δε νομίζω να συγκεντρώνονται για να ρίξουν λεφτά γιατί πλέον υπάρχουν τράπεζες και μαζί με το προσκλητήριο παίρνεις σε πολύ αυστηρούς και ξεκάθαρους τόνους, το λογαριασμό τραπέζης για να εναποθέσεις τα τίμια χρήματά σου,  γιατί το κατάστημα δέχεται μόνο ρευστό οπότε ξέχνα το δώρο- κανείς δεν το έχει όρεξη,εκτός κι αν είναι από την υποχρεωτική λίστα γάμου στην οποία, όλως τυχαίως, έχουν επιλεχθεί τα πιο ακριβά σκεύη, σερβίτσια κτλ. κτλ. Τρίτον τι κρεβάτι να στρώσεις λες και το ζευγάρι πρώτη φορά θα ιδωθεί μετά το γάμο σαν αθώα πιτσουνάκια (τις παραδόσεις τις κρατάμε,όπου μας συμφέρει).
     Άντε λοιπόν έγινε κι αυτό το έθιμο- τι να πεις, μερικοί είναι πολύ τυπολάτρες-. Να αλλάζει όμως η νύφη κι όλο το θηλυκό σόι αυτής, από πέντε φουστάνια για να μην υπάρξει οπτική ανία, δεν το ήξερα. Κι όμως υφίσταται. Άρα ερχόμαστε στο χθεσινοαναφερθέν 'όλα γίνονται για να μπει ο ένας στο μάτι του άλλου' κι αυτό δεν είναι πρωτοτυπία κατ' εμέ.
      Πάμε τώρα στην κατηγορία 'γιατί, Θεέ μου, ντύνονται έτσι'. Το ότι το άμεσα ενδιαφερόμενο σόι, με πρωτεργάτες τις συμπεθέρες και τις ξαδέρφες εκατέρωθεν θα ντυθούν με satin, το έχω πιο σίγουρο κι από την  Ανατολή και Δύση του ηλίου. Και μερικές ξαδερφούλες έχουν και ωραία σωματάκια, ντέφι να γίνει. Οι μοσχοαναθρεμένες όμως κυρίες και δεσποινίδες (οι ξαδέρφες που δεν βγήκαν συλφίδες) γιατί να βγουν σαν καλοπεριτυλιγμένοι σάκοι των Χριστουγέννων; Το satin είναι ένα πολύ δύσκολο ύφασμα που μόνον αν έχεις τέλειες αναλογίες και σωστή κατανομή λίπους, μπορεί να αναδείξει ένα σώμα. Ειδάλλως το χαντακώνει. Υπερτονίζονται τα λίπη, τα οποία κάνουν stadium wave κυρίως πάνω στο χορό, οπότε έχεις και οπτικό εφφέ. Κινείται πρώτα το σώμα σε αρχικό χρόνο και μετά οι πατσάδες σε δεύτερο. Κάτι σαν ωστικό κύμα που σε παρασέρνει είναι. Πόσο καλύτερο θα ήταν να φορέσουν ωραία, κομψά, σταθερά υφάσματα που θα τονίζουν τα προτερήματα του σώματος και θα καλύπτουν τις ατέλειες. Γενικώς καταλάβατε ότι δεν το συμπαθώ καθόλου σαν ύφασμα και δεν το επιλέγω ποτέ και πουθενά (γούστα είναι αυτά)!!!!!!!
      Κι αφού έχεις υποστεί αυτά τα βασανιστήρια κι έχεις φάει κι ένα σωρό κόσμο στη μάπα, γιατί τα προσκλητήρια αποφασίζονται και στέλνονται σύμφωνα με το νόμο του domino (αν δεν καλέσουμε το ξάδερφο Μήτσο θα παρεξηγηθεί, αλλά μετά πρέπει να καλέσουμε και το ξάδερφο Κίτσο κ.ο.κ) και σου έρχεται να λιποθυμήσεις μέσα στο ναό, οπότε τη βγάζεις στο προαύλιο, έρχεται η ώρα να πας και στο γλέντι όπου περιμένεις σα χάνος για το πότε θα μας κάνουν τη χάρη να εμφανιστούν οι νεόνυμφοι, που έχουν τρελαθεί να βγάζουν φωτογραφίες, τελικά καταφτάνουν και να που φτάνουμε στην κατηγορία 'τι άλλο θα δω και θα ακούσω'.
       Σε αυτήν την κατηγορία λυπάσαι που δεν έμαθες πολεμικές τέχνες γιατί θα ήταν η κατάλληλη στιγμή να τις ξεδιπλώσεις. Αφ' ενός σκούζει στο αυτί σου το μισό τραπέζι που δεν έχει πετάξει και τη σκούφια του από χαρά για το φαγητό κι αφ' ετέρου έχεις το άλλο μισό τραπέζι να έχει κατεβάσει μούτρα γιατί έπρεπε να τους έχουν βάλει να κάτσουν αλλού (σύμφωνα πάντα με τη δική τους κρίση)! Κάνεις τόση πολλή υπομονή που νιώθεις ανείπωτη συγκίνηση όταν μαθαίνεις ότι το ζευγάρι κατέφθασε γι' αυτό χαμηλώνουν τα φώτα...και τι να δεις;;;; Σε video wall το γαμπρό και τη νύφη τσίτσιδους όταν ήταν μωρά!!!! Το trend επιβάλλει να υποστούμε και το album των παιδικών- εφηβικών- φοιτητικών χρόνων αλλά κανείς δεν με προετοίμασε ότι θα έβλεπα και τη 'μπάμια' του γαμπρού στα βρεφικά του χρόνια!
       Τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία: Γαμήλιο εμβατήριο, αγαπημένο love song του ζευγαριού, χορός, τούρτα, σαμπάνια (βαριέμαιιιιιι........)!!!!! Αμάν πια με αυτή τη τούρτα. Ούτε γεύση έχει, ούτε σου φτάνει. Αλλά αφού θέλουν να καλούν τετρακόσια άτομα πρέπει να σιγουρευτούν ότι θα τους φτάσει!
       Επειδή, λοιπόν, εγώ δεν έκανα τίποτα από όλ' αυτά στο γάμο μου, καθώς αποφασίσαμε από κοινού ότι θα ήταν αυστηρά κλειστός κι επειδή προσφέραμε γαλακτομπούρεκο κι όχι τούρτα με μαρέγκα, νιώθω ευγνώμων που και λεφτά δεν ξοδεύτηκαν ασκόπως και όσα μας έδωσαν τα κρατήσαμε για να τα αξιοποιήσουμε, επομένως ψηφίζω με κλειστά τα μάτια απλότητα και μόνο γιατί και πολύ ωραίος γάμος γίνεται (όσο κι αν δεν το πιστεύουν μερικοί) και όλοι μένουν ευχαριστημένοι. Σε τελική ανάλυση, βρε αδερφάκι μου,σκότωσέ τα σε ένα ωραίο εξωτικό ταξίδι Πόσες φορές νομίζεις ότι θα πας στο Miami ή στη Hawaii; Που το εύχομαι δηλαδή....

Υ.Γ Το νυφικό είναι επίσης μια κατηγορία από μόνο του οπότε επιφυλάσσομαι για το μέλλον.