Ο μικροαστισμός πέθανε...Ζήτω ο μικροαστισμός!

         Είπαμε, σε αυτήν την χώρα δεν υπάρχει περίπτωση να μην γεννιούνται πανέξυπνοι, πανέμορφοι, πολυτάλαντοι πολίτες κάθε λεπτό της ημέρας! Και δεν φτάνει που είναι από μόνοι τους 'ιδιοφυΐες', έχεις και τον μέσο γονέα να παινεύει συνεχώς, διαρκώς κι ασταμάτητα το genius τέκνο του και κάπου αρχίζεις να νιώθεις ναυτία με όλη αυτή την ξιπασιά και το δηθενιλίκι, γιατί συνειδητοποιείς ότι δεν μεγάλωσες στραβά επειδή  οι γονείς σου δεν σε παίνευαν δεξιά κι αριστερά. Αντιθέτως μεγάλωσες πολύ πιο συμμαζεμένα και πειθαρχημένα από τον μέσο λουκουμά που πρέπει να αυτοπαινεύεται για να επιβεβαιώνει την ανθρώπινη ανιαρή ύπαρξή του.
          Γιατί ήδη γνωρίζεις, εσύ φίλε αναγνώστη που οσφραίνεσαι το μέλλον, ότι αυτός ο πολυτάλαντος άνθρωπος θα γίνει α) δημόσιος υπάλληλος, β) γιατρός, γ) δικηγόρος, δ) πολιτικός μηχανικός, ε) πολιτευόμενος. Μωρέ τόσο genius και μέχρι εκεί φτάνει η φαντασία του μέσου πανέξυπνου! Από αυτό το σημείο, περνάμε από τον κακώς εννοούμενο 'ιδιοφυή', στο κυριολεκτικώς εννοούμενο 'αστροπελέκι'. Ο ιδιοφυής, δεν θα έχει την ανάγκη να παινεύεται, ούτε και θα επιτρέπει στους γονείς του να κοκορεύονται. Πρωτίστως όμως δεν θα επαναπαυτεί. Θα ψάχνεται όσο ζει κι αναπνέει. Θα ανακαλύπτει ένα σωρό νέους ορίζοντες και θα κινεί γη και ουρανό για να ανακαλύπτει τις αστείρευτες γνώσεις, μέσα από το κάθε τι. Μια πραγματική ιδιοφυΐα, θα βρεθεί με την αξία του σε ένα κέντρο ερευνών του εξωτερικού για να προσφέρει όλα αυτά που μπορεί ή οπουδήποτε θα αναγνωριστεί το ταλέντο του χωρίς να χτυπάει πόρτες και να φιλάει ποδιές με πιπί επάνω τους.
            Από την άλλη το αστροπελέκι θα κάνει το εξής απλό: Θα συμβιβαστεί. Σε μια μικροαστική κοινωνία, με μικροαστικές αντιλήψεις, η μικροαστικώς εννοούμενη 'ιδιοφυΐα', είναι αυτή που μέχρι κάποια συγκεκριμένη ηλικία θα πρέπει να έχει παντρευτεί - γιατί έχουμε το γνωστό και μη εξαιρετέο "πρέπει επιτέλους να σοβαρευτείς", λες και γυρνάς στους δρόμους χωρίς βρακί και ξεφτιλίζεσαι (σημειωτέον γνωρίζω ένα κάρο ανθρώπους που ξεφτιλίστηκαν μετά τον γάμο, άρα το κόλπο με την σοβαροφάνεια δεν πιάνει)- ,να έχει κάνει απαραιτήτως παιδί στο πρώτο εξάμηνο του έγγαμου βίου, άρα πρέπει να είναι ήδη έγκυος η νύφη (για να επιβεβαιωθεί το γνωστό "όλα του γάμου δύσκολα και η νύφη γκαστρωμένη") και να έχει απαραιτήτως τακτοποιηθεί σε μία από τις προαναφερθείσες δουλειές αλλιώς θεωρείται επισήμως loser.
            Σε μια κοινωνία που η υποκρισία περισσεύει και η φαντασία είναι άγνωστη έννοια για τον μέσο εγκέφαλο της γραίας καρακάξας που έχεις για γειτόνισσα (δυστυχώς), αλλά ακόμη και για τους εγκεφάλους πιο 'επιφανών' όντων - οπότε ας μην κατηγορώ την ηλικιωμένη κουρούνα μόνο -, είναι αδιανόητο να θέλεις να κάνεις κάτι διαφορετικό. Για να μην πω αυτή την στιγμή, πόσες περιπτώσεις γνωρίζω αργόσχολων μισθωτών, γιατρών που δεν ξέρουν να κάνουν μια σωστή διάγνωση και να έχουν μια ανθρώπινη συμπεριφορά, δικηγόρων που το έχουν ρίξει στο pacman γιατί μειώθηκαν οι δίκες και πολιτικών μηχανικών που παίζουν βελάκια για να 'πληγώσουν' τον τοίχο, ώστε να μπουν στον κόπο να τον στοκάρουν μπας κι απασχοληθούν, γιατί τίποτα δεν κτίζεται εκεί έξω. Όσο για τους πολιτευόμενους....είναι όλοι αυτοί που απέτυχαν ακόμα και στα παραπάνω banal!
             Όμως, μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι γιατί ακολούθησαν το μπουρζουαζικό μοντέλο πλήξεως κι έκαναν τους γονείς τους περήφανους. Τζάμπα από την γέννησή τους τα παίνευαν τα σπλάχνα τους; Τουλάχιστον τώρα είναι ανιαρές προσωπικότητες και με την βούλα. Και μπήκαν στο μάτι της ζηλόφθονης κυράτσας, που ρωτούσε κάθε μέρα αν αποκαταστάθηκαν τα παιδιά τους!

Ες αύριον η συνέχεια....όπου θα σταθώ κυρίως στα επαγγέλματα!!!!!!!!