Σήμερα, ας πάμε ένα ούτε κοντινό, ούτε και τόσο μακρινό ταξιδάκι μέχρι το Παρίσι και συγκεκριμένα στο Παλάτι των Βερσαλλιών το οποίο ξεκίνησε από ένα υποτυπώδες κυνηγετικό περίπτερο επί βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΓ'. Τι να κάνεις, αγαπούσε το κυνήγι μεν ο άνθρωπος αλλά με άμαξες πόση απόσταση να διανύσεις και πόσο γρήγορα; Δεν είχε και καμιά Ferrari, περνούσε η ώρα μέχρι να φτάσει, βάλτε και πόση ώρα κυνηγούσαν, τους έπιανε η νύχτα και πού να περνούσε από το δάσος της Βουλώνης που ήταν φίσκα από λήσταρχους και κακοποιούς. Αυτοί δεν 'μασούσαν' και δεν έτρεμαν από σεβασμό στο άκουσμα του βασιλιά οπότε α) αυτοί δεν διακατέχονταν από φόβο και β) ο βασιλιάς έτρεμε από φόβο μην του έκαναν επίθεση! Επομένως να πώς δημιουργήθηκε το νυχτερινό κατάλυμα!!! Την επόμενη μέρα, πουρνό πουρνό, επέστρεφαν σαν κύριοι, σώοι κι αβλαβείς!
Μετά, όμως, τον διαδέχθηκε στο θρόνο ο πιο γνωστός Λουδοβίκος της Γαλλίας, ο ΙΔ', γνωστός και ως βασιλιάς ήλιος ( Le Roi Soleil ) και επειδή ανέλαβε σε πολύ μικρή ηλικία το θρόνο ( με την επίβλεψη πάντα της μαμάς του 'Αννας της Αυστρίας και του Καρδινάλιου Μαζαρίνου μέχρι τα 13 του χρόνια ), είχε βαρεθεί την υπερπροστασία, οπότε σιγά σιγά άρχισε να μεταφέρει το Παλάτι του Κεραμεικού προς τα εκεί, για να μπορεί να ελέγχει την αριστοκρατία κατά κύριο λόγο και φυσικά μιας και ήταν πιο απομονωμένος να αρχίσει να συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες στο πρόσωπό του. Άλλωστε είναι γνωστή σε όλους η ιστορική του φράση "L' 'Εtat c'est moi" δηλαδή το Κράτος είμαι εγώ.
Στα αστεία στα ψέματα κυβέρνησε ουκ ολίγα χρόνια (από το 1643 μέχρι και το θάνατό του το 1715) και το έμβλημά του ήταν ο ζωοδόχος ήλιος, εξ ου και το καλλιτεχνικό του. Ήταν λάτρης των τεχνών, του χορού και των χοροεσπερίδων και η Γαλλία έφτασε στο αποκορύφωμα της δύναμής της επί βασιλείας του.
Μετά κληρονόμησε το θρόνο ο εγγονός τού Λουδοβίκου ΙΔ', ο Λουδοβίκος ΙΕ' που ονομάστηκε από το λαό "Πολυαγαπημένος" αλλά αυτός ο καημένος είναι λίγο αδικημένος, γιατί ποιος να ασχοληθεί μαζί του αφού έπεσε ανάμεσα στις Συμπληγάδες Πέτρες κι από τη μια ο προκάτοχός του ήταν ένας πολύ ικανός βασιλιάς και ο εγγονός του που ανέλαβε τη βασιλεία μετά από αυτόν από την άλλη, έμεινε χωρίς κεφάλι (όπως και η σύζυγός του Μαρία Αντουανέτα) αφού έπεσαν πάνω στη Γαλλική εξέγερση ( εδώ που τα λέμε την προκάλεσαν και με αυτά που έκαναν ).
Με τούτα και με εκείνα και με κάποιες ακόμη αλλαγές στη διαδοχή του θρόνου, φτάσαμε στο σήμερα όπου τα souvenir της αποκεφαλισθείσας Αντουανέτας δίνουν και παίρνουν εντός, εκτός και επί τ' αυτά του Παλατιού (να σε κάψω Γιάννη, να σ'αλείψω λάδι) και όλοι αυτοί οι βασιλείς που σκοτώθηκαν για τις διαδοχές, το κύρος τους ή για τις πολεμικές επιτυχίες τους βρίσκονται αυτή τη στιγμή υπό μορφή μαγνητακίων σε ψυγεία όλου του κόσμου (ε, κι εγώ πήρα δεν το κρύβω, αφού είναι ωραία τα μαγνητάκια- γκραβούρες ), ή σε τραπέζια υπό μορφή sous-verre που εναποθέτει ο Ιάπωνας, ο Αμερικάνος, ο Ρώσος και πλήθος άλλοι, τον καφέ, τσάι ή ποτό τους.
Έτσι, όπως λοιπόν απαθανατίστηκαν (οι Βερσαλλίες) στις φωτογραφικές μηχανές εκατομμυρίων τουριστών, ιδού και στη δική μου και ορίστε ένα μικρό δείγμα.
Υ.Γ Στην επόμενη ζωή λέω να γεννηθώ βασίλισσα, να δω πώς είναι να πεθαίνεις με πολυτέλεια και style από πλήξη!!!!
Μετά, όμως, τον διαδέχθηκε στο θρόνο ο πιο γνωστός Λουδοβίκος της Γαλλίας, ο ΙΔ', γνωστός και ως βασιλιάς ήλιος ( Le Roi Soleil ) και επειδή ανέλαβε σε πολύ μικρή ηλικία το θρόνο ( με την επίβλεψη πάντα της μαμάς του 'Αννας της Αυστρίας και του Καρδινάλιου Μαζαρίνου μέχρι τα 13 του χρόνια ), είχε βαρεθεί την υπερπροστασία, οπότε σιγά σιγά άρχισε να μεταφέρει το Παλάτι του Κεραμεικού προς τα εκεί, για να μπορεί να ελέγχει την αριστοκρατία κατά κύριο λόγο και φυσικά μιας και ήταν πιο απομονωμένος να αρχίσει να συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες στο πρόσωπό του. Άλλωστε είναι γνωστή σε όλους η ιστορική του φράση "L' 'Εtat c'est moi" δηλαδή το Κράτος είμαι εγώ.
Στα αστεία στα ψέματα κυβέρνησε ουκ ολίγα χρόνια (από το 1643 μέχρι και το θάνατό του το 1715) και το έμβλημά του ήταν ο ζωοδόχος ήλιος, εξ ου και το καλλιτεχνικό του. Ήταν λάτρης των τεχνών, του χορού και των χοροεσπερίδων και η Γαλλία έφτασε στο αποκορύφωμα της δύναμής της επί βασιλείας του.
Μετά κληρονόμησε το θρόνο ο εγγονός τού Λουδοβίκου ΙΔ', ο Λουδοβίκος ΙΕ' που ονομάστηκε από το λαό "Πολυαγαπημένος" αλλά αυτός ο καημένος είναι λίγο αδικημένος, γιατί ποιος να ασχοληθεί μαζί του αφού έπεσε ανάμεσα στις Συμπληγάδες Πέτρες κι από τη μια ο προκάτοχός του ήταν ένας πολύ ικανός βασιλιάς και ο εγγονός του που ανέλαβε τη βασιλεία μετά από αυτόν από την άλλη, έμεινε χωρίς κεφάλι (όπως και η σύζυγός του Μαρία Αντουανέτα) αφού έπεσαν πάνω στη Γαλλική εξέγερση ( εδώ που τα λέμε την προκάλεσαν και με αυτά που έκαναν ).
Με τούτα και με εκείνα και με κάποιες ακόμη αλλαγές στη διαδοχή του θρόνου, φτάσαμε στο σήμερα όπου τα souvenir της αποκεφαλισθείσας Αντουανέτας δίνουν και παίρνουν εντός, εκτός και επί τ' αυτά του Παλατιού (να σε κάψω Γιάννη, να σ'αλείψω λάδι) και όλοι αυτοί οι βασιλείς που σκοτώθηκαν για τις διαδοχές, το κύρος τους ή για τις πολεμικές επιτυχίες τους βρίσκονται αυτή τη στιγμή υπό μορφή μαγνητακίων σε ψυγεία όλου του κόσμου (ε, κι εγώ πήρα δεν το κρύβω, αφού είναι ωραία τα μαγνητάκια- γκραβούρες ), ή σε τραπέζια υπό μορφή sous-verre που εναποθέτει ο Ιάπωνας, ο Αμερικάνος, ο Ρώσος και πλήθος άλλοι, τον καφέ, τσάι ή ποτό τους.
Έτσι, όπως λοιπόν απαθανατίστηκαν (οι Βερσαλλίες) στις φωτογραφικές μηχανές εκατομμυρίων τουριστών, ιδού και στη δική μου και ορίστε ένα μικρό δείγμα.
Υ.Γ Στην επόμενη ζωή λέω να γεννηθώ βασίλισσα, να δω πώς είναι να πεθαίνεις με πολυτέλεια και style από πλήξη!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου